Ludwik de Laveaux (etnograf)

Ludwik de Laveaux (ur. 1785 w Jankowicach na Lubelszczyźnie, zm. 23 września 1870 w Krakowie[1]) – etnograf, pamiętnikarz, właściciel wsi Rycerka na Żywiecczyźnie.

Życiorys

Urodził się w należącej do jego babki wsi Jankowice na Lubelszczyźnie[2]. Był synem Ludwika de Laveaux, hrabiego lotaryńskiego, który zamieszkał w Polsce[3]. Uczęszczał do szkoły w Sandomierzu, a następnie uczył się u prywatnych nauczycieli[1]. W 1803 roku przyjechał do Krakowa i był słuchaczem Uniwersytetu Jagiellońskiego (uczęszczał na wykłady profesorów Czecha i Szeidta)[1]. W 1808 roku, za pieniądze otrzymane od swojej babki (3000 dukatów holenderskich), zakupił wieś Rycerkę na Żywiecczyźnie[1]. Częstokroć przebywał w należącej do siebie wsi, żywo zainteresowawszy się kulturą górali żywieckich[1].

W 1809 roku odbywał służbę w straży przybocznej księcia Józefa Poniatowskiego[1]. Wydał szereg publikacji z zakresu przyrodoznawstwa oraz etnografii[2]. Pod koniec życia zamieszkał w Krakowie. Jest pradziadkiem polskiego malarza Stanisława Ludwika de Laveaux[2]. Po śmierci wydano drukiem pamiętniki jego autorstwa[1].

Publikacje

  • Obraz piękności natury, czyli listy Władysława do Celestyny (1826)
  • Górale beskidowi zachodniego pasma Karpat Środkowych: Rys zwyczajów i obyczajów włościan okolic Żywca (1851)
  • Pamiętniki (1879)[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Słownik biograficzny Żywiecczyzny 1995 ↓, s. 49.
  2. ↑ a b c "Gazeta Żywiecka" nr 9 1989 ↓, s. 6.
  3. ↑ "Gazeta Żywiecka" nr 9 1989 ↓, s. 5.

Bibliografia

  • Jan Blitz i inni, Słownik biograficzny Żywiecczyzny. Tom I, Żywiec: Spółdzielnia wydawnicza Gazeta Żywiecka, 1995, s. 49, ISBN 83-902605-1-4.
  • Delawina, „Gazeta Żywiecka” (9), 1989, s. 5-6.

Linki zewnętrzne