Ludwik Poniński

Ludwik Łodzia Poniński (ur. 15 września 1827 we Lwowie, zm. 22 stycznia 1893 tamże[1]) – książę, c.k. podkomorzy, c.k. urzędnik, starosta jaworowski około 1871, gródecki około 1879, tarnowski około 1882–1883.

Obok księżniczki Heleny Sanguszkówny był ojcem chrzestnym sztandaru ochotniczej straży pożarnej w Tarnowie w 1883 podczas ceremonii z okazji dwusetnej rocznicy odsieczy wiedeńskiej[2].

Honorowy obywatel miast Stara Sól i Staremiasto (od 1899 Stary Sambor), członek Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie.

Przypisy

  1. ↑ Ludwik Nikodem ks. Poniński z Horyńca h. Łodzia (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego), www.sejm-wielki.pl [dostęp 2017-11-18].
  2. ↑ A. P[iszowa], Kilka słów o straży ochotniczej pożarnej w Tarnowie, „Pogoń. Tygodnik polityczny i ekonomiczno-społeczny”, Józef Pisz, 1896, s. 5 [dostęp 2020-06-16].

Bibliografia

  • Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1879