Ludwik Krąkowski

Ludwik Jordan Krąkowski pseudonim Justus (ur. 1924, zm. 30 czerwca 2019) – polski dziennikarz i publicysta, doktor nauk prawnych, popularyzator prawa[1].

Życiorys

Pochodził z Warszawy. W czasie powstania warszawskiego został wywieziony do niemieckiego-nazistowskiego obozu koncentracyjnego. Po wojnie był długoletnim radcą prawnym związków zawodowych, aktywnie zaangażowanym w obronę praw pracowniczych. Był członkiem seniorem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich[1]. Został pochowany na Cmentarzu w Pyrach.

Wybrana bibliografia autorska

  • Kodeks pracy: krótkie vademecum (Instytut Wydawniczy Centralnej Rady Związków Zawodowych, Warszawa, 1975)
  • Kodeks pracy w praktyce przedsiębiorstwa (Instytut Wydawniczy Centralnej Rady Związków Zawodowych, Warszawa, 1976)
  • Prawo pracy w praktyce przedsiębiorstwa (Wydawnictwo Związkowe, Warszawa, 1963)
  • Ochrona uprawnień pracowniczych (Wydawnictwo Związkowe Centralnej Rady Związków Zawodowych, Warszawa, 1968)
  • Sądy społeczne w zakładach pracy: ustawa, regulamin, wytyczne z komentarzem (Wydawnictwo Związkowe Centralnej Rady Związków Zawodowych, Warszawa, 1970)
  • Uprawnienia robotnika przemysłowego: wg stanu prawnego na dzień 1 I 1959 r. (Wydawnictwo Związkowe, Warszawa, 1959)
  • Urlopy i zwolnienia w związku z wychowywaniem dzieci (Instytut Wydawniczy Centralnej Rady Związków Zawodowych, Warszawa, 1974)
  • Vademecum prawa pracy (Centralna Rada Związków Zawodowych, Warszawa, 1970)
  • Vademecum prawa pracy: wg stanu prawnego na dzień 1 IV 1968 r. (Wydawnictwo Związkowe Centralnej Rady Związków Zawodowych, Warszawa, 1968)
  • Zasady współżycia społecznego w stosunkach pracy w PRL (Państwowe Wydawnictwo Naukowe, warszawa, 1970)

Przypisy

  1. a b Ludwik Jordan Krąkowski. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2019-07-07]. (pol.).