Ludwik Makolondra
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | rzeźbiarz |
| Narodowość | polska |
Ludwik Makolondra (ur. 1874, zm. 1942 we Lwowie) – polski rzeźbiarz, mistrz kamieniarstwa, specjalizujący się w rzeźbie sepulkralnej.
.JPG)
Życiorys
Uczył się w C. K. Wyższej Szkole Realnej we Lwowie[1]. Uczęszczał do Szkoły Przemysłu Artystycznego.
Jako czeladnik kamieniarski stworzył napisy i emblematy na tablicy upamiętniającą Kornela Ujejskiego (wykonanej w pracowni Juliana Markowskiego), odsłoniętej w 1897 w kościele Bernardynów we Lwowie[2]. Po uzyskaniu koncesji na wykonywanie prac kamieniarskich otworzył pracownię rzeźbiarsko-kamieniarską przy ul. św. Pawła 10 (obecnie ul. Schimserów), w okolicy Cmentarza Łyczakowskiego[3][4]. W jego pracowni były wykonywane grobowce (znajdują się głównie na lwowskich nekropoliach: Cmentarzu Łyczakowskim, Cmentarzu w Zniesieniu, Cmentarzu Janowskim), a ponadto elementy budowlane, ołtarze kościelne.
Został wylosowany do grona sędziów przysięgłych we Lwowie na rok 1910[5].
Ludwik Makolondra był spokrewniony z innymi kamieniarzami lwowskimi, Aleksandrem i Klotyldą Zagórskimi. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim w grobowcu Anny Makolondra, z domu Zagórskiej (1841-1911)[6].
Został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie
Twórczość
- Prace na Cmentarzu Łyczakowskim:
- Figura Matki Bożej na grobowcu Jana i Julii Makolondrów na Cmentarzu Łyczakowskim
- Trzy grobowce rodziny Makolondra
- Grobowiec rodziny Antoniego Chamca
- Grobowiec Jakuba Tomalskiego
- Grobowiec rodziny Czajkowskich
- Prace na Cmentarzu w Zniesieniu:
- Figura Matki Bożej na grobie Andrzeja Koszulińskiego
- Figura Matki Bożej na grobie Teodora Czuchraja
- Prace na innych nekropoliach:
- Nagrobek ks. Marcina Serwackiego na Cmentarzu Janowskim we Lwowie (ok. 1910).
- Prace na Cmentarzu Centralnym w Sanoku[7]:
- Grobowiec rodziny Pleszowskich, pochowany Jan Bogorya Pleszowski
- Nagrobek Juliusza Koźmy
Przypisy
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższej Szkoły Realnej we Lwowie za rok szkolny 1886. Lwów: 1886, s. 24.
- ↑ Ujejskiemu „Gwiazda”. „Kurjer Lwowski”. Nr 296, s. 5, 26 października 1897.
- ↑ Skorowidz przemysłowo-handlowy Królestwa Galicyi. Lwów: 1912, s. 369, 371, 847.
- ↑ Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 6.
- ↑ Sędziowie przysięgli. „Kurjer Lwowski”. Nr 3, s. 4, 3 stycznia 1910.
- ↑ Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 38. ISBN 83-04-02817-4.
- ↑ Paweł Nestorowicz: Boża rola. Przyczynek do historii cmentarzy sanockich w 110-tą rocznicę konsekracji cmentarza przy ul. Rymanowskiej. Sanok: 2005, s. 28, 30-31.
Bibliografia
- Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 194. ISBN 83-04-02817-4.
- Hałyna Głembocka: Ludwik Makolondra. lvivcenter.org. [dostęp 2014-11-14].
Media użyte na tej stronie
Ogłoszenie z 1914 we Lwowie. Rzeźbiarz Ludwik Makolondra.
Autor: Igor Monchuk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Гробівець сімї Л. Макольондри.