Ludwika Rychlewska
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: filologia klasyczna | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Ludwika Rychlewska (ur. 14 kwietnia 1917 we Lwowie, zm. 2 września 2010) – polska filolog klasyczna, wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego.
Życiorys
Urodzona 14 kwietnia 1917 r. we Lwowie. W młodości działała w harcerstwie (IX Lwowska Drużyna im. Haliny Grabskiej). Ukończyła Państwowe Gimnazjum Żeńskie im. Królowej Jadwigi we Lwowie[1], następnie od 1936 r. studiowała filologię klasyczną na Uniwersytecie Jana Kazimierza. Pod okupacją sowiecką kontynuowała studia, a po ataku Niemiec na ZSRR uczyła się w ramach tajnego nauczania, ponadto udzielała także korepetycji z łaciny, również w ramach tajnego nauczania[2]. W czasie niemieckiej okupacji pracowała w instytucie Rudolfa Weigla jako karmiciel wszy[3]. W 1944 zdała egzaminy kończące studia w zakresie filologii klasycznej na lwowskim Uniwersytecie Iwana Franki[2].
Po wojnie przeniosła się do Wrocławia, gdzie dokończyła studia i 13 czerwca 1946 odebrała dyplom ukończenia studiów. Już od 1945 r. pracowała na UWr, początkowo przy urządzaniu pomieszczeń i porządkowaniu poniemieckiego księgozbioru. Pracę doktorską obroniła w 1951 r., habilitowała się 10 lat później, a w 1972 r. została mianowana profesorem nadzwyczajnym, zaś 11 lat później uzyskała nominację profesorską[2]. W trakcie pracy na uczelni pełniła funkcję, m.in. prodziekana Wydziału Filologicznego, dyrektora Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej, kierownika Zakładu Filologii Łacińskiej i kierownika Katedry Filologii Klasycznej II[1].
Na emeryturę przeszła w 1987 r., jednocześnie nie przerwała pracy naukowej. Zajmowała się literaturą antyczną, w szczególności zachowanymi fragmentarycznie eposami, komediami i tragediami rzymskimi. W szczególności badała dorobek leksykografa Noniusza, badania te stały się podstawą jej pracy doktorskiej. Autorka licznych prac naukowych, książek, artykułów naukowych i współtwórca słowników kultury antycznej[2].
Zmarła 2 września 2010 r.[4] i została pochowana na cmentarzu św. Rodziny we Wrocławiu[5].
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1973 r.)[2]
- Medal 30-lecia Polski Ludowej[1]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1992 r.)[2]
- Medal Uniwersytetu Wrocławskiego (1995 r.)[2]
Przypisy
- ↑ a b c Ludwika Rychlewska : Nekrologi. Polska Press Sp. z o.o.. [dostęp 2017-01-31]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g Barbara Hartleb-Kropidło. Pożegnanie. Profesor Ludwika Rychlewska. „Acta Universitatis Wratislaviensis”. 3305, 2011.
- ↑ ALFABETYCZNY WYKAZ OSÓB ZATRUDNIONYCH W INSTYTUCIE PROF. RUDOLFA WEIGLA I ZAWODY NIEKTÓRYCH Z NICH PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ. 2009-11-04. [dostęp 2017-01-31]. (pol.).
- ↑ Odeszła Profesor Ludwika Rychlewska. Instytut Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych Uniwersytetu Wrocławskiego, 2010-09-03. [dostęp 2017-01-31]. (pol.).
- ↑ Uniwersyteckie zaduszki 2016 — nowy przewodnik. Uniwersytet Wrocławski, 2016-10-22. [dostęp 2016-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-04)]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Baretka: Medal 30-lecia Polski Ludowej