Ludzie Boga

Ludzie Boga
Des hommes et des dieux
Gatunek

dramat

Rok produkcji

2010

Data premiery

8 września 2010
28 stycznia 2011 (Polska)

Kraj produkcji

Francja

Język

francuski, arabski

Czas trwania

120 minut

Reżyseria

Xavier Beauvois

Scenariusz

Étienne Comar

Główne role

Lambert Wilson
Michael Lonsdale
Olivier Rabourdin
Philippe Laudenbach

Zdjęcia

Caroline Champetier

Scenografia

Michel Barthelemy

Kostiumy

Marielle Robaut

Montaż

Marie-Julie Maille

Dystrybucja

Mars Distribution
Gutek Film

Nagrody
Cannes 2010:
Grand Prix Jury
Nagroda Jury Ekumenicznego
Prix de l'Éducation nationale
Cezar za najlepszy film 2010 roku

Ludzie Boga (fr. Des hommes et des dieux) – francuski dramat oparty na faktach wyreżyserowany w 2010 roku przez Xaviera Beauvois. Film jest fabularyzowaną próbą rekonstrukcji wydarzeń poprzedzających uprowadzenie i zamordowanie 7 francuskich trapistów z klasztoru Tibhirine w Algierii w 1996 roku.

We Francji do końca 2010 r. film obejrzało ponad 3 miliony widzów[1]. Przez kilka tygodni był to najpopularniejszy film kinowy w tym kraju[2]. W polskich kinach Ludzi Boga obejrzało ponad 100 tysięcy widzów, a 30 września 2011 film ukazał się na DVD z audiodeskrypcją dla niewidzących i napisami dla niesłyszących[3].

Obsada

  • Lambert Wilson jako Christian, przeor
  • Michael Lonsdale jako brat Luc
  • Olivier Rabourdin jako brat Christophe
  • Philippe Laudenbach jako brat Célestin
  • Jacques Herlin jako brat Amédée
  • Loïc Pichon jako brat Jean-Pierre
  • Xavier Maly jako brat Michel
  • Jean-Marie Frin jako brat Paul
  • Olivier Perrier jako brat Bruno
  • Abdelhafid Metalsi jako Nouredine
  • Sabrina Ouazani jako Rabbia
  • Abdallah Moundy jako Omar
  • Farid Larbi jako Alli Fayattia
  • Adel Bencherif jako terrorysta

Opis fabuły

Tioumliline w Algierii, gdzie kręcono zdjęcia

Francuscy trapiści z klasztoru Notre-Dame de l'Atlas w Tibhirine koło Al-Madijja w północnej Algierii od pokoleń żyją w przyjaznej symbiozie z okolicznymi muzułmanami. Mnisi nie nawracają Algierczyków, ale im pomagają, np. prowadząc bezpłatną przychodnię lekarską. Zajmują się modlitwą, studiami porównawczymi islamu i chrześcijaństwa oraz uprawą ziemi (przy użyciu ciągnika Ursus 2812). Jednak podczas wojny domowej w latach 90. otrzymują pogróżki ze strony radykalnych zbrojnych grup islamskich. Po zabójstwach robotników cudzoziemskich, pracujących w okolicy, zakonnicy zastanawiają się, czy nie opuścić klasztoru.

Odbiór

Krytyka

Wśród recenzji filmu przeważały pozytywne, a nawet entuzjastyczne, co szło w parze z popularnością filmu we francuskich kinach od pierwszych tygodni po premierze, która odbyła się 8 września 2010.

Już w Cannes po projekcji oficjalnej film Ludzie Boga był oklaskiwany przez publiczność przez 10 minut[4].

Barbara Hollender pisała:

Pojawił się wczoraj na festiwalu obraz wyjątkowo mocny. W 1996 r. w algierskiej Thibrinie islamscy fundamentaliści wzięli jako zakładników, a następnie zabili, siedmiu francuskich zakonników. Xavier Beauvois opowiedział tę historię, ale nie zrobił filmu o gwałcie i śmierci. (...) Jestem pod wielkim wrażeniem tego skromnego, przejmującego filmu[5].

Magdalena Kempna-Pieniążek uważa, że Ludzie Boga wykraczają poza gatunkowo rozumiane kino religijne, zbliżając się do filmu dokumentalnego, a zarazem omijając pułapkę patosu występującego w filmach hagiograficznych[6].

Jean Sévillia, analizując przyczyny popularności filmu, zauważył, że wśród jego widzów są zarówno katolicy, jak i niewierzący. Tych pierwszych uderza zwłaszcza religijność głównych bohaterów, a drudzy podkreślają ich humanizm. Starszych widzów przyciąga dodatkowo tematyka Algierii jako byłego terytorium francuskiego[7].
Publicystka „L’Express” wśród powodów wysokiej oglądalności Ludzi Boga wymienia nienachalną promocję wartości niematerialnych jak wierność, odwaga i braterstwo oraz pochwałę tolerancji, jakie odnajduje w tym filmie[8].
Dziennik „La Croix” podkreśla, że film nie jest antyislamski, a wręcz pomaga w dialogu między chrześcijanami a muzułmanami, czego dowodem są pozytywne opinie muzułmanów, którzy obejrzeli Ludzi Boga[9].

W Polsce film pokazywano w lipcu 2010 w ramach Festiwalu Era Nowe Horyzonty pod roboczym tytułem O bogach i ludziach[10].

Po polskiej prapremierze filmu 12 grudnia 2010 roku, były ambasador Polski w Maroku Krzysztof Śliwiński, który osobiście znał zamordowanych trapistów, stwierdził że film niezwykle wiernie oddaje atmosferę panującą w klasztorze trapistów u podnóża gór Atlas w algierskiej wiosce Tibhirine[11].

Polska premiera kinowa Ludzi Boga odbyła się 28 stycznia 2011[12]. Po 10 dniach od premiery sprzedano na niego w polskich kinach 30 tysięcy biletów[13].

Nagrody

(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Ekipa filmu na Festiwalu w Cannes w 2010
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Michael Lonsdale nagrodzony Cezarem za drugoplanową rolę brata Luca

Na Festiwalu w Cannes w 2010 roku film był typowany do Złotej Palmy, jednak ostatecznie otrzymał drugą co do prestiżu nagrodę festiwalu: Grand Prix Jury oraz Nagrodę Jury Ekumenicznego i Prix de l'Éducation nationale.

Obraz Ludzie Boga Francuzi wybrali jako swojego reprezentanta jako film nieangielskojęzyczny do Oscarów w 2011 roku[14]. Film jednak nie został nominowany.

4 lutego 2011 europejski oddział Międzynarodowej Organizacji Mediów Katolickich SIGNIS uznał Ludzi Boga za Najlepszy film europejski 2010 roku[15].

25 lutego 2011 roku dzieło Xaviera Beauvois zostało uhonorowane Cezarem za najlepszy film (César du meilleur film) oraz za najlepsze zdjęcia autorstwa Caroline Champetier. Oprócz tego Michael Lonsdale otrzymał Cezara za najlepszą męską rolę drugoplanową[16].

Przypisy

  1. LES ENTREES EN FRANCE. ANNEE: 2010. JPbox-office.com. [dostęp 2011-02-08].
  2. Box-office France. Allocine.fr. [dostęp 2010-10-27]. (fr.).
  3. „Ludzie Boga” na DVD - info.wiara.pl, info.wiara.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  4. Romain Baro, Michel Guerrin: "Des hommes et des dieux", quel succès !. LeMonde.fr, 2010-09-28. [dostęp 2010-10-27]. (fr.).
  5. Barbara Hollender: Jak uciec przed ciśnieniem świata. Rzeczpospolita, 2010-05-18. [dostęp 2010-10-27].
  6. Magdalena Kempna-Pieniążek: Formuły duchowości w kinie najnowszym. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2013. ISBN 978-83-226-2129-5.
  7. Jean Sévillia, Jean-Christophe Buisson: Pourquoi ces moines bouleversent la France. LeFigaro.fr, 2010-10-15. [dostęp 2010-10-27]. (fr.).
  8. Claire Chartier: Les raisons du succès Des hommes et des dieux. lexpress.fr, 2010-10-13. [dostęp 2010-10-27]. (fr.).
  9. Isabelle de Gaulmyn: « Des hommes et des dieux » contribue au dialogue avec l'islam. la-croix.com, 2010-09-14. [dostęp 2010-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-20)]. (fr.).
  10. Era Nowe Horyzonty 2010. culture.pl. [dostęp 2021-08-27].
  11. „Ludzie Boga”. Wiara.pl, 2010-12-14. [dostęp 2011-01-05].
  12. Zapowiedzi. Gutek Film. [dostęp 2010-11-11].
  13. JB: "Ludzie Boga" fenomenem także w Polsce!. Stopklatka.pl, 2011-02-07. [dostęp 2011-02-08].
  14. «Des hommes et des dieux» représentera la France aux Oscar. liberation.fr, 2010-09-17. [dostęp 2010-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-21)]. (fr.).
  15. Catholic Communicators Give "Of Gods and Men" the SIGNIS Prize for Best European Film 2010. SIGNIS, 2011-02-04. [dostęp 2011-02-19]. (ang.).
  16. « Des Hommes et des Dieux », César du meilleur film 2010. leSoir.be, 2011-02-26. [dostęp 2011-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-28)]. (fr.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Cloître de Tioumliline.jpg
Autor: Maxim Massalitin, Licencja: CC BY 4.0
Le cloître de Tioumliline
Des hommes et des dieux Cannes 2010.jpg
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
L'équipe du film Des hommes et des dieux au festival de Cannes
Michael Lonsdale 2010.jpg
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Michael Lonsdale au festival de Cannes