Ludwik Morawski
 | |
 podpułkownik piechoty | |
| Data urodzenia | 1868 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 6 lipca 1920 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1887-1920 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     | |
Ludwik Morawski, niem. Ludwig Vinzenz Morawski (ur. 01.08. 1868 w Krakowie, zm. 6 lipca 1920 w Czarnym Ostrowie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Oficer austriacki, od 1887 roku w służbie wojskowej. Najpierw w c. i k. 57 pułku piechoty w Tarnowie, od 1 stycznia 1881 roku w c. i k. 90 pułku piechoty w Jarosławiu, od 1 maja 1892 roku w Dębicy, od 1 listopada 1894 roku ponownie w Jarosławiu. 1 listopada 1895 roku mianowany porucznikiem. 1 maja 1905 roku przeniesiony do c. i k. 6 pułku piechoty w Wiedniu. Po ukończeniu Szkoły Wojennej w Wiedniu mianowany kapitanem. Do 1907 roku służył w c. i k. 6 pułku piechoty w Wiedniu, później w garnizonach na Węgrzech. Od 1 czerwca 1907 roku był oficerem Oddziału Sztabu Generalnego c. i k. I Korpusu w Krakowie. Od 4 sierpnia 1914 roku był zastępcą szefa Hauptkundschaftstelle w Krakowie. Od 20 czerwca 1915 roku szef Głównego Ośrodka Wywiadowczego przy Twierdzy Kraków. Awansowany na majora ze starszeństwem z 1 listopada 1915 roku. W 1916 roku był oficerem stanu spoczynku zatrzymanym w służbie czynnej i przydzielonym do c. i k. Komendy 1 Korpusu w Krakowie[1]. 1 maja 1918 roku awansowany na podpułkownika.
W czasie pertraktacji c. i k. komendanta Krakowa, polnego zbrojmistrza Siegmunda von Benigni in Müldenberg z Polską Komisją Likwidacyjną, sprzeciwił się oddaniu Komendy Wojskowej w Krakowie władzom polskim, chcąc w ten sposób ratować archiwa HK-Stelle. W szafie pancernej w swoim biurze trzymał 250 teczek ewidencyjnych konfidentów pracujących dla HK-Stelle w Krakowie.
Od 1 grudnia 1918 roku w stanie spoczynku. W 1920 roku w Wojsku Polskim. Zginął 6 lipca 1920 roku w Czarnym Ostrowie na podwórzu Kwatery Głównej 6 Armii. Okoliczności postrzelenia nie zostały wyjaśnione.
Ordery i odznaczenia
- Kawaler Orderu Franciszka Józefa na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
- Krzyż za 25-letnią Służbę Wojskową (niem. Militärdienstzeichen für Offiziere 3. Klasse)
- Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913
Przypisy
- ↑ Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916, Wiedeń 1916, s. 962.
Bibliografia
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Warszawa 1934, s. 583.
- Ryszard Świętek, Lodowa ściana. Sekrety polityki Józefa Piłsudskiego 1904-1918, Kraków 1998, s. 44-48, 453.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Military Medal for 50 years of reign of Emperor Franz Joseph (=Signum Memoriae)
Austrian mobilitation cross of 1912/1913's ribbon
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Krzyż Jubileuszowy 1908 (Austro-Węgry)
Autor: Skukifish, Licencja: CC BY-SA 3.0
Militärdienstzeichen austriaca con corona in argento per 25 anni di servizio attivo nell'esercito
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).