Ludwika Ferdynanda Hiszpańska

Ludwika Ferdynanda Burbon
Ilustracja
Wizerunek herbu
podpis
księżna Montpensier
Okres

od 10 października 1846
do 1890

Jako żona

Antoniego Orleańskiego

księżna Galliera
Okres

od 1888
do 1890

Jako żona

Antoniego Orleańskiego

Dane biograficzne
Dynastia

Burbonowie

Data i miejsce urodzenia

(30 stycznia 1832
Madryt

Data i miejsce śmierci

2 lutego 1897
Sewilla

Ojciec

Ferdynand VII Hiszpański

Matka

Maria Krystyna Burbon

Mąż

Antoni Orleański (książę Montpensier)

Dzieci

Maria Izabela,
Maria Amelia,
Maria Krystyna,
Maria de la Regla,
dziecko (ur. i zm. 1857),
Ferdynand,
Maria de las Mercedes,
Filip Rajumnd Maria,
Antoni,
Ludwik Maria Filip Antoni

Infantka Maria Ludwika Ferdynanda Hiszpańska, hiszp. María Luísa Fernanda de Borbón (30 stycznia 1832 w Madrycie2 lutego 1897 w Sewilli) – infantka Hiszpanii i księżna Montpensier. Młodsza córka króla Ferdynanda VII i jego czwartej żony-siostrzenicy – Marii Krystyny Burbon, księżniczki Obojga Sycylii.

Starszą siostrą Ludwiki Ferdynandy była Izabela II i kiedy została ona królową, Ludwika Ferdynanda została następczynią tronu (była nią w latach 18331851, potem urodziła się córka Izabeli).

Izabela została zaręczona ze swoim bratem ciotecznym – Francisco de Asís, o którym plotkowano, że jest homoseksualistą i impotentem. Król Francuzów – kuzyn sióstr – Ludwik Filip I planował, że z tego małżeństwa nie narodzą się dzieci, a hiszpańska korona trafi do któregoś z jego wnuków. Dlatego Ludwika Ferdynanda została wydana za mąż za Antoniego Orleańskiego, księcia Montpensier (18241890), najmłodszego syna Ludwika Filipa I i królowej Marii Amelii Burbon, księżniczki Obojga Sycylii (ciotki matki Ludwiki Ferdynandy).

Ludwika Ferdynanda miała 14 lat, a jej narzeczony 22 lata. 10 października 1846 miał miejsce podwójny ślub; Izabela poślubiła Franciszka, a Ludwika Ferdynanda – Antoniego, który otrzymał tytuł infanta. Para przeniosła się do Paryża, a potem do Sewilli. Stosunki między siostrami znacznie się pogorszyły, ponieważ Antoni ciągle snuł plany obalenia Izabeli II.

Ojciec Antoniego został obalony w 1848. W tym samym roku, 16-letnia Ludwika Ferdynanda urodziła swoje pierwsze dziecko. Kiedy Izabela w 1850 urodziła swoje pierwsze dziecko – syna Ferdynanda, który szybko zmarł, Ludwika Ferdynanda ponownie została następczynią tronu. Tytuł ten utraciła w 1851, gdy Izabela urodziła swoje drugie dziecko – córkę Izabelę Marię, która przeżyła. Ostatecznie po śmierci Izabeli królem został jej drugi syn – Alfons XII, urodzony jako czwarte dziecko. Po obaleniu Izabeli, gdy królem został Amadeusz I Sabaudzki, rodzina musiała udać się na wygnanie. Ludwika Ferdynanda powróciła do Sewilli, dopiero po śmierci jej męża w 1890 i tam zmarła. Została pochowana w Escorialu.

Potomstwo

Ludwika Ferdynanda i Antoni mieli 10 dzieci, ale tylko 5 z nich dożyło wieku dorosłego:

Jej syn Antoni założył gałąź książąt Galliera, jego potomkowie stracili prawa do tronu z powodu swoich morganatycznych małżeństw. Obecny książę Galliera to praprawnuk Ludwiki Ferdynandy – Don Alfonso de Orléans-Borbón y Ferarra-Pignatelli.

Media użyte na tej stronie