Ludwik V Gnuśny

Ludwik V Gnuśny
Król Franków Zachodnich
Okres	od 986 do 987
Poprzednik	Lotar
Następca	Hugo Kapet
Dane biograficzne
Dynastia	Karolingowie
Data urodzenia	ok. 967
Data śmierci	21 maja 987
Ojciec	Lotar
Matka	Emma Włoska
Żona	Adelajda Andegaweńska

Ludwik V Gnuśny (ur. ok. 967, zm. 21 maja 987) – król zachodnich Franków (Francji) 986-987, ostatni władca z dynastii Karolingów.

Życiorys

Najstarszy syn króla Lotara i Emmy, córki Lotara II, króla Włoch. Ludwik został koronowany już w 979 r., ale władzę objął po śmierci ojca w 986 roku.

Ponieważ panował tylko jeden rok i niewiele mógł w tym czasie zdziałać, być może dlatego średniowieczni kronikarze obdarzyli go przydomkiem "qui nihil facit – który nic nie zrobił".

Ludwik V był żonaty od 982 r. z Adelajdą Andegaweńską, córką Fulka II - hrabiego Andegawenii, dwukrotną wdową. Już w 984 r. Adelajda została odsunięta przez męża i stracono możliwość przedłużenia istnienia dynastii karolińskiej.

Jego głównym posunięciem było zwołanie Franków na zjazd w Compiègne, w celu osądzenia arcybiskupa Reims, Adalberona, który wspierał Ottona II w jego konflikcie z Lotarem. Zmarł w przeddzień zjazdu po upadku z konia, choć niewykluczone również, że został otruty przez własną matkę. Zwołany przez niego zjazd zajął się zatem wyborem nowego króla.

Ludwik V Gnuśny był ostatnim królem zachodniofrankijskim wywodzącym się z dynastii Karolingów francuskich. Po nim w 987 r. koronę francuską otrzymał Hugo Kapet, wywodzący się z rodu Robertynów, który dał początek dynastii królewskiej Kapetyngów.

Zobacz też

• Państwo zachodniofrankijskie