Ludwik Kronic

Grób Ludwika Kronica na cmentarzu ewangelickim w Łodzi

Ludwik Kronic (ur. 30 marca 1935, zm. 22 listopada 1993 w Łodzi^[1]) – polski malarz i reżyser filmów animowanych.

Życiorys

Ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, od 1963 związał się z produkcją filmów animowanych. Ponadto malował portrety, tworzył projekty plastyczne. W 1964 został zaangażowany do pracy w Studiu Se-ma-for w Łodzi, reżyserował między innymi cykl filmów animowanych „Zaczarowany ołówek”. W 1972 razem z Julittą Karwowską-Wnuczak stworzyli postać Kota Filemona, a w 1976 za swoją twórczość, szczególnie na rzecz dzieci i młodzieży, otrzymał Nagrodę Prezesa Rady Ministrów. Po 1982 skupił się na malarstwie uczestnicząc tylko doraźnie w pracy reżysera. Jednym z najbardziej znanych obrazów artysty jest tzw. Mały biały domek (ang. The small flying white house), datowany na lata 60.^[2].

Uczestniczył w produkcji następujących filmów animowanych:

• Zaczarowany ołówek
• Przygody Otka
• Rekonstrukcja
• Przebudzenie
• Dziwny świat kota Filemona
• Beksa
• Żaglowiec
• Nitka
• Chłopiec z gliny
• O czarodzieju Dobrodzieju
• Przygoda w Krainie Czystości
• Sen nocy letniej
• Wakacje w mieście

Został pochowany na cmentarzu ewangelickim przy ul. Ogrodowej w Łodzi.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Ludwik Kronic w bazie Filmweb
• Ludwik Kronic w bazie filmpolski.pl
• Ludwik Kronic w bazie Radomsk.pl
• Zdjęcia z filmów w reżyserii Ludwika Kronica w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”