Ludwik Antoni de Borbón y Farnesio

Ludwik Antoni de Borbón y Farnesio
Luis Antonio Jaime de Borbón y Farnesio
Ilustracja
Portret Ludwika Antoniego Burbona pędzla Antona Rafaela Mengsa, 1769
Herb duchownego
Kraj działania

Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1727
Madryt

Data i miejsce śmierci

7 sierpnia 1785
Arenas de San Pedro

Miejsce pochówku

Panteón de Infantes↗

Kardynał diakon Santa Maria della Scala
Okres sprawowania

1735–1754

Administrator apostolski Toledo
Prymas Hiszpanii
Okres sprawowania

1735–1754

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

19 grudnia 1735
Klemens XII

Kościół tytularny

S. Maria della Scala

Utrata godności kardynalskiej

18 grudnia 1754

Odznaczenia
Order Złotego Runa (Hiszpania)

Luis Antonio Jaime de Borbón y Farnesio znany jako Kardynał Infant (ur. 25 lipca 1727, w Madrycie – zm. 7 sierpnia 1785, w Vila de Arenas de San Pedro, Ávila) – infant Hiszpanii, arcybiskup metropolita Toledo i prymas Hiszpanii w latach 1735–1754, kardynał w latach 1735–1754, 13. hrabia Chinchón, Grand Hiszpanii.

Życiorys

Ludwik Antoni urodził się jako najmłodszy syn Filipa V, pierwszego króla Hiszpanii z dynastii Burbonów, i jego drugiej żony – Elżbiety Farnese, dziedziczki Parmy. W 1735 w wieku zaledwie 8 lat został mianowany kawalerem Orderu Złotego Runa. 9 września tego samego roku został arcybiskupem Toledo i tym samym prymasem Hiszpanii, a 19 grudnia papież Klemens XII mianował go kardynałem diakonem kościoła Santa Maria della Scala w Rzymie. Ludwik Antoni znajduje się na liście rekordów Guinnessa jako najmłodszy kardynał w historii.

Ludwik Antoni był mecenasem sztuki. Wspierał artystów takich jak kompozytor Luigi Boccherini, architekt Ventura Rodríguez, malarz Francisco Goya, Luis Paret i Charles Joseph Flipart. 18 grudnia 1754 zrzekł się godności kościelnych i otrzymał tytuł 13. księcia Chinchón, Granda Hiszpanii oraz I herb de Bourbon scedowany na niego przez jego brata infanta Filipa. W 1759 zmarł jego starszy brat przyrodni – król Ferdynand VI, a Ludwik Antoni miał szansę zostać nowym królem Hiszpanii. Ferdynand VI zmarł bezpotomnie, a starszy rodzony brat Ludwika Antoniego – Karol był królem Neapolu, a kolejny – Filip – księciem Parmy. Ludwik Antoni zgłosił swoje pretensje do tronu twierdząc, że jest jedynym synem Filipa V rezydującym w Hiszpanii. W odpowiedzi, Karol abdykował w Neapolu na korzyść swojego syna Ferdynanda I, a sam wrócił do Hiszpanii, gdzie zasiadł na tronie jako Karol III[1].

Małżeństwo

Nowy król Karol III obawiając się pretensji do tronu zgłaszanych przez młodszego brata, wygnał Ludwika Antoniego z Madrytu. Jednocześnie odebrał mu tytuł infanta i liczne przywileje takie jak prawo do używania nazwiska i herbu Burbonów. Jednym z powodów wygnania było również „złe prowadzenie się” infanta (zwłaszcza że rodzice zaplanowali dla niego karierę duchownego), które raziło pruderyjnego króla[1]. 27 czerwca (lub 28 stycznia) 1776 w Olias del Rey Ludwik Antoni zawarł małżeństwo morganatyczne z doñą Marią Teresę de Vallabriga y Rozas (1758-1820), aragońską hrabianką, córką kapitana aragońskiej kawalerii[2] Józefa Ignacego de Vallabriga y Español i hrabiny Josefy Stuart de Torresecas. Ludwik Antoni zaakceptował decyzję starszego brata, ale do końca życia żałował, że nie został królem. Karol III był zadowolony ze ślubu brata, gdyż dzieci Ludwika Antoniego z tego małżeństwa nie mogły dziedziczyć tronu, a urodziło się ich troje:

∞ Don Manuel de Godoy y Álvarez de Faria, 1. książę Pokoju, 1. książę Alcúdia i Sueca (ur. 12 maja 1767, w Badajoz, zm. 4 października 1851, w Paryżu)
∞ Don Joaquín José de Melgarejo y Saurín (ur. 23 stycznia 1780, w Alicante, zm. 9 kwietnia 1835, w Madrycie), 3. markiz Melgarejo, 1. książę San Fernando de Quiroga, grand Hiszpanii, 39. minister spraw zagranicznych Hiszpanii

Ludwik Antoni zmarł w niełasce i na wygnaniu w 1785 roku. Po śmierci infanta z rozkazu Karola III jego dzieci zostały odebrane matce. Edukacją chłopca zajął się Francisco de Lorenzana, arcybiskup Toledo, a jego siostry trafiły do klasztoru. Maria Teresa powróciła do rodzimej Saragossy, gdzie zmarła w 1820 roku[1].

Przodkowie

Rodzina infanta Don Luisa pędzla Goi, 1784
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ludwik XIV
 
 
 
 
 
 
 
Ludwik Wielki Delfin
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Teresa Hiszpańska
 
 
 
 
 
 
 
Filip V Hiszpański
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ferdynand Maria Bawarski
 
 
 
 
 
 
 
Maria Anna Bawarska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Henrietta Adelajda Sabaudzka
 
 
 
 
 
 
 
Ludwik Antoni
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ranuccio II Farnese
 
 
 
 
 
 
 
Odoardo II Farnese
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Izabela d’Este
 
 
 
 
 
 
 
Elżbieta Farnese
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Filip Wilhelm
 
 
 
 
 
 
 
Dorota Zofia Wittelsbach
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Elżbieta Amalia Hessen-Darmstadt
 
 
 
 
 
 

Mecenat

Infant i jego żona byli ważnymi mecenasami sztuki; skupiali wokół siebie wielu utalentowanych malarzy, pisarzy i muzyków. W latach 1783–1784 Francisco Goya wykonał dla nich wiele portretów; najważniejszy z nich to Rodzina infanta don Luisa. Uznanie infantów dla pracy Goi istotnie wpłynęło na jego karierę jako portrecisty[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c Robert Hughes: Goya. Artysta i jego czas. Warszawa: WAB, 2006, s. 115–117. ISBN 83-7414-248-0.
  2. ↑ Alfonso Pérez Sánchez: Goya. Warszawa: Oficyna Imbir, 2009, s. 45. ISBN 978-83-60334-71-3.
  3. ↑ Francisco Goya. Poznań: Oxford Educational, 2006, s. 46. ISBN 83-7425-497-1.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Coat of Arms of the infante Luis de Borbón, as Cardinal and Archbishop of Toledo.svg
Autor: Host09, Licencja: CC BY-SA 3.0
Coat of Arms of the infante Luis de Borbón, as Cardinal and Archbishop of Toledo

Infante Luis used a plain label. See the source below. The Spanish House of Bourbon had no formal rules for cadency at that time. Royal Family member's arms were created ad-hoc. The Heir Apparent of Spain frequently used the undifferentiated royal arms, with the title's crown.

Source: español Menéndez Pidal y Navascués, Faustino, Hugo. El escudo. P. 248. At Menéndez Pidal y Navascués, Faustino; O´Donnell y Duque de Estrada, Hugo; Lolo, Begoña. Símbolos de España. Madrid: Centro de Estudios Políticos y Constitucionales, 1999. ISBN 84-259-1074-9

Español: Escudo del infante Luis Antonio de Borbón, como Cardenal y Arzobispo de Toledo

El Cardenal-Infante Don Luis, Arzobispo de Toledo, hijo de Felipe V, diferencia con un lambel llano de tres pies las armas reales [de su padre el rey Felipe V] y usando sólamente tímbre eclesiástico , acoladas la Cruz de Santiago y rodeado por los Collares de las Órdenes del Toisón de Oro, Espíritu Santo y Carlos III.

Fuente: Menéndez Pidal y Navascués, Faustino, Hugo. El escudo. P. 248. En Menéndez Pidal y Navascués, Faustino; O´Donnell y Duque de Estrada, Hugo; Lolo, Begoña. Símbolos de España. Madrid: Centro de Estudios Políticos y Constitucionales, 1999. ISBN 84-259-1074-9

[El escudo con atributos eclesiásticos del Cardenal-Infante Luis de Borbón y Farnesio se aparta de la costumbre seguida por el anterior Cardenal-Infante, Fernando de Austria, y por su propio hijo, Luis de Borbón y Vallabriga, de incorporar al timbre la corona de su título. Por esa razón aparecen las armas brisadas con un lambel, costumbre perdida con la llegada de Felipe V ya que los miembros de la Familia Real diferenciaban sus armas sólamente con la corona del timbre y, en algunos casos, con otros adornos exteriores . (Información extraída de la misma fuente)]

Arms Image=The Infante Luis’s arms image, www.fuenterrebollo.com
Armas del infante Luis de Borbón y Farnesio, sin atributos eclesiasticos.svg
Autor: Proof02, Licencja: CC BY-SA 3.0
Coat of Arms of Luis de Borbón, infante of Spain, without ecclesiastical ornaments (before he abandoned the ecclesiastical life).

Infante Luis used a plain label as difference in his Coat of arms as Cardinal and Archbishop of Toledo, without a crown. He changed this difference for the open crown (later named Crown of Infantes) in his arms without ecclesiastical ornaments. See the source below. The Spanish House of Bourbon had no formal rules for cadency at that time. Royal Family member's arms were created ad-hoc. The Heir Apparent of Spain frequently used the undifferentiated royal arms, with the title's crown.

Source: español Menéndez Pidal y Navascués, Faustino, Hugo. El escudo. P. 248. At Menéndez Pidal y Navascués, Faustino; O´Donnell y Duque de Estrada, Hugo; Lolo, Begoña. Símbolos de España. Madrid: Centro de Estudios Políticos y Constitucionales, 1999. ISBN 84-259-1074-9
Don Luis de Borbón, Infante of Spain (1727-1785) by Anton Raphael Mengs.jpg
Don Luis de Borbón, Infante of Spain (1727-1785), in court dress, with the insignia of the Orders of the Golden Fleece, St. Januarius and Saint-Esprit
La familia del infante don Luis.jpg
Familie des Luis de Borbón y Farnesio (1727–1785), jüngster Bruder des Königs Karl III., der seit 1776 mit der 34 Jahre jüngeren María Teresa de Vallabriga (Mitte) in einer morganatischen Ehe verheiratet war. Das Ehepaar hatte drei nicht thronerbberechtigte Töchter, die sich nicht der Hauptstadt Madrid nähern durften. Im Vordergrund links malte sich Francisco de Goya mit seiner Rückenansicht in das Portrait.