Ludwika Maria Adelajda de Bourbon

Ludwika Maria Adelajda de Bourbon

Ludwika Maria de Bourbon, portret autorstwa Élisabeth Vigée-Lebrun
księżna Orleanu
Okres	od 1785 do 23 czerwca 1821
Jako żona	Ludwik Filip Orleański
Dane biograficzne
Dynastia	Bourbon
Data urodzenia	13 marca 1753 Hôtel de Toulouse (Paryż)
Data śmierci	23 czerwca 1821 zamek w Ivry-sur-Seine
Miejsce spoczynku	Dreux
Ojciec	Ludwik Jan Maria de Bourbon
Matka	Maria Teresa Felicita d'Este
Mąż	Ludwik Filip Józef Orleański
Dzieci	Ludwik Filip I, Antoni Filip, Adelajda, Franciszka (siostra-bliźniaczka poprzedniej), Ludwika Karola

Ludwika Maria Adelajda de Bourbon (ur. 13 marca 1753, w Hôtel de Toulouse (Paryż) – zm. 23 czerwca 1821, w zamku w Ivry-sur-Seine) – córka i spadkobierczyni Ludwika, księcia Penthièvre, admirała Francji.

Urodziła się w Paryżu, w domu wybudowanym dla jej dziadka, Ludwika Aleksandra, hrabiego Tuluzy, nieślubnego syna króla Ludwika XIV. Wyrastała w różnych rezydencjach należących do jej ojca, najbogatszego człowieka we Francji. Przed ślubem z Ludwikiem Filipem Orleańskim nazywana była Mademoiselle d'Ivoy, później Mademoiselle de Penthièvre. W latach 1769-1785 była księżną Chartres, a od 1785 do śmierci - księżną Orleanu.

Swego czasu, po bezdzietnej śmierci jej brata Ludwika Aleksandra, była najbogatszą spadkobierczynią w całej Francji, ale jej małżeństwo nie było szczęśliwe. Od 25 lipca 1792 będąc w separacji z mężem, schroniła się razem ze swoim ojcem przed rewolucjonistami w Château de Bizy, w Normandii. Jej mąż znany jako Philippe Égalité albo "obywatel Égalité" został zgilotynowany 6 listopada 1793, a ją samą uwięziono. Podobny los spotkał jej córkę Adelajdę (potem uwolnioną, która udała do Szwajcarii a następnie do Niemiec) oraz jej synów Ludwika Filipa i Ludwika Karola. Uwolniono ją w 1794, zamieszkała w starej pensji i tam poznała miłość swojego życia - polityka Jacques-Marie Rouzeta, hrabiego Folmon. Obaj jej synowie zostali uwolnieni w 1796 i udali się na wygnanie do Stanów Zjednoczonych.

W 1816 kazała wybudować nową kaplicę w Dreux, na miejscu masowego grobu, do którego rewolucjoniści wrzucili ciała jej dziadków, rodziców i rodzeństwa. Zmarła w 1821, po długoletniej chorobie (miała raka piersi) i została pochowana w Dreux. Jej ukochany Rouzet zmarł rok wcześniej. Nie dożyła chwili, kiedy jej syn został królem Francuzów.

Małżeństwo i dzieci

Wyszła za mąż za Ludwika Filipa Józefa, księcia Orleanu. Ślub odbył się 6 czerwca 1769 roku w pałacu wersalskim. Mieli piątkę dzieci:

1. Ludwika Filipa I (1773-1850), króla Francuzów;
2. Antoniego Filipa (1775-1807), księcia Montpensier;
3. Ludwikę Marię Adelajdę Eugenię (1777-1847);
4. Franciszkę (1777-1782), siostrę-bliźniaczkę poprzedniej córki;
5. Ludwika Karola Alfonsa Leodegarda (1779-1808), hrabiego Beaujolais.

Mąż notorycznie zdradzał Ludwikę Marię, jedną z jego długoletnich kochanek była Caroline Stéphanie Félicité Du Crest, hrabina de Genlis, a inną Grace Elliott.