Ludwik Frankiewicz
| ||
Ludwik Frankiewicz (przed 1901) | ||
Data urodzenia | 27 sierpnia 1858 | |
Data śmierci | 18 marca 1924 | |
Miejsce zamieszkania | Poznań | |
Stanowisko | radny | |
Pracodawca | Urząd Miasta Poznania | |
Odznaczenia | ||
Ludwik Frankiewicz (ur. 27 sierpnia 1858, zm. 18 marca 1924) – budowniczy, radny miasta Poznania, członek zarządu Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania, działacz społeczny.
Ludwik Frankiewicz urodził się w Poznaniu i był synem krawca Karola i Matyldy z Kahlów. Wyjechał do Warszawy po ukończeniu studiów zawodowych i objął tam stanowisko architekta miejskiego. Powrócił do Poznania w 1883 i rozpoczął pracę jako przedsiębiorca budowlany oraz brał czynny udział w organizowanej przez Jana Rakowicza akcji kształcenia terminatorów i czeladników budowlanych. Był w tym czasie również członkiem Miejskiej Komisji Budowlano-Finansowej. W latach 1919–1924 był wybieranym przez radę miejską członkiem (niepłatnym) magistratu, a od lutego 1921 pierwszym polskim cechmistrzem „Strzechy” – Cechu Budowlanego Poznańskiego. Miał dom przy pl. Bernardyńskim, w którym w latach 1907–1918 odbywały się zebrania Stowarzyszenia Techników Polskich. Był również właścicielem cegielni przy ul. Ostatniej na Górczynie i przy ul. Gnieźnieńskiej na Głównej. Żonaty z Franciszką z Sawińskich (zm. 1931) i miał syna Mariana (ur. 1894).
W latach 1910-1914 oraz 1917-1919 był prezesem Klubu Wioślarskiego z roku 1904 w Poznaniu[1].
Do jego dokonań w dziedzinie budownictwa w Poznaniu można zaliczyć:
- ul. Ogrodowa numery 11 i 18,
- Plac Bernardyński 1/2 (1900–1902),
- ul. Kanałowa 3/4 (około 1903),
- wspólnie z Gustavem Kartmannem: ul. Strzelecka numery 5, 8, 12, 13, 14, 16, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 27, 28, 29, 30, 32, 34, 37, 41, 43, 45.
Od 1875 roku zasiadał w zarządzie Stowarzyszenia Ogród Zoologiczny w Poznaniu (Stare Zoo w Poznaniu). Był członkiem Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania.
2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].
Zmarł 18 marca 1924. W kronice żałobnej określony został mianem „ojcem miasta” i „żywą kroniką miejską”.
Zobacz też
- Ulica Ogrodowa w Poznaniu
- Ulica Strzelecka w Poznaniu
- Ulica Kanałowa w Poznaniu
- Stare Zoo w Poznaniu
- Garbary (Poznań)
Przypisy
- ↑ 25 lecie Klubu Wioślarskiego z r. 1904 w Poznaniu, Sport Wodny wydanie specjalne, 1929 Nr 21, s. 3, Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-03-14]
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 33.
Bibliografia
- Zaleski Zygmunt: Ś.p. Ludwik Frankiewicz, „Kronika Miasta Poznania”, nr 3/1924, s. 61–62.
- A. Gąsiorowski, J. Topolski (red.): Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa–Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 185. ISBN 83-01-02722-3.Sprawdź autora:1.
Media użyte na tej stronie
Ludwik Frankiewicz (przed 1901)