Ludwik Aleksander de Bourbon (1747–1768)

Ten artykuł od 2010-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ludwik Aleksander de Bourbon
książę Lamballe
Data i miejsce urodzenia	6 września 1747 Paryż
Data i miejsce śmierci	6 maja 1768 zamek Louveciennes
Ojciec	Ludwik de Penthièvre
Matka	Maria Teresa Felicita d’Este
Żona	Maria Luiza di Savoia

Ludwik Aleksander Stanisław de Bourbon, fr. Louis Alexandre Stanislas de Bourbon, prince de Lamballe (ur. 6 września 1747 w Paryżu, zm. 6 maja 1768 w zamku Louveciennes) – książę Lamballe.

Urodził się w paryskim Hôtel de Toulouse jako najstarszy syn Ludwika, księcia Penthièvre i jego żony - księżnej Marii Teresy Felicity d’Este. Oboje jego rodzice byli potomkami króla Ludwika XIV z pozamałżeńskiego związku z Markizy de Montespan. Ludwik Aleksander był jedynym synem, który nie zmarł we wczesnym dzieciństwie i w przyszłości miał odziedziczyć ogromną fortunę swojego ojca.

Otrzymał tytuł księcia de Lamballe, który pochodził od nazwy jednego z miasteczek należących do jego ojca, ale był to titre de courtoisie i nie wiązała się z nim żadna realna władza. Lamballe był powszechnie znany z prowadzenia rozwiązłego trybu życia, więc jego ojciec postanowił ożenić go ze skromną i delikatną księżniczką Marią Luizą di Savoia, „Mademoiselle de Carignan” (1749-1792). Ślub per procura odbył się w 17 stycznia 1767 w Turynie, a powtórzono go 31 stycznia 1767 w Nangis. Maria Luiza była przeciwieństwem Ludwika Aleksandra, a ten wbrew nadziejom wcale nie zmienił się jej pod wpływem. Nadal miał wiele kochanek, a zmarł w wieku 21 lat na chorobę weneryczną, którą zaraził się od jednej z nich. Z Marią Luizą nie doczekał się potomstwa.

Jego ojciec bardzo przeżył śmierć dziedzica, a wdowę po nim otoczył ojcowską opieką i miłością. Maria Luiza przyjaźniła się z królową Francji – Marią Antonina i przez tę przyjaźń podczas rewolucji francuskiej spotkała ją straszna śmierć. Ogromna rodzinna fortuna przypadła siostrze Lamballe'a – Ludwice Marii, żonie Ludwika Filipa Józefa, księcia Orleanu. Ludwik Aleksander został pochowany razem z dziadkami, rodzicami i rodzeństwem w Collégiale Saint-Étienne w Dreux. W czasie rewolucji francuskiej, groby zostały splądrowane, a ciała wrzucono do wspólnej mogiły. Na miejscu mogiły wybudowano później kaplicę królewską w Dreux - nekropolię dynastii orleańskiej.