Ludwik Wejher (zm. 1616)

Ludwik Wejher herbu Skarzyna (ur. 1580 / 1586 - zm. 1616) – syn Ernesta i Anny Mortęskiej, brat Melchiora.

W 1594 roku był studentem Akademii Wileńskiej, w pierwszych latach XVII wieku studiował też w Ingolstadt, a później w Padwie. Po studiach wileńskich przebywał jakiś czas na dworze Zygmunta III. W 1600 roku był posłem na sejm z województwa pomorskiego. W listopadzie 1600 roku walczył w Inflantach na czele oddziału złożonego ze 100 husarzy i 50 kozaków, który wcześniej zyskał nie najlepszą reputację ze względu na szkody, których dopuścił się na Litwie.

Jako dworzanin królewski, kolejno zdobywał tytuły i zaszczyty: od 1608 rotmistrz królewski, od 1612 podskarbi ziem pruskich i ekonom malborski, od 1613 podkomorzy chełmiński, starosta człuchowski w latach 1610-1616^[1], kościerzyński, nowodworski i tczewski. Podczas wojny moskiewskiej (dowodził czterema chorągwiami liczącymi w sumie 400 husarzy i 400 piechórów), uczestnik oblężenia Smoleńska.

Poseł na sejm 1611 roku z województwa kaliskiego i poznańskiego^[2].

Przypisy