Ludyczność

Ludyczność (łac. ludus – zabawa, gra) – cecha literatury pięknej polegająca na jej zdolności do zaspokajania potrzeby rozrywki[1]. Jest główną cechą kultury masowej. Funkcję tę realizują różne dzieła i gatunki takie jak bajka, farsa, komedia, melodramat, satyra itp.[2]

Przypisy

  1. ↑ Wojciech Tomasik, O ludyczności tekstu literaturoznawczego, „Teksty Drugie” (5-6), 1990, s. 33-48.
  2. ↑ Agnieszka Anna Niekrewicz, Bogdan Walczak, Jowita Żurawska-Chaszczewska, Ludyczność w języku i literaturze, Gorzów Wielkopolski 2017, ISBN 978-83-65466-14-3, OCLC 1003855292 [dostęp 2022-11-12].

Zobacz też