Luigi Capponi
| Kardynał prezbiter | |
.jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia | 1583 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 6 kwietnia 1659 |
| Arcybiskup Rawenna | |
| Okres sprawowania | 1621–1645 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia | 14 marca 1621 |
| Kreacja kardynalska | 24 listopada 1608 |
| Data konsekracji | 14 marca 1621 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | Ottavio Ridolfi | ||||||||||
| |||||||||||
Luigi Capponi (ur. w 1583 we Florencji, zm. 6 kwietnia 1659 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się w 1583 roku we Florencji jako jedno z czworga dzieci senatora Francesca Capponiego i Ludovici di Ristoro Macchiavelli[1]. Początkowo studiował w seminarium rzymskim, następnie w Perugii, a potem powrócił do Rzymu, gdzie na La Sapienzy uzyskał doktorat z prawa[1]. W 1605 roku został skarbnikiem Kamery Apostolskiej[1]. 24 listopada 1608 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Sant’Agata de’ Goti[2]. W 1614 roku został legatem w Bolonii, a ponadto był odpowiedzialny za koordynację różnych inicjatyw, planowanych przez papieża, w celu odzyskania terytorium delty Pad i uregulowania wód rzek w regionie[1]. 3 marca 1621 roku został mianowany arcybiskupem Rawenny, a jedenaście dni później przyjął sakrę[2]. W czasie posługi biskupiej, kilkakrotnie wizytował podległe mu parafie, a w 1627 roku przewodził synodowi diecezjalnemu[1]. Ponadto odrestaurował katedrę metropolitarną, a także rozsądzał spory pomiędzy frakcjami gibelinów i gwelfów[1]. 19 kwietnia 1621 roku został podniesiony do rangi kardynała prezbitera i otrzymał kościół tytularny Sant’Angelo in Pescheria[2]. Został członkiem Kongregacji Rozkrzewiania Wiary, jednakże gdy prefekt Antonio Barberini został zmuszony do ucieczki do Francji z powodu wrogości nowego papieża Innocentego X, kardynał Capponi przejął funkcję proprefekta i pozostał nim nawet po powrocie Barberiniego[1]. Od 1645 roku pełnił funkcję protoprezbitera oraz prefekta Kongregacji ds. Obrzędów[1]. We wrześniu samego roku zrezygnował z arcybiskupstwa Rawenny, a miesiąc później został prefektem Kongregacji Rozkrzewiania Wiary[2]. W 1649 roku został Bibliotekarzem Kościoła Rzymskiego[1]. Zmarł 6 kwietnia 1659 roku w Rzymie[1].
Przypisy
Media użyte na tej stronie