Ludwik Misky

Ludwik Misky
Ludwik de Delney Misky
Ilustracja
Autoportret
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1884
Nowy Sącz

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1938
Kraków

Zawód, zajęcie

malarz, pedagog

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Ludwik Misky właśc. Ludwik de Delney Misky (ur. 16 stycznia 1884 w Nowym Sączu, zm. 1 lutego 1938 w Krakowie) – polski malarz.

Życiorys

Pochodził z rodziny o węgierskich korzeniach osiadłej w Małopolsce. Był synem Ludwika i Wiktorii z Polityńskich, bratem Wiktora (1890–1950)[1]. W 1902 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum św. Jacka w Krakowie[2]. Studiował malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1902–1910. Jego profesorami byli: Florian Cynk, Leon Wyczółkowski, Józef Pankiewicz, Józef Mehoffer. Równocześnie był studentem Wydziału Filozofii i Historii Sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Następnie studiował muzealnictwo w Paryżu, Dreźnie, Lipsku, Berlinie i Wiedniu. Do Krakowa powrócił w 1907, podjął pracę nauczyciela rysunku, a w późniejszych latach został inspektorem szkolnictwa i wizytatorem. Od 1925 był naczelnikiem Wydziału Szkół Zawodowych Województw Południowych w Krakowie. W 1927 został pracownikiem Kuratorium Krakowskiego Okręgu Szkolnego, publikował artykuły dotyczące nauczania rysunku, był również autorem podręczników związanych metodyką nauczania i organizacji szkolnictwa dla nauczycieli. Był członkiem Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg”. Z dniem 16 listopada 1925 jako wizytator szkół i p.o. naczelnika wydziału w Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego został przeniesiony na równorzędne stanowisko do Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego[3].

Od 10 lutego 1917 był mężem Olgi Łodzia-Michalskiej (1893–1964).

Zmarł 1 lutego 1938 w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera PAS 44-zach-po lewej Surówków)[4].

Galicyjski targ (1900)

Twórczość

Malował pejzaże, portrety oraz martwą naturę. Był również grafikiem uprawiającym wszystkie techniki metalowe i drzeworyt. Był autorem kilku ekslibrisów i kilimów. Największy zbiór prac artysty znajduje się w Dworku Emila Zegadłowicza w Gorzeniu Górnym.

Najważniejsze dzieła

  • Potok w śniegu, 1905, ol., Muzeum Narodowe w Krakowie
  • Pejzaż tatrzański, ok. 1915, ol., Muzeum Narodowe w Krakowie
  • Park Stryjski we Lwowie, ok. 1915, ol., Muzeum Narodowe w Krakowie
  • Portret Macieja Szukiewicza, 1919, ol., Muzeum Narodowe w Krakowie - Dom Jana Matejki
  • Łódka, ok. 1930, ol., Muzeum Narodowe w Krakowie

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Edward Kozikowski: Między prawdą a plotką. Wspomnienia o ludziach i czasach minionych. 1961, s. 191.
  2. ↑ Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum św. Jacka w Krakowie za rok szkolny 1902. Kraków: 1902, s. 66.
  3. ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 3, s. 61, 1 lutego 1926. 
  4. ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych, zck-krakow.pl [dostęp 2021-02-07].
  5. ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi w służbie państwowej”.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie