Ludwik Wiktor Habsburg
 Ludwik Wiktor Habsburg | |
 generał piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | 15 maja 1842 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 18 stycznia 1919 |
| Siły zbrojne | |
| Odznaczenia | |
   | |
Ludwik Wiktor Józef Antoni Habsburg-Lotaryński (ur. 15 maja 1842 w Wiedniu, zm. 18 stycznia 1919 w Klessheim) – arcyksiążę Austrii, generał piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
Życiorys
Ludwik Wiktor był najmłodszym synem arcyksięcia Franciszka Karola i jego żony Zofii Wittelsbach. Jego rodzeństwem byli austriacki cesarz Franciszek Józef I, cesarz Meksyku Maksymilian, arcyksiążę Karol Ludwik i Maria Anna, która zmarła w wieku czterech lat.
W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie: generała majora (23 lipca 1865), marszałka polnego porucznika (28 października 1884), zbrojmistrza polnego (26 kwietnia 1899) i generała piechoty (15 listopada 1908)[1]. Był szefem Węgierskiego Pułku Piechoty Nr 65 (od 1860) oraz rosyjskiego 39 Tomskiego Pułku Piechoty[2].
Jego matka Zofia bez powodzenia próbowała zaaranżować małżeństwo Ludwika z księżniczką Zofią Charlottą Wittelsbach. Ludwik pozostał kawalerem do końca życia.
Gdy do wiadomości publicznej dotarł fakt, iż Ludwik Wiktor jest homoseksualistą i transwestytą oraz jest zamieszany jest w wiele intryg i skandali (na przykład w Cesarskiej Saunie), jego brat, cesarz Franciszek Józef, nakazał mu opuścić Wiedeń. Został wysłany do zamku Klessheim niedaleko Salzburga z nakazem nieopuszczania tego miejsca. We wspomnieniach arcyksiążę Ludwik Wiktor jawił się jako człowiek niesympatyczny.
Ludwig Wiktor zasadniczo różnił się od swoich braci. Nie był ani dobrym żołnierzem, ani zbyt inteligentnym człowiekiem. Słaby, niemęski, nie przykuwał uwagi swym wyglądem. Prowadził bardzo przyziemne życie. Miał cięty język jak u jadowitego węża. Był zamieszany w wiele intryg i skandali. Są wystarczające dowody, aby sądzić, iż był niedyskretny, a w jego otoczeniu aż huczało od plotek. Miał przynajmniej jedną dobrą stronę. Był przyjacielem swoich przyjaciół. Bronił ich, kiedy zaszła tak potrzeba.
Księżna Luiza Belgijska była obiektem westchnień wielu monarszych adoratorów. Wyróżniający się przez wiele skandali, najmłodszy brat cesarza, arcyksiążę Ludwik Wiktor, także zabiegał o księżną, która według Julii Stockhausen, swojego czasu była „najbardziej ekstrawagancką kobietą wiedeńskiego dworu”.
W swoich memoriałach, księżna Luiza Belgijska pisze: „Przez wiele lat arcyksiążę Ludwik Wiktor, zasypywał mnie uprzejmościami wszelkiego rodzaju; cały Wiedeń o tym wiedział, zarówno cesarz, jak i reszta ... tak, on prawdopodobnie był jeszcze lepiej poinformowany, niż ktokolwiek, gdyż takie historie należały do jego chleba powszedniego i aferą państwową było dla niego, dowiedzieć się, czy arcyksiążę osiągnął swój cel czy nie.”
Na co dzień arcyksiążę Ludwik Wiktor wypełniał swój czas przebierankami i kolekcjonowaniem parasoli. Zmarł w wieku 76 lat pozostając do końca w miejscu swego zesłania.
Ordery i odznaczenia
- Rycerz Orderu Złotego Runa (1862, Austria)[4]
- Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana[5]
- Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii[5]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy[5]
Genealogia
| Prapradziadkowie | cesarz rzymski | król Hiszpanii | król Hiszpanii | cesarz rzymski | Christian III Wittelsbach | Józef Karol Wittelsbach | wielki książę Badenii | landgraf Hesji-Darmstadt |
| Pradziadkowie | cesarz rzymski | król Hiszpanii | Fryderyk Michał Wittelsbach | Karol Ludwik Badeński | ||||
| Dziadkowie | cesarz Austrii | król Bawarii | ||||||
| Rodzice | arcyksiążę | |||||||
Ludwik Wiktor Habsburg (1842-1919), Arcyksiążę Austrii | ||||||||
Przypisy
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 131.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 15, 508.
- ↑ Nora Fugger. Im Glanz der Kaiserzeit. S. 126–128. Amalthea Verlag, Wien 1932.
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1918, s. 50.
- ↑ a b c Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 15, 129.
Bibliografia
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Lieselotte von Eltz-Hoffmann: Ludwig Viktor (1842-1919): Ein Gönner Salzburgs Stadtverein Salzburg (Internet Archive)
- Fürstin Nora Fugger. Im Glanz der Kaiserzeit. Amalthea Verlag, Wien 1932
- Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
Media użyte na tej stronie
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Autor: L' empereur Charles, Licencja: CC0
Rank insignia of the Austro-Hungarian armed forces (k.u.k.) 1868 to 1918, here “General of the infantry” (OF8/class of rank III) – gorget patch.
Archduke Ludwig Viktor of Austria
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Krzyż Jubileuszowy 1908 (Austro-Węgry)
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Baretka: Order Świętego Stefana – Krzyż Wielki – Węgry.
Franz Joseph, Emperor of Austria, King of Bohemia and Hungary with his brothers: From L to R: Archduke Karl Ludwig, Emperor Franz Joseph (sitting), Archduke Ferdinand Maximilian (later Emperor of Mexico), Archduke Ludwig Viktor
Baretka