Ludwik Piechoczek

Ludwik Zygmunt Piechoczek

Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1889 Jastrzębie Górne
Data i miejsce śmierci	8 stycznia 1941 KL Auschwitz
Odznaczenia

Ludwik Zygmunt Piechoczek (ur. 13 kwietnia 1889 w Jastrzębiu Górnym, zm. 8 stycznia 1941 w KL Auschwitz) – działacz plebiscytowy, powstaniec śląski, poseł do Sejmu Śląskiego i Sejmu II Rzeczypospolitej.

Życiorys

Urodził się 13 kwietnia 1889 roku w Jastrzębiu Górnym jako syn Jana i Jadwigi z Tymanów. Po ukończeniu szkoły ludowej pracował jako górnik w kopalni Donnersmarck w Chwałowicach, udzielając się jednocześnie w organizacjach kulturalno-oświatowych. Należał do ruchu „Eleusis”, do którego został wciągnięty przez Maksymiliana Basistę. W latach 1911–1913 odbył służbę wojskową w armii niemieckiej.

Brał udział w I wojnie światowej walcząc na froncie zachodnim m.in. nad Marną i Sommą. Ranny w listopadzie 1917 roku został zwolniony ze służby wojskowej. Po zakończeniu wojny współuczestniczył w zakładaniu Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska w powiecie rybnickim. Uczestniczył w trzech powstaniach śląskich. W dwóch pierwszych pełnił funkcję dowódcy II Baonu w 2 pułku Strzelców Rybnickich, natomiast w III powstaniu był w dowództwie Grupy „Południe”. Szczególnie zasłużył się w dniach bitwy pod Olzą, gdzie zorganizował rozproszone jednostki powstańcze i poprowadził je do zwycięskiego kontrataku. Posiadał stopień podporucznika wojsk powstańczych. W okresie plebiscytu brał czynny udział w kampanii plebiscytowej oraz organizował wiece narodowe. Pełnił także funkcję zastępcy komisarza plebiscytowego, a po trzecim powstaniu został przewodniczącym komisji ds. likwidacyjnych trzeciego powstania na okręg rybnicki. W 1924 roku został prezesem Zarządu Powiatowego Związku Powstańców Śląskich i piastował to stanowisko aż do 1939 roku. Był także przewodniczącym Rady Okręgowej Związku Związków Zawodowych w Katowicach oraz wiceprzewodniczącym ZG Związku Zawodowego Robotników Przemysłu Górniczego. Był posłem II i III kadencji Sejmu Śląskiego, a w latach 1935–1938 posłem na Sejm Rzeczypospolitej IV kadencji. Związany z Narodowo-Chrześcijańskim Stronnictwem Pracy i Obozem Zjednoczenia Narodowego. W 1934 roku wydał w Rybniku broszurę pt. „Powiat rybnicki w czasie powstań śląskich”. Przed wybuchem II wojny światowej, współpracował z Wojskiem Polskim i Strażą Graniczną nad zorganizowaniem Obrony Narodowej w powiecie rybnickim i wodzisławskim. Kierował także manifestacją antyhitlerowską.

W dniu wybuchu wojny udał się na wschód, skąd powrócił późną jesienią, zatrzymując się u siostry w Jastrzębiu. Tam też 22 października 1940 roku został zatrzymany przez Gestapo i przewieziony do aresztu w Rybniku, a stamtąd 8 grudnia 1940 roku do KL Auschwitz, gdzie zginął 8 stycznia 1941 roku.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7879 (1922)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (27 listopada 1929)^[1]
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Niepodległości (12 maja 1931)^[2]
• Srebrny Krzyż Zasługi (11 stycznia 1928)^[3]
• Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi (1922)
• Gwiazda Górnośląska

Upamiętnienie

W lipcu 2004 roku Prezydium Sejmu RP IV kadencji podjęło inicjatywę uczczenia pamięci posłów na Sejm – ofiar II wojny i okupacji poprzez umieszczenie w głównym hallu gmachu sejmowego tablicy pamiątkowej z nazwiskami oraz datą i miejscem śmierci. Znajduje się na niej także nazwisko Ludwika Piechoczka.

Przypisy

Bibliografia

• Wyglenda Jan: Plebiscyt i powstania śląskie. 1966, s. 264.
• Wydawnictwo Sejmowe: Posłowie na Sejm II Rzeczypospolitej, ofiary wojny i okupacji 1939–1945. 2005, s. 92. ISBN 83-7059-729-7.
• Instytut Śląski w Opolu: Encyklopedia Powstań Śląskich. 1982, s. 720.
• Biuletyn Towarzystwa Miłośników Ziemi Jastrzębskiej nr 5(12). 2010.
• Biogram Ludwika Piechoczka na stronach Sejmu RP