Ludwik Rubel
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł III kadencji Sejmu (II RP) | |
| Okres | |
| Odznaczenia | |
 | |
Ludwik Rubel, ps. „Ludwik Tyśmienicki” (ur. 6 listopada 1897 w Tyśmienicy, zm. 10 kwietnia 1958 w Londynie) – polski dziennikarz, prezes Związku Dziennikarzy Polskich za Granicą, poseł na Sejm RP III kadencji.
Życiorys
W latach 1922–1939 był redaktorem politycznym krakowskiego Ilustrowanego Kuriera Codziennego[1]. W latach 1930–1935 był posłem na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej III kadencji.
Po wybuchu II wojny światowej przebywał w obozie w Coëtquidan jako zwykły żołnierz a po upadku Francji był w obozie wojskowym w Douglas, w Szkocji, gdzie w lipcu 1940 roku założył gazetę "Dziennik Żołnierza"[1]. Później w stopniu podporucznika pełnił służbę w Wydziale II Oddziału Kultury i Prasy 2 Korpusu na stanowisku naczelnego redaktora Redakcji Dziennika Żołnierza APW.
Po wojnie pracował w paryskim Słowie Polskim oraz londyńskim Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 27 listopada 1929 „za zasługi na polu działalności publicystycznej”[2].
Przypisy
- ↑ a b Antoni Wasilewski, W szkocką kratę, wyd. I, Wydawnictwo Literackie, 1978, s. 55, Cytat: [Ludwik Rubel]. To mój kolega z "Ikaca", redaktor polityczny pisma, doktor praw, świetny dziennikarz, poseł na Sejm. W Coëtquidan we Francji był zwykłym żołnierzem i podawał nawet herbatę w kantynie, dzisiaj już jest kapralem!.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644.
Media użyte na tej stronie
Ludwik Rubel