Ludwik Łysiak

Ludwik Łysiak
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1923
Rząchowa

Data śmierci

24 listopada 2002

profesor nauk prawnych
Specjalność: historia administracji, historia państwa i prawa Polski, historia prawa
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Profesura

19 kwietnia 1990

profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Ludwik Łysiak (ur. 1923 w Rząchowej, zm. 24 listopada 2002[1]) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego, historyk prawa.

Życiorys

Syn Michała[2]. Naukę w szkole powszechnej i w gimnazjum odbył we Lwowie. W 1945 rozpoczął studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, którego został absolwentem i nauczycielem akademickim[1]. Specjalizował się w historii administracji, historii państwa i prawa Polski oraz historii prawa. Był prodziekanem Wydziału Prawa i Administracji UJ, dyrektor Instytutu Historyczno-Prawnego UJ[3].

Uchwałą Rady Państwa z 5 lutego 1954 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie służby archiwalnej[2].

19 kwietnia 1990 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk prawnych[4]. Został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Jagiellońskiego[1].

Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskał Zdzisław Zarzycki[4].

Zmarł 24 listopada 2002 i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas AD, rząd płd.)[5].

Grób prof. Ludwika Łysiaka na Cmentarzu Rakowickim

Wybrane publikacje

  • Ius supremum Maydeburgense castri Cracoviensis 1356–1794 : Organisation, Tätigkeit und Stellung des Krakauer Oberhofs in der Rechtsprechung Altpolens, tłum. Leon Głowacki und Ernst Holthöfer (1990)
  • Własność sołtysia (wójtowska) w Małopolsce do końca XVI wieku (1964)
  • Natio Polona : le università in Italia e in Polonia (secc. XIII–XX) : Mostra documentaria = uniwersytety w Polsce i we Włoszech (wieki XIII–XX) : wystawa archiwalna / [red. Ludwik Łysiak et al. ; trad. Agnieszka Teresa Turek] ; Ministro Beni Culturi e Ambientali Uffico Centrale Beni Archivistici, Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych (1990)
  • Statuty Kazimierza Wielkiego. Cz. 2, Statuty Wielkopolskie (oprac. i wyd.), Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk (1982)
  • Księga sądowa państwa żywieckiego = Liber iudicialis domini Zivecensis : 1681–1773 (oprac. i wyd. wspólnie z Mieczysławem Karasiem, 1978)
  • Księga sądowa wsi Wary : 1449–1623 (1971)
  • Księga sądowa kresu klimkowskiego : 1600–1762 (1965)
  • Polskie statuty ziemskie w redakcji najstarszych druków : Syntagmata (oprac. wspólnie ze Stanisławem Romanem, 1958)
  • Inwentarz Archiwum Naczelnego Komitetu Narodowego 1914–1920 (oprac. wspólnie z: Anna Ptaśnikowa, Helena Zającowa, 1958)[6]

Przypisy

  1. ↑ a b c Ludwik Łysiak (1923–2002). wyborcza.pl, 29 listopada 2002. [dostęp 2017-09-04].
  2. ↑ a b M.P. z 1954 r. nr 24, poz. 387.
  3. ↑ Łysiak Ludwik. polskaniezwykla.pl. [dostęp 2017-09-04].
  4. ↑ a b Prof. Ludwik Łysiak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-09-04].
  5. ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Ludwik Łysiak. rakowice.eu. [dostęp 2018-03-16].
  6. ↑ Łysiak, Ludwik (1923–2002).. bn.org.pl. [dostęp 2017-09-04].

Media użyte na tej stronie

Grób prof. Ludwika Łysiaka.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób prof. Ludwika Łysiaka na Cmentarzu Rakowickim