Ludwik Orleański
Ten artykuł od 2013-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
![]() | |
![]() | |
książę Orleanu | |
Okres | od 1392 do 1407 |
---|---|
Dane biograficzne | |
Dynastia | Walezjusze |
Data urodzenia | 13 marca 1372 |
Data śmierci | 23 listopada 1407 |
Ojciec | Karol V Mądry |
Matka | Joanna de Burbon |
Żona | Walentyna Visconti |
Dzieci | ? (córka), Ludwik, ? (syn), Jan Filip, Karol Orleański, Filip, Jan, Maria, Małgorzata; nieślubne: Jean de Dunois |
Ludwik I Orleański (ur. 13 marca 1372, zm. 23 listopada 1407) – książę Orleanu, syn króla Francji Karola V Mądrego i Joanny de Burbon, pochodził z dynastii Walezjuszów.
Ludwik odegrał ogromną rolę podczas wojny stuletniej we Francji. W miarę jak potęgowała się choroba umysłowa (schizofrenia) jego starszego brata Karola VI Szalonego, Ludwik coraz zacieklej walczył z Janem bez Trwogi – księciem Burgundii – o regencję i opiekę nad swoimi bratankami. Miał nawet podobno romans z samą królową Izabelą Bawarską. Był przywódcą partii Armaniaków (franc. Armagnacs). Został zamordowany na ulicach Paryża na polecenie swojego konkurenta.
Potomstwo
W 1389 Ludwik poślubił Walentynę Visconti, córkę Gian Galeazzo, księcia Mediolanu. Miał z nią:
- córkę (1390)
- Ludwika (1391–1395)
- syna (1392)
- Jana Filipa (1393, Paryż – 1393, Château de Vincennes)
- Karola, księcia Orleanu (1394–1465), ojca króla Ludwika XII
- Filipa, hrabia Vertus (1396–1420)
- Jana, hrabiego Angoulême (1404–1467), dziadka króla Franciszka I
- Marię (1401)
- Małgorzatę, hrabinę Vertus (1406–1466), żonę Ryszarda Bretońskiego, hrabiego Étampes
Z Mariette d'Enghien Ludwik miał nieślubnego syna:
- Jana, hrabiego Dunois, Bastarda Orleańskiego
Zobacz też
- Walezjusze
- Bal des Ardents
Media użyte na tej stronie
Portrait of Louis I, Duke of Orléans
Ancien blason du duché d'Orléans : d'azur semé de fleurs de lys d'or au lambel à trois pendants d'argent
Blason du duché d'Orléans : d'azur aux trois fleurs de lys d'or au lambel d'argent