Ludwik Ruczka
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 16 września 1814 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 30 listopada 1896 |
| Proboszcz parafii Wszystkich Świętych w Kolbuszowej | |
| Okres sprawowania | 1848–1896 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | 24 września 1839[1] |
Ludwik Ruczka (ur. 16 września 1814 w Szlachtowej, zm. 30 listopada 1896 w Kolbuszowej) – polski duchowny rzymskokatolicki, poseł do Sejmu Krajowego Galicji i do austriackiej Rady Państwa, działacz społeczny.
Życiorys
Był proboszczem parafii Wszystkich Świętych w Kolbuszowej od 1848[1]. Był także profesorem Seminarium Duchownego w Tarnowie. Uzyskał tytuł prałata, kanonika honorowego tarnowskiego, notariusza i tajnego szambelana Jego Świątobliwości.
Działał na rzecz zesłańców Imperium Rosyjskiego po powstaniu styczniowym 1863, w zakresie organizowania zbiórek pomoc, wyszukiwania ich pobytu, ułatwiania rodzinom przesyłania im paczek oraz zabiegów celem zwolnienia z niewoli. Współpracował z Komitetem wspierania wracających z Syberii rodaków.
Był członkiem Rady c. k. powiatu kolbuszowskiego, wybierany z grupy gmin miejskich[2], potem z grupy większych posiadłości[3] i ponownie z grupy gmin miejskich[4].
Sprawował stanowisko marszałka c. k. rady powiatu kolbuszowskiego. Został wybrany posłem Sejmu Krajowego Galicji I kadencji (1861-1867) w IV kurii obwodu Tarnów, z okręgu wyborczego nr 69 Ropczyce-Kolbuszowa. Pełnił także mandat posła do austriackiej Rady Państwa w Wiedniu: V kadencji (1873-1879), VI kadencji (1879-1885), VII kadencji (1885-1891), VIII kadencji (1891-1896).
Został pochowany na cmentarzu w Kolbuszowej.
Jego imieniem nazwano ulicę w Kolbuszowej, otrzymał także tytuł honorowego obywatela tego miasta[5].
Przypisy
- ↑ a b Parafia Kolegiacka Wszystkich Świętych w Kolbuszowej w latach 1510–2010, Kolbuszowa 2010, s. 291, ISBN 978-83-60944-19-6 [zarchiwizowane z adresu 2019-05-15] (pol.).
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877. Lwów: 1877, s. 260.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 247.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1886. Lwów: 1886, s. 228.
- ↑ Ks. Ludwik Ruczka – Ojciec Sybiraków. powiat.kolbuszowski.pl, 2016-02-01. [dostęp 2017-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-15)]. (pol.).
Bibliografia
- "Wykaz Członków Sejmu krajowego królestwa Galicyi i Lodomeryi, tudzież wielkiego xięstwa Krakowskiego 1863", Lwów 1863
- Stanisław Grodziski, Sejm Krajowy Galicyjski 1861-1914, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1993, ISBN 83-7059-052-7, OCLC 830051670.
- Justyn Sokulski. Pomoc Krakowa dla wygnańców sybirskich (1865–1869). „Sybirak”. 1 (9), s. 40,, kwiecień 1936.
- Halina Dudzińska. Ksiądz Ludwik Huczka, proboszcz kolbuszowski „Ojciec Sybiraków”. „Rocznik Kolbuszowski”. 2, s. 31-44, 1987.
Media użyte na tej stronie
ks. Ludwik Ruczka