Ludwik Sempoliński

Ludwik Sempoliński
Ilustracja
Ludwik Sempoliński w okresie występów amatorskich w „Promenadzie”, 1917
Imię i nazwisko

Ludwik Agapit Sempoliński

Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1899
Warszawa

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 1981
Warszawa

Zawód

aktor, reżyser, tancerz, pedagog

Lata aktywności

1918–1981

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy II klasy Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Grób Ludwika Sempolińskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Ludwik Agapit Sempoliński, znany też jako Bohdan Kierski (ur. 18 sierpnia 1899 w Warszawie, zm. 17 kwietnia 1981 tamże) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser, tancerz, pedagog. Jeden z najwybitniejszych polskich aktorów teatralnych, filmowych, rewiowych i kabaretowych[1][2][3][4].

Życiorys

Ukończył warszawską Szkołę Zgromadzenia Kupców przy ul. Waliców, a następnie podjął studia w Wyższej Szkole Handlowej, której jednak nie ukończył.

Debiutował w 1918 w kabarecie Sfinks piosenką Lecą mareczki, lecą, lecą…. Związany z warszawskimi (m.in. „Morskie Oko”, „Cyrulik Warszawski”) i krakowskimi teatrzykami rewiowymi, kabaretami i operetką.

W czasie II wojny światowej musiał się ukrywać przed okupantami niemieckimi za parodię Hitlera w piosence Ten wąsik z popularnej rewii muzycznej Orzeł czy Rzeszka. Z tego powodu przeniósł się do Wilna, gdzie występował początkowo w teatrze muzycznym Lutnia, następnie w założonym przez siebie teatrzyku Miniatury. Po wybuchu wojny niemiecko-radzieckiej uciekł z Wilna i pod nazwiskiem Józef Kalina ukrywał się na prowincji. W 1944 wrócił do Wilna i wraz z Hanką Bielicką i Jerzym Duszyńskim reaktywował swój teatr.

Po wojnie grał na scenach Łodzi, Krakowa i w warszawskim Teatrze Syrena. Znany z brawurowych wykonań różnych piosenek (m.in. Tomasz, ach Tomasz, skąd ty to masz).

Autor wspomnień Wielcy artyści małych scen (wyd. 1968) i Druga połowa życia (wyd. 1985). Był także wykładowcą warszawskiej PWST, wychowawcą wielu znanych aktorów i piosenkarzy[4].

Zmarł 17 kwietnia 1981 w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kw. 111-III-30/31)[5].

Filmografia

Odznaczenia i nagrody

Przypisy

  1. Ludwik Sempoliński w serwisie Culture.pl
  2. Ludwik Sempoliński – wielki artysta małych scen. polskieradio.pl. [dostęp 2019-07-19].
  3. Teatr w Polsce - polski wortal teatralny. e-teatr.pl. [dostęp 2020-07-09]. (pol.).
  4. a b Ludwik Sempoliński. spotkaniazpiosenka.org
  5. Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
  6. Raz, dwa, trzy. iluzjon.fn.org.pl [dostęp 2021-12-20]
  7. 15 lipca 1954 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564, pkt 66.
  8. 15 stycznia 1955 M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400, str. 1632

Bibliografia

  • Budrewicz Olgierd: My, z Warszawy. Wyd. II (w tym wyborze). Warszawa: Czytelnik, 1998, s. 25…31. ISBN 83-07-00019-X.
  • Zbigniew Adrjański: Kalejdoskop estradowy : leksykon polskiej rozrywki 1944-1989 : artyści, twórcy, osobistości. Warszawa: Bellona, 2002. ISBN 83-11-09191-9.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego BAR.png
Baretka Odznaki 1000-lecia Państwa Polskiego
Ludwik Sempolińśki (1917).png
Ludwik Sempolińśki w okresie występów amatorskich w "Promenadzie", 1917
Sempolinski Grave.JPG
Autor: Cezary p, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Ludwika Sempolińskiego na warszawskich Starych Powązkach