Ludwik Leszko

Ludwik Leszko
Data urodzenia

21 lipca 1890

Data i miejsce śmierci

27 czerwca 1957
Kraków

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Ludwik Leszko (ur. 21 lipca 1890, zm. 27 czerwca 1957 w Krakowie[1]) – polski malarz. Uprawiał malarstwo olejne i akwarelowe. Głównym tematem jego twórczości był pejzaż, szczególnie górski oraz nadmorski. Jako artysta krakowski malował też sceny z życia miasta, oraz widoki okolic. Studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (jako uczeń Józefa Mehoffera), oraz w Wiedniu (1908-1918 i 1920-1921). Po ukończeniu studiów wiele podróżował, szukając inspiracji artystycznej. W latach 20. i 30. XX wieku odwiedził m.in. kraje skandynawskie, Włochy, Grecję, Turcję oraz Francję.

Swoje dzieła wystawiał w Polsce i za granicą. Miał dwie indywidualne wystawy zorganizowane w krakowskim TPSP (1929, 1931), a także inne; we Lwowie (1926, 1927), Poznaniu oraz TZSP w Warszawie (1930, 1931, 1934) oraz Paryżu (1927), Bratysławie (1928), Londynie (1930) i Brukseli. Po 1945 należał do ugrupowania „Krąg”[2]. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w grobowcu rodziny Bocheńskich pas-78 wsch., rząd 1.

Był niezwykle barwną postacią – na jego temat powstało wiele anegdot.

Przypisy

  1. Nekrolog, [w:] Gazeta Krakowska 1957, nr 154 (29/30 VI) nr 2824- We czwartek 27 bm. zmarł prof. Ludwik Leszko, zasłużony działacz kultury fizycznej oraz działacz szeregu związków sportowych. Prof. Leszko był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi oraz złotą odznaką PZN. W Zmarłym, oddanym od wielu lat sprawie popularyzacji kultury fizycznej i turystyki wśród krakowskiej młodzieży i sportowców, sport polski stracił jednego z najofiarniejszych i najstarszych działaczy, cenionego wychowawcę i doskonałego pedagoga.
  2. Ludwik Leszko.