Ludwig Wolff (nauczyciel)

Ludwig Wolff
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1859
Sypień

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1923
Skiba k. Kłodzka

Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP)
Okres

od 1919
do 1919

Przynależność polityczna

Niemieckie Stronnictwo Ludowe

Ludwig Wolff senior, także Ludwik Wolff[1] (ur. 3 lutego 1859 w Sypniu, zm. 20 sierpnia 1923 w Skibie k. Kłodzka) – pedagog, wydawca, publicysta i działacz społeczny, poseł Niemieckiego Stronnictwa Ludowego na Sejm Ustawodawczy (1919)[2][3].

Życiorys

Wolff pochodził z rodziny chłopskiej. Odbył kursy uniwersyteckie w Jenie, Bazylei i Zurychu oraz ukończył seminarium nauczycielskie w Warszawie. Następnie pracował jako nauczyciel w szkołach w Kaliszu, Turku, Pabianicach i Żyrardowie. Od 1919 pracował jako dyrektor seminarium nauczycielskiego w Łodzi oraz był zaangażowany w rozwój niemieckich towarzystw śpiewaczych w Łodzi. W latach 1912–1913 był wydawcą i redaktorem miesięcznika „Geistiges Leben”[2][3] wraz z Adolfem Eichlerem[4][5]. Podczas I wojny światowej przebywał na wygnaniu w Mirgorodzie. Jesienią 1918 zamieszkał w Pabianicach i został dyrektorem niemieckojęzycznego seminarium nauczycielskiego w Łodzi. W 1919 został posłem Sejmu Ustawodawczego z ramienia Niemieckiego Stronnictwa Ludowego. Zrezygnował po kilku miesiącach z mandatu ze względu na zły stan zdrowia, na rzecz Oskara Friese[6]. W latach 1920–1922 był redaktorem ewangelickiego tygodnika „Volksfreund”. Bezskutecznie kandydował w wyborach do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji z listy Bloku Mniejszości Narodowych w województwie łódzkim. Ze względu na pogarszający się stan zdrowia wyjechał do Niemiec na kurację leczniczą[2][3].

Wolff był ojcem Ludwiga Wolffa, dowódcy SS[7].

Został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Pabianicach[8].

Przypisy

  1. ↑ Jolanta Szablicka-Żak, Szkolnictwo i oświata w pracach Sejmu Ustawodawczego II Rzeczypospolitej, Wyd. Sejmowe, 1997, ISBN 978-83-7059-262-2 [dostęp 2022-11-07] (pol.).
  2. ↑ a b c Jacek Majchrowski, Grzegorz Mazur, Kamil Stepan, Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1994, ISBN 978-83-7066-569-2 [dostęp 2022-11-07] (pol.).
  3. ↑ a b c Jan Szturc, Ewangelicy w Polsce: słownik biograficzny XVI-XX wieku, Augustana, 1998, ISBN 978-83-85970-50-7 [dostęp 2022-11-07] (pol.).
  4. ↑ Adolf Eichler, Deutschtum im schatten des Ostens ein lebensbericht, Meinhold Verlagsgesellschaft, 1942, OCLC 891827757 [dostęp 2022-01-06].
  5. ↑ Edmund Weyrauch, Adolf Eichler, 31.1.1877-10.11.1945; ein Leben für sein Volk., Selbstverlag des Herausgebers, 1965, OCLC 45073111 [dostęp 2022-01-06].
  6. ↑ Mads O. Balling, Von Reval bis Bukarest. Statistisch-biographisches Handbuch der Parlamentarier der deutschen Minderheiten in Ostmittel- und Südosteuropa 1919-1945. 1, Einleitung, Systematik, Quellen und Methoden Estland, Lettland, Litauen, Polen, Tschechoslowakei., wyd. 1. Ausg., 2. Aufl, t. 1, Kopenhagen: Dokumentation-Verl, 1991, s. 182, 204, ISBN 87-983829-3-4, OCLC 633644264 [dostęp 2022-11-07].
  7. ↑ SS-Obersturmbannführer Wolff. Der erste kommissarische Kreisleiter der Stadt Lodsch wird heute eingesetzt, „Lodscher Zeitung”, 30 stycznia 1940, s. 5.
  8. ↑ Sławomir Saładaj, Pabianice w literaturze cz. 4 – Wyłowione z „sieci” – Oficjalny portal, um.pabianice.pl [dostęp 2022-11-07].