Ludwik Bartłomiej Szołdrski

Ludwik Bartłomiej Szołdrski
	; Łodzia
Rodzina	Szołdrscy herbu Łodzia
Data i miejsce urodzenia	1675 ; Czempiń
Data i miejsce śmierci	18 kwietnia 1749 ; Czempiń
Ojciec	Andrzej Szołdrski
Matka	Zofia Radomicka
Żona	Marianna Bogumiła Unrug
Dzieci	3 synów i 4 córki, m.in.:; Franciszka Cecylia,; Wiktoria Ludwika Rozalia,; Władysław Józef,; Stefan Maciej

Ludwik Bartłomiej Szołdrski herbu Łodzia (ur. 1675 w Czempiniu, zm. 18 kwietnia 1749 tamże) – starosta generalny Wielkopolski, kasztelan gnieźnieński, wojewoda inowrocławski, wojewoda kaliski, wojewoda poznański.

Życiorys

Życie prywatne

Pochodził z rodziny szlacheckiej. Urodził się jako syn Andrzeja (zm. 1703), kasztelana biechowskiego i Zofii Radomickiej, córki Kazimierza Władysława, kasztelana kaliskiego. Wnuk Stanisława Szołdrskiego (zm. 1645), sędziego grodzkiego poznańskiego. Prawnuk Macieja Szołdrskiego (zm. 1627), pisarza ziemskiego poznańskiego.

Poślubił Mariannę Bogumiłę Unrug (zm. 1754). Z małżeństwa urodziło się troje synów i cztery córki. Z nich troje zmarło we wczesnej młodości. Pozostali: Franciszka Cecylia Szołdrska (1714-1745), żoną Macieja Ponińskiego (zm. 1758), stolnika wschowskiego; Wiktoria Ludwika Rozalia Szołdrska (zm. 1775), żona Jana Prospera Załuskiego (zm. 1745), podkomorzego nadwornego koronnego; Władysław Józef Szołdrski (1703-1757), wojewoda inowrocławski; Stefan Maciej Szołdrski (1702-1737), starosta łęczycki.

Pełnione urzędy i zasługi

Początkowo pełnił obowiązki stolnika wschowskiego (1710) i chorążego poznańskiego (1711-1717). W latach 1720–1722 pełnił obowiązki kasztelana gnieźnieńskiego. W latach 1722–1729 sprawował urząd wojewody kaliskiego, następnie na stanowisku wojewody inowrocławskiego (1729-1748) i wojewody poznańskiego (od 1748). Był starostą generalnym Wielkopolski.

Był konsyliarzem województwa poznańskiego w konfederacji sandomierskiej 1704 roku^[1].

Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na sejmie konwokacyjnym^[2].

10 lipca 1737 roku podpisał we Wschowie konkordat ze Stolicą Apostolską^[3].

Sławę i uznanie uzyskał jako czynny w działaniu polityk i urzędnik państwowy. Brał udział w sejmiku w Środzie 7 stycznia 1710 roku. Za zasługi otrzymał Order Orła Białego.

Przypisy

↑ Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s.].
↑ Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 32.
↑ Vetera monumenta Poloniae et Lithuaniae gentiumque finitimarum historiam illustrantia maximam partem nondum edita ex tabulariis Vaticanis, deprompta collecta ac serie chronologica disposita. T. 4, Ab Innocentio PP. XII usque ad Pium PP. VI 1697-1775.P.1-2, wydał Augustyn Theiner, Rzym 1864, s. 126.

Bibliografia

Jerzy Dunin-Borkowski „Allmanach błękitny” (Rodzina Szołdrskich herbu Łodzia, s. 919–925)

[1] Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s.].

[2] Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 32.

[3] Vetera monumenta Poloniae et Lithuaniae gentiumque finitimarum historiam illustrantia maximam partem nondum edita ex tabulariis Vaticanis, deprompta collecta ac serie chronologica disposita. T. 4, Ab Innocentio PP. XII usque ad Pium PP. VI 1697-1775.P.1-2, wydał Augustyn Theiner, Rzym 1864, s. 126.

[1]

[2]

[3]

Za panowania Piastów	Dzierżykraj z Człopy (1020–?) Jakub z Bnina (1120–?) Dobrogost z Szamotuł (1216–1226) Dionizy z Goździkowa (1226–1234) Bogumił Dzierżykraj (1234–1242) Mościc z Wielkiego Koźmina (1242–1252) Przedpełk (1252–1253) Hertobald (1253–1255) Mikołaj z Grzymisławia (1255–1260) Beniamin z Grabowy (1260–1264) Janko z Czarnkowa (1264–1270) Przedpełk (1270–1277) Jakub z Bnina (1277–1281) Tomisław z Szamotuł (1281–1286) Beniamin Zaremba (1286–1287) Tomisław z Szamotuł (1288–1293) Beniamin Zaremba (1293–1297) Piotrko? (1297–1299) Sędziwój z Jarocina (1299–1306) Kiełcz z Brudzewa (1306–1308) Dobrogost z Dzwonowa (1308–1320) Przybysław (1326–1328) Wincenty z Szamotuł (1328–1332) Mikołaj z Biechowa (1332–1340) Jarosław z Iwna (1340–1343) Maciej Borkowic (1343–1358) Pasek z Wolicy (1358–1371)
Za panowania Andegawenów i Jagiellonów	Wincenty z Krępy (1371–1386) Bartosz Wezenborg (1387–1393) Jędrzej z Szamotuł (1393–1400) Mścisław Bardzki (1400–1406) Sędziwój Ostroróg (1406–1441) Jan z Bnina (1441–1449) Łukasz I Górka (1449–1475) Stanisław Ostroróg (1475–1477) Maciej z Bnina Opaliński (1477–1493) Mikołaj z Kutna (1493–1495) Jan Starszy Świdwa Szamotulski (1495–1496) (Jan) Sędziwój Czarnkowski (1496–1499) Jan Ostroróg (1500–1501) Andrzej Szamotulski (1501–1511) Mikołaj Lubrański (1511–1519) Stanisław Kościelecki (1519–1535) Łukasz II Górka (1535–1538) Janusz Latalski (1539–1557) Marcin Zborowski (1557–1561) Andrzej Kościelecki (1561–1565) Łukasz III Górka (1565–1573)
Za monarchii elekcyjnej	Stanisław Górka (1573–1592) Hieronim Gostomski (1592–1609) Jan Ostroróg (1610–1622) Piotr Opaliński (1622–1624) Stanisław Przyjemski (1624–1628) Jan Opaliński (1628–1637) Krzysztof Opaliński (1637–1655) Jan Leszczyński (1655–1661) Andrzej Karol Grudziński (1661–1678) Krzysztof Grzymułtowski (1679–1687) Rafał Leszczyński (1687–1692) Wojciech Konstanty Breza (1692–1698) Stanisław Małachowski (1698–1699) Stanisław Leszczyński (1699–1709) Franciszek Zygmunt Gałecki (1709–1711) Andrzej Aleksander Radomicki (1711–1726) Maciej Radomicki (1726–1728) Władysław Radomicki (1728–1737) Michał Raczyński (1737) Antoni Józef Poniński (1738–1742) Ludwik Bartłomiej Szołdrski (1742–1753) Stefan Garczyński (1753–1754) Stanisław Potocki (1754–1760) Florian Łubieński (1760–1765) Antoni Barnaba Jabłonowski (1765–1778) August książę ordynat Sułkowski (1778–1786) Józef Klemens Mielżyński (1786–1793)
Prezesi Wielkiego Księstwa Poznańskiego i Prowincji Poznańskiej	Joseph von Zerboni di Sposetti (1815–1824) Johann Friedrich Theodor von Baumann (1825–1830) Eduard Heinrich Flottwell (1830–1840) Adolf von Arnim-Boitzenburg (1840–1842) Carl Moritz von Beurmann (1843–1850) Gustav Carl Gisbert Heinrich Wilhelm Gebhard von Bonin (1850–1851) Eugen von Puttkamer (1851–1860) Gustav Carl Gisbert Heinrich Wilhelm Gebhard von Bonin (1860–1862) Karl Wilhelm von Horn (1862–1869) Otto von Königsmarck (1869–1873) William Barstow von Guenther (1873–1886) Robert von Zedtlitz-Trützschler (1886–1890) Hugo von Wilamowitz-Moellendorff (1890–1899) Karl Julius Rudolf von Bitter (1899–1903) Wilhelm von Waldow (1903–1911) Philipp Schwartzkopf (1911–1914) Johan Karl Friedrich Moritz Ferdinand von Eisenhart-Rothe (1914–1918)

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne