Ludwik Krąkowski

Ludwik Jordan Krąkowski pseudonim Justus (ur. 1924, zm. 30 czerwca 2019) – polski dziennikarz i publicysta, doktor nauk prawnych, popularyzator prawa^[1].

Życiorys

Pochodził z Warszawy. W czasie powstania warszawskiego został wywieziony do niemieckiego-nazistowskiego obozu koncentracyjnego. Po wojnie był długoletnim radcą prawnym związków zawodowych, aktywnie zaangażowanym w obronę praw pracowniczych. Był członkiem seniorem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich^[1]. Został pochowany na Cmentarzu w Pyrach.

Wybrana bibliografia autorska

• Kodeks pracy: krótkie vademecum (Instytut Wydawniczy Centralnej Rady Związków Zawodowych, Warszawa, 1975)
• Kodeks pracy w praktyce przedsiębiorstwa (Instytut Wydawniczy Centralnej Rady Związków Zawodowych, Warszawa, 1976)
• Prawo pracy w praktyce przedsiębiorstwa (Wydawnictwo Związkowe, Warszawa, 1963)
• Ochrona uprawnień pracowniczych (Wydawnictwo Związkowe Centralnej Rady Związków Zawodowych, Warszawa, 1968)
• Sądy społeczne w zakładach pracy: ustawa, regulamin, wytyczne z komentarzem (Wydawnictwo Związkowe Centralnej Rady Związków Zawodowych, Warszawa, 1970)
• Uprawnienia robotnika przemysłowego: wg stanu prawnego na dzień 1 I 1959 r. (Wydawnictwo Związkowe, Warszawa, 1959)
• Urlopy i zwolnienia w związku z wychowywaniem dzieci (Instytut Wydawniczy Centralnej Rady Związków Zawodowych, Warszawa, 1974)
• Vademecum prawa pracy (Centralna Rada Związków Zawodowych, Warszawa, 1970)
• Vademecum prawa pracy: wg stanu prawnego na dzień 1 IV 1968 r. (Wydawnictwo Związkowe Centralnej Rady Związków Zawodowych, Warszawa, 1968)
• Zasady współżycia społecznego w stosunkach pracy w PRL (Państwowe Wydawnictwo Naukowe, warszawa, 1970)

Przypisy