Luigi Boccherini
Obraz Luigi Boccheriniego z National Gallery of Victoria w Melbourne | |
Data i miejsce urodzenia | 19 lutego 1743 Lukka |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 28 maja 1805 Madryt |
Instrumenty | wiolonczela |
Gatunki | muzyka klasyczna |
Luigi Boccherini (ur. 19 lutego 1743 w Lukce, zm. 28 maja 1805 w Madrycie) – włoski kompozytor i wiolonczelista epoki klasycyzmu oraz rokoko, dzięki któremu wiolonczela awansowała do rzędu instrumentów solowych. Uważany za jednego (obok Haydna) z twórców kwartetu smyczkowego.
Luigi Boccherini pochodził z muzycznej rodziny, jego ojciec grał na wiolonczeli oraz kontrabasie. Naukę gry na wiolonczeli rozpoczął pod kierunkiem ojca, w wieku pięciu lat. W 1757 r. rozpoczął studia w Rzymie pod kierunkiem Giovanniego Battisty Costanziego. W 1761 r. wyjechał do Hiszpanii, gdzie w 1670 znalazł zatrudnienie u infanta Ludwik Antonia - młodszego brata Karola III. Współpraca zakończyła się, gdy królowi nie spodobał się fragment jednego z utworów, a poirytowany kompozytor podwoił dany motyw. Po tym incydencie, obrażony Boccherini udał się w góry Gredos, gdzie stworzył swoje najsłynniejsze dzieła. Do mecenasów twórczości Boccheriniego należeli też Lucjan Bonaparte i Fryderyk Wilhelm II Hohenzollern.
Był dwukrotnie żonaty i miał dwie córki. Zmarł w zupełnej biedzie w Madrycie. Jego współcześni spadkobiercy żyją w Hiszpanii. Po śmierci został zupełnie zapomniany, a renesans popularności jego twórczości rozpoczął się w drugiej połowie XX wieku, kiedy jego prace zostały szczegółowo zbadane przez francuskiego muzykologa Yvesa Gérarda w 1969 roku. Powstał wtedy tzw. Boccherini Quintet, który wykonuje muzykę Boccheriniego. Początkowo grał w Paryżu, później odbył światowe tournée.
Luigi Boccherini skomponował około 600 utworów, w tym m.in. 20 symfonii, liczne koncerty wiolonczelowe, setki utworów kameralnych, oratoria, kantaty, operę. Z ogromnego dorobku Boccheriniego największą popularność zdobył menuet z Kwintetu smyczkowego nr 13, zwłaszcza kiedy wykorzystany został w brytyjskiej komedii Jak zabić starszą panią; w Polsce śpiewany przez Wojciecha Młynarskiego z jego własnym tekstem jako Obiad rodzinny.
Posłuchaj
Początek menueta według transkrypcji na fortepian
Bibliografia
- Bogusław Śmiechowski , Historia muzyki: z muzyką przez wieki i kraje, Warszawa: Borgis, 1993, ISBN 83-85284-19-2, OCLC 749654848 .
- Artykuł na encyklopedii RMF Classic
Linki zewnętrzne
- Luigi Boccherini – nuty w bibliotece Polona
- ISNI: 0000 0001 2142 9437
- VIAF: 89067361
- LCCN: n79107744
- GND: 118659170
- NDL: 00762891
- LIBRIS: c9prlf6w0hls2gc
- BnF: 13891612q
- SUDOC: 080715575
- SBN: CFIV025539
- NLA: 36054719
- NKC: jn19990000868
- BNE: XX1112664
- NTA: 070321620
- BIBSYS: 1460961539848
- CiNii: DA07230461
- Open Library: OL4642063A
- PLWABN: 9810639982005606
- NUKAT: n97015205
- J9U: 987007258864905171
- PTBNP: 14832
- CANTIC: a11818086
- LNB: 000037596
- NSK: 000045894
- BNA: 000030506
- CONOR: 11748707
- KRNLK: KAC199602833
- LIH: LNB:HJh;=BQ
- RISM: pe30000391
- WorldCat: lccn-n79107744
Media użyte na tej stronie
Signature de Luigi Boccherini (1776)