Ludwik I Andegaweński
Ten artykuł od 2010-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Ludwik I Andegaweński | |
Herb Ludwika I | |
Dane biograficzne | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Ludwik I de Valois (ur. 23 lipca 1339 w Vincennes, zm. 20 września 1384 w Bari) – książę Andegawenii i Turenii, hrabia Maine, Prowansji, Forcalquier, Piemontu, Roucy i Étampes, pretendent do tronu Neapolu, drugi syn króla Francji Jana II Dobrego i Bonny Luksemburskiej, córki króla Czech Jana I, młodszy brat króla Francji Karola V, starszy brat księcia de Berry Jana I i księcia Burgundii Filipa II.
Życiorys
W 1356 r. otrzymał tytuły hrabiego Andegawenii i Maine. W tym samym roku brał udział w bitwie pod Poitiers, walcząc w oddziale dowodzonym przez swojego starszego brata, delfina Karola. Cały ten hufiec uciekł z pola bitwy. Uciekł również Ludwik, który dzięki temu uniknął niewoli, jaka stała się losem jego ojca i młodszego brata Filipa. Król Jan II odzyskał wolność na mocy traktatu w Brétigny w 1360 r. Do czasu zapłacenia okupu musiał dać 40 zakładników z najważniejszych francuskich rodów. Jednym z nich został Ludwik, świeżo mianowany księciem Andegawenii.
Ludwik przybył do Anglii w październiku 1360 r. Początkowo miał tam przebywać 6 miesięcy, ale zrujnowana wojną i konfliktami wewnętrznymi Francja nie mogła zebrać wyznaczonej sumy okupu. Ludwik próbował więc odzyskać wolność prowadząc prywatne rozmowy z królem Anglii Edwardem III, ale bez powodzenia. Po fiasku rozmów, książę uciekł z niewoli i powrócił do Francji. Działo się to pod koniec 1363 r. Jan II uznał ucieczkę swojego syna za plamę na honorze. Ogłosił, że nie jest w stanie zebrać całej sumy okupu i na początku 1364 r. powrócił do angielskiej niewoli. Zmarł tam już 8 kwietnia tego roku. Królem został delfin Karol jako Karol V.
W 1370 r. Ludwik został księciem Turenii, w 1379 r. hrabią Roucy, a w 1381 r. hrabią Étampes. W latach 1380-1382 był regentem w imieniu swojego nieletniego bratanka, Karola VI. W 1382 r. zrezygnował z regencji, by walczyć o tron Neapolu. W tymże roku królowa Joanna I, która wcześniej adoptowała Ludwika i wyznaczyła go swoim następcą, została zamordowana przez Karola z Durazzo, który ogłosił się królem Neapolu.
Ludwik odziedziczył po Joannie tytuły hrabiego Prowansji, Forcalquier i Piemontu. 30 sierpnia 1383 r. ogłosił się królem Neapolu i Jerozolimy. Wyruszył na wojnę z Karolem, ale nie odniósł większych sukcesów. Zmarł w Bari w 1384 r.
Małżeństwo i potomstwo
9 lipca 1360 r. poślubił Marię (1343 - 12 lipca 1404), panią de Guise, córkę Karola de Blois, i Joanny I, hrabiny de Penthievre, córki Gwidona de Penthievre. Ludwik i Maria mieli razem dwóch synów i córkę:
- Maria (październik 1370 - po 20 września 1383)
- Ludwik II (1377-1417), książę Andegawenii
- Karol (1380-17 maja 1404), książę Tarentu
Genealogia
Media użyte na tej stronie
Autor:
This illustration was made by Peter Potrowl.
Please credit this with : © Peter Potrowl in the immediate vicinity of the image. A link to my website sitemai.eu would be much appreciated but isn't mandatory. An email to Peter Potrowl would be appreciated too. Do not copy this image illegally by ignoring the terms of the license below, as it is not in the public domain. If you would like special permission to use, license, or purchase the image please contact me Peter Potrowl to negotiate terms. More free pictures in my website. Donations are accepted here and here. |
Coat of arms of Provence (France)
Blason (non-officiel attendu que ce département ne revendique aucun blason) du département de la Sarthe : d'azur semé de fleurs de lys d'or à la bordure de gueules chargé au franc quartier d'un lion d'argent
Portrait of Louis I of Naples
Blason du duché d'Anjou : d'azur au trois fleurs de lys d'or à la bordure de gueules
Autor: Katepanomegas Heralder, Licencja: CC BY-SA 3.0
Arms of Louis II (1377-1417) and Louis III (1403-1434) of Anjou, dukes of Anjou, counts of Provence and Forcalquier, also titular kings of Naples and Jerusalem.