Ludwik Wilczyński (oficer)
 major piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | 6 września 1892 |
|---|---|
| Data śmierci | ? |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego |
| Jednostki | 6 Kompania Zaopatrywania |
| Stanowiska | dowódca kompanii |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  _3r_BAR.svg){kind=small}     | |
Ludwik Henryk Wilczyński[a] (ur. 6 września 1892[b] w Żerebkach[3], zm. po 1945) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 6 września 1892 w Żerebkach, w ówczesnym powiecie starokonstantynowskim guberni wołyńskiej, w rodzinie Aleksandra i Heleny z Kukowiczów[4].
19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[5]. Służył w 29 Pułku Piechoty w Kaliszu[6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 80. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W lipcu tego roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu sztabowego[8][9]. 31 marca 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 28. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. Po awansie został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza pułku[11][12]. W maju 1927 został przesunięty na stanowisko dowódcy I batalionu[13]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do 51 Pułku Piechoty w Brzeżanach na stanowisko dowódcy II batalionu[14][15]. W marcu 1930 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Nisko na stanowisko komendanta[16][17]. Z dniem 1 stycznia 1933 został przeniesiony do Komendy Placu Kalisz na stanowisko komendanta[18][19][20]. Po 5 czerwca 1935 został przeniesiony w stan spoczynku. W latach 1937–1938 został zatrudniony w Junackich Hufcach Pracy na stanowisku komendanta 14 batalionu pracy w Wilnie[21].
Jako dowódca 6 kompanii zaopatrywania 5 Kresowej Dywizji Piechoty wziął udział w kampanii włoskiej, m.in. w bitwie o Monte Cassino.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3647[22]
- Krzyż Niepodległości (9 listopada 1933)[23]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)[24]
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[25][24]
- Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino nr 27332[26]
- Krzyż Kawalerski Orderu Imperium Brytyjskiego (13 sierpnia 1945)[27]
- Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)[28]
Uwagi
- ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Ludwik II Wilczyński”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie kapitana lekarza rezerwy Ludwika I Wilczyńskiego ur. 19 sierpnia 1875[1].
- ↑ W styczniu 1934 sprostowano datę urodzenia mjr. Ludwika Wilczyńskiego z „25 sierpnia 1893” na „6 września 1892”[2].
Przypisy
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 209, 405, 1153, 1219.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 24.
- ↑ Żerebki 1 (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 778..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-03-13]..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920, s. 781.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 105, 943.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 38.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922, s. 547.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 209, 405.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924, s. 169.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 194, 348.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925, s. 268.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927, s. 154.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928, s. 137.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 65, 171.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 103.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 25, 519.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932, s. 431.
- ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 16.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 16.
- ↑ Durka 2018 ↓, s. 199, 200, 201.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922, s. 9.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 25.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
- ↑ Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino : 6 Kompania Zaopatrywania. Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino. [dostęp 2021-03-12]..
- ↑ Wilczynski, Ludwik Henryk - TracesOfWar.com, www.tracesofwar.com [dostęp 2022-02-01].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 209.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
- Jarosław Durka: Między pracą a edukacją. Z życia Junackich Hufców Pracy na Kresach Wschodnich w II poł. lat 30. XX w. W: Oświata i nauka na Kresach Wschodnich w XIX i XX wieku. J. Lusek (red.). Bytom–Poznań: 2018. ISBN 978-83-65786-23-4.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Baretka: Krzyż Monte Cassino
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Médaille commémorative de la Guerre 1914-1918. France.