Ludwika Sabaudzka

Ten artykuł od 2010-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ludwika Sabaudzka

Louise de Savoie

Księżna Angoulême
Okres	od 4 lutego 1515 do 1531
Jako żona	Karola d’Angoulême
Księżna Andegawenii
Okres	od 15 kwietnia 1524 do 1531
Jako żona	Karola d’Angoulême
Księżna Nemours
Okres	od 1524 do 1528
Jako żona	Karola d’Angoulême
Księżna Owernii
Okres	od 1528 do 1531
Jako żona	Karola d’Angoulême
Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	11 września 1476 Point d'Ain
Data i miejsce śmierci	22 września 1531 Gretz-sur-Loign
Miejsce spoczynku	Bazylika Saint-Denis
Ojciec	Filip II Sabaudzki
Matka	Małgorzata
Rodzeństwo	Hieronim, Filibert II Piękny Karol III Dobry, Ludwik, Filip, Assolone, Jan Amadeusz, Filiberta Rene, Antonina, Piotr Klaudina, Filipina, Małgorzata, Joanna, Michał
Mąż	Karol Walezjusz
Dzieci	Małgorzata z Nawarry, Franciszek I Walezjusz

Herb domu sabaudzkiego

Ludwika Sabaudzka (ur. 11 września 1476 w Point d'Ain, zm. 22 września 1531 w Gretz-sur-Loign) – księżna Andegawenii, Angloulême, Nemours i Owernii, córka Filipa II, księcia Sabaudii, i Małgorzaty, córki Karola I, księcia de Bourbon. Matka króla Francji Franciszka I.

16 lutego 1488 w Paryżu 12-letnia Ludwika poślubiła Karola Walezjusza, hrabiego Angoulême (1459 - 1 stycznia 1496), syna hrabiego Jana d’Angoulême i Małgorzaty, córki Alana IX, wicehrabiego de Rohan. Karol i Ludwika mieli razem syna i córkę:

• Małgorzata (11 kwietnia 1492 - 21 grudnia 1549), żona księcia Alençon Karola IV i króla Nawarry Henryka II
• Franciszek I (12 września 1494 - 31 lipca 1547), król Francji

Ludwika interesowała się polityką i dyplomacją. Wychowana w renesansowej Italii była również zainteresowana popieraniem literatury i sztuki. Przy pomocy swojego włoskiego spowiednika, Cristoforo Numai, wychowywała swoje dzieci w duchu włoskiego renesansu. Dążyła również do zapewnienia im jak najlepszej przyszłości. Kiedy w 1496 r. zmarł jej mąż przeniosła się wraz z dziećmi na dwór króla Francji Ludwika XII. Mały Franciszek rychło stał się ulubieńcem króla, który w 1514 r. ożenił go ze swoją córką Klaudią. Ludwik zmarł w 1515 r. i Franciszek został kolejnym królem Francji.

4 lutego 1515 r. Ludwika otrzymała tytuł księżnej Angloulême. 15 kwietnia 1524 r. otrzymała tytuł księżnej Anjou (Andegawenii). W tym samym roku otrzymała tytuł księżnej Nemours, który w 1528 r. przekazała swojemu przyrodniemu bratu, Filipowi Sabaudzkiemu.

Ponieważ jej matka była jedną z sióstr ostatniego księcia z głównej linii domu Burbonów, po śmierć księżnej de Burbon - Zuzanny, Ludwika zgłosiła swoje pretensje do księstwa Owernii i innych posiadłości Burbonów. Musiała o nie konkurować z wdowcem po Zuzannie, Karolem III. Popierana przez swojego syna Ludwika zaproponowała Karolowi swoją rękę. Burbon odrzucił jednak tę propozycję, co sprawiło, że Ludwika zaczęła spiskować przeciwko niemu na dworze. W wyniku jej działań Karol został wygnany, a jego dobra skonfiskowane. Karol znalazł schronienie na dworze wroga Francji, cesarza Karola V. Dowodził cesarskimi oddziałami podczas wojny z Francją i zginął w 1527 r. Rok później Ludwika otrzymała tytuł księżnej Owernii.

Księżna Ludwika odgrywała aktywną rolę w kształtowaniu polityki swojego syna, zwłaszcza w pierwszych latach jego panowania. W czasie jego nieobecności występowała jako regentka Francji. W 1529 r. brała udział we francusko-hiszpańskich rokowaniach, które doprowadziły do podpisania 3 sierpnia traktatu w Cambrai, zwanego „damskim pokojem”. gdyż podpisy pod traktatem złożyła Ludwika oraz ciotka cesarza Karola, Małgorzata Habsburżanka.

Ludwika zmarła w 1531 r. w wieku 55 lat. Została pochowana w bazylice Saint-Denis w Paryżu. Wszystkie jej tytuły zostały po jej śmierci przyłączone do Korony.

Rodowód