Ludwik Dutkowski

Ludwik Dutkowski

wiceadmirał
Data i miejsce urodzenia	11 października 1927 Aleksandrów Łódzki
Data śmierci	27 kwietnia 2015
Przebieg służby
Lata służby	1948–1990
Siły zbrojne	Marynarka Wojenna (PRL)
Stanowiska	zastępca szefa zarządu w Głównym Zarządzie Politycznym WP, zastępca dowódcy Marynarki Wojennej ds. politycznych, I zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego
Odznaczenia

I sekretarz KC PZPR Edward Gierek składa Ludwikowi Dutkowskiemu gratulacje z okazji awansu na stopień kontradmirała, Warszawa, październik 1975

Ludwik Dutkowski (ur. 11 października 1927, zm. 27 kwietnia 2015^[1]) – wiceadmirał, oficer polityczny Ludowego Wojska Polskiego. Podczas służby wojskowej zajmował m.in. stanowiska zastępcy dowódcy Marynarki Wojennej ds. politycznych oraz I zastępcy szefa Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego.

Wykształcenie

Ludwik Dutkowski urodził się 11 października 1927 w Aleksandrowie Łódzkim. Ukończył Centrum Szkolenia Specjalistów Morskich w Ustce (1948) oraz Oficerską Szkołę Polityczną w Łodzi (1951). Jest również absolwentem Akademii Wojskowo-Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego w Warszawie (1956), Uniwersytetu Warszawskiego (1962) i Wyższej Szkoły Partyjnej w Moskwie (ZSRR, 1972). W 1978 odbył Kurs Operacyjny w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR oraz Wyższy Kurs Akademicki w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR.

Służba wojskowa

Pierwsze stanowisko służbowe – starszego pisarza objął w Komendzie Portu Wojennego Gdynia. Po promocji oficerskiej wyznaczono go wykładowcą w Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni. W 1952 został instruktorem, a w 1956 starszym lektorem w Zarządzie Politycznym Dowództwa Marynarki Wojennej w Gdyni. Od 1962 do 1972 był zastępcą szefa Zarządu Politycznego Marynarki Wojennej, po czym zajmował stanowisko zastępcy szefa Zarządu Organizacyjnego w Generalnym Zarządzie Politycznym Wojska Polskiego w Warszawie. W 1973 objął stanowisko szefa Zarządu Politycznego – zastępcy dowódcy Marynarki Wojennej ds. politycznych. W latach 1986-1989 był I zastępcą szefa Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego. W 1990 roku w dyspozycji ministra obrony narodowej. 15 listopada 1990 roku został przeniesiony w stan spoczynku.

Działacz PZPR. W latach 1986-1990 członek Centralnej Komisji Kontrolno-Rewizyjnej PZPR^[2]. Od 1974 członek Zarządu Głównego, a od 1983 członek Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.

Pochowany na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni (kwatera 50-10-1a)^[3].

Życie prywatne

Był synem Kazimierza i Heleny z Podębskich (zmarła w 1929). Mieszkał w Gdyni. Żonaty, żona Zofia Dutkowska (1929-2009) była pedagogiem. Małżeństwo miało syna^[4].

Grób wiceadmirała Ludwika Dutkowskiego na Cmentarzu Witomińskim

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

• Wyróżnienie wpisem do „Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich” (1984)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta)
• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Złoty Krzyż Zasługi
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Pamiątkowy medal miasta Sanoka (1987)^[5]

Przypisy

Bibliografia

• Mariusz Jędrzejko, Mariusz Lesław Krogulski i Marek Paszkowski, Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej 1989-2002, Wydawnictwo von Borowiecky, Warszawa 2002, ISBN 83-87689-46-7.