Ludwik Hartwig

Ludwik Hartwig
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1883
Kijów

Data i miejsce śmierci

10 października 1975
Lublin

Zawód, zajęcie

artysta fotograf

Narodowość

polska

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi
Autobus linii „A” – nadwozie wykonane w Zakładach Mechanicznych E. Plage i T. Laśkiewicz w Lublinie; Foto: Ludwik Hartwig
Schreck FBA-17HMT2 Lubliniak; Foto: Ludwik Hartwig

Ludwik Hartwig (ur. 3 sierpnia 1883 w Kijowie, zm. 10 października 1975 w Lublinie)[1][2] – polski artysta fotograf. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików[3]. Zasłużony mieszkaniec Lublina[4].

Życiorys

Ludwik Hartwig[5] (syn rzemieślnika Andrzeja Hartwiga, pochodzącego ze Lwowa) wczesne dzieciństwo spędził w Kijowie[4]. W 1896 roku – po ukończeniu szkoły powszechnej przy kościele św. Katarzyny w Odessie (1985) – został czeladnikiem w zakładzie fotograficznym Jakuba Tyraspolskiego[6] w Odessie[4][5]. W latach 1899–1901 pracował w filii zakładu fotograficznego Jakuba Tyraspolskiego w Łodzi oraz od 1901 roku w kolejnej filii w Warszawie[4][5]. Po wyjeździe do Moskwy, w latach 1903–1906 pracował w zakładzie fotograficznym Apelta[4]. Od 1906 roku do 1917 prowadził własny zakład fotograficzny w Moskwie[4][5].

W 1917 roku po wybuchu rewolucji październikowej w Rosji wyjechał z rodziną (żoną i dziećmi – Walentym, Edwardem, Heleną, Zofią) na tereny dzisiejszej Polski, do Lublina[4][7]. W Lublinie od 1919 roku prowadził własny zakład fotograficzny, specjalizujący się w fotografii portretowej[5]. Ludwik Hartwig oprócz fotografii portretowej wykonywał wiele innych zleceń fotograficznych, współpracując m.in. z lubelskimi czasopismami, w latach 1926–1927 współpracował z Teatrem Miejskim w Lublinie[4]. W 1928 roku był współzałożycielem lubelskiego cechu fotografów, w którym pełnił funkcję przewodniczącego Wojewódzkiej Komisji Egzaminacyjnej dla fotografów w Lublinie[4]. Po wybuchu II wojny światowej, po największym w czasie wojny bombardowaniu Lublina – 9 września 1939 roku – dla potrzeb magistratu sporządził dokumentację fotograficzną zniszczeń tego miasta[1][8][9][10]. Wówczas został zniszczony również jego zakład fotograficzny (m.in. sprzęt oraz archiwum fotograficzne Ludwika Hartwiga i jego syna Edwarda)[4][7].

W 1942 roku Ludwik Hartwig był współzałożycielem Wspólnoty Fotografów w Lublinie[4]. Po zakończeniu II wojny światowej prowadził kolejny zakład fotograficzny (należący do jego drugiej żony), który następnie został przejęty przez spółdzielnię Zorza w 1950 roku[4][5]. W 1947 roku został członkiem Rady Naukowej Naukowego Instytutu Rzemieślniczego w Lublinie[4]. W 1953 roku został przyjęty w poczet członków Związku Polskich Artystów Fotografików (legitymacja nr 171)[3].

Ludwik Hartwig zmarł 10 października 1975 roku w Lublinie[4]. Jego fotografie znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie[11] oraz Archiwum Państwowego w Lublinie[10][12].

Odznaczenia

  • Brązowy Krzyż Zasługi (1937)[4].

Publikacje (albumy)

  • Lublin po bombardowaniu 9 września 1939 roku; oprac. Piotr Dymmel, Tomasz Rodziewicz (Archiwum Państwowe w Lublinie 2013)[8][9][2];

Rodzina

Ludwik Hartwig był mężem Marii z domu Biriukow oraz ojcem fotografa Edwarda Hartwiga (1909–2003), lekarza Walentego Hartwiga (1910–1991) i poetki Julii Hartwig (1921–2017)[13].

Przypisy

  1. ↑ a b Ludwik Hartwig (1883–1975), „Kurierlubelski.pl” [dostęp 2018-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02] (pol.).
  2. ↑ a b Portal Historyczny - Lublin po bombardowaniu 9. IX. 1939 w fotografii Ludwika Hartwiga, www.hist.pl [dostęp 2018-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-07].
  3. ↑ a b Związek Polskich Artystów Fotografików, zpaf.pl [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-25] (pol.).
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Ludwik Hartwig (1883–1975) - Leksykon - Teatr NN [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-23] (pol.).
  5. ↑ a b c d e f Ludwik Hartwig - Biografia, dzieła, wystawy - Artinfo.pl, artinfo.pl [dostęp 2018-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-01] (pol.).
  6. ↑ Leksykon Fotografów - www.fotorevers.eu - fotorewers, fotorevers, Thiel-Melerska | foto, rewers, fotorewers, fotos, photos, fotografia, fotografowie, zawód, zawod, rewers, awers, secesja, secesyjna, litograf, litografia, sztuka, art, artysta, artystyczna, film, dzielo, melerska, melerski, thiel-melerska, thiel-melerski, www.fotorevers.eu [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-01].
  7. ↑ a b Rozmowa z Edwardem Hartwigiem, 31 sierpnia 2018 [dostęp 2018-10-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-31].
  8. ↑ a b Sylwia Hejno, Smutek miasta. Lublin po bombardowaniu w obiektywie Ludwika Hartwiga, „Kurierlubelski.pl” [dostęp 2018-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-01] (pol.).
  9. ↑ a b Polska Akademia Dostępności - PAD, Lublin po bombardowaniu 9.IX.1939 w fotografii Ludwika Hartwiga - Archiwum Państwowe w Lublinie, lublin.ap.gov.pl [dostęp 2018-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-15] (pol.).
  10. ↑ a b a (red.), Dzieje jednego zdjęcia - Nowy Tydzień, „Nowy Tydzień”, 11 maja 2017 [dostęp 2018-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-01] (pol.).
  11. ↑ Próba mostu 42,60 mt. w świetle przez Bystrzycę na 3 km szlaku Lublin-Rozwadów dnia 30 września 1922, Cyfrowe Muzeum Narodowe w Warszawie [dostęp 2018-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-01].
  12. ↑ Ludwik Hartwig, Witryna zakładu fotograficznego Ludwika i Edwarda Hartwigów przy ul. Kapucyńskiej 2 w Lublinie, [1940?] [dostęp 2018-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-01].
  13. ↑ Przyczynek do genealogii śp. Julii Hartwig (skan aktu chrztu poetki) | More Maiorum, „More Maiorum”, 15 lipca 2017 [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-02] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Brązowy Krzyż Zasługi BAR.svg
Baretka: Brązowy "Krzyż Zasługi".
Lublin autobus linii A.jpg
Autobus linii "A" - nadwozie wykonane w Zakładach Mechanicznych E. Plage i T. Laśkiewicz w Lublinie.
Schreck FBA-17HMT2 Lubliniak.jpg
Łódź latająca Schreck FBA-17 HMT2 "Lubliniak", ufundowana ze składek czytelników "Głosu Lubelskiego".