Ludwik Jan Maria de Bourbon
| ||
książę Penthievre | ||
Okres | od 1725 do 4 marca 1793 | |
Dane biograficzne | ||
Data i miejsce urodzenia | 16 listopada 1725 Rambouillet | |
Data śmierci | 4 marca 1793 | |
Ojciec | Ludwik Aleksander Burbon | |
Matka | Maria Wiktoria de Noailles | |
Żona | Maria Teresa Felicita d’Este-Modène | |
Dzieci | Louis Marie, Louis Alexandre, Jean Marie, Vincent Marie Louis, Marie Louise, Louise Marie Adélaïde, Louis Marie Félicité |
Ludwik Jan Maria de Bourbon, fr. Louis Jean Marie de Bourbon, duc de Penthièvre (16 listopada 1725 w Rambouillet – 4 marca 1793) – książę Penthievre, francuski szlachcic i admirał.
Urodził się w Rambouillet jako jedyny syn Ludwika Aleksandra Burbona (1678-1747), hrabiego Tuluzy i legitymizowanego syna króla Ludwika XIV. Jego matką była Maria Wiktoria de Noailles (1688-1766). Po śmierci ojca Ludwik odziedziczył wszystkie jego stanowiska i ziemie, stając się jednym z najbogatszych ludzi we Francji. Dodatkowo po śmierci synów jego stryja Ludwika Augusta odziedziczył również ich ziemie: Dombes (w 1755) i Eu (w 1775), oraz zamki w Sceaux, Anet, Aumale, Dreux i Gisors.
Służył w wojsku pod dowództwem wuja – marszałka Adriena Maurice’a de Noailles. Walczył wspaniale w bitwie pod Dettingen (1743) i pod Fontenoy (1745). Tytuł admirała Francji traktował jednak wyłącznie jako synekurę. Po odbyciu służby wojskowej zamieszkał w zaciszu Rambouillet i Sceaux. Wspierał młodych poetów, takich jak Jean-Pierre’a Clarisa de Florian, i działał charytatywnie. Przeżył swojego syna i dziedzica – Ludwika Aleksandra księcia de Lamballe - oraz wdowę po nim – Marię Luizę Savoy księżnę de Lamballe, przyjaciółkę królowej Marii Antoniny, zamordowaną 3 września 1792. Ostatecznie jego ogromną fortunę odziedziczyła córka – Ludwika Maria.
Przeniósł ciała ojca, matki i swoich dzieci z Rambouillet do Collégiale Saint-Étienne w Dreux. Tam w czasie rewolucji francuskiej groby zostały splądrowane, a ciała wrzucono do wspólnej mogiły. Na miejscu mogiły wybudowano później kaplicę królewską w Dreux – nekropolię dynastii orleańskiej. Jego imieniem nazwano ulicę w Paryżu, niedaleko Avenue des Champs-Élysées. Numer 11 przy rue de Penthièvre – budynek z dużym ogrodem, pochodzący z czasów I Cesarstwa - uważany jest za rezydencję wnuka Ludwika – Ludwika Filipa I, króla Francuzów, z czasów jego młodości. Pod koniec XIX wieku w tym budynku znajdowała się amerykańska ambasada, zaś w latach 20. XX wieku mieścił się w nim salon couture projektantki mody – Lucy Lady Duff-Gordon (Lucile).
Rodzina
Wywód przodków
4. Ludwik XIV | ||||||
2. Ludwik Aleksander de Bourbon | ||||||
5. Markiza de Montespan | ||||||
1. Ludwik de Bourbon | ||||||
6. Anne Jules de Noailles | ||||||
3. Maria Wiktoria de Noailles | ||||||
7. Marie François de Bournonville | ||||||
Małżeństwo i potomstwo
29 grudnia 1744 Ludwik poślubił Marię Teresę Felicitę d’Este-Modène (1726-1754), córkę Franciszka III Este, księcia Modeny, i Charlotty Aglaé Orleańskiej. Para miała 7 dzieci:
- Louis Marie de Bourbon (1746),
- Louis Alexandre de Bourbon (1747-1768), książę de Lamballe, mąż Marii Luizy Savoie,
- Jean Marie de Bourbon (1748-1755), książę de Chateauvillain,
- Vincent Marie Louis de Bourbon (1750-1752), hrabia de Guingamp,
- Marie Louise de Bourbon (1751-1753),
- Louise Marie Adélaïde de Bourbon (1753-1821), nazywana mademoiselle de Penthièvre, żona Ludwika Filipa Józefa Burbona, księcia Orleanu,
- Louis Marie Félicité de Bourbon (1754).
Media użyte na tej stronie
Autor: Songsblame, Licencja: CC BY-SA 3.0
Coat of arms of Louis Jean Marie de Bourbon, Duke of Penthièvre
Signature of Louis Jean Marie de Bourbon, Duke of Penthièvre at the baptism of the Duke of Berry, son of the Count and Countess of Artois (August 1785)