Luigi Lablache

Luigi Lablache (ur. 6 grudnia 1794 w Neapolu, zm. 23 stycznia 1858 tamże^[1]^[2]) – włoski śpiewak operowy pochodzenia francuskiego, bas.

Życiorys

Uczył się w Conservatorio della Pietà dei Turchini w Neapolu^[1]^[2]. Zadebiutował na scenie w 1812 roku w neapolitańskim Teatro San Carlino jako basso buffo napoletano w operze Valentino Fioravantiego La Molinara^[1]^[2]^[3]. W 1813 roku w Palermo wystąpił jako primo basso cantante^[1]^[2]. W 1817 roku debiutował rolą Dandiniego w Kopciuszku Gioacchino Rossiniego w mediolańskiej La Scali, z którą następnie związany był do 1823 roku^[2]. Występował też w Rzymie, Turynie i Wenecji^[2]. W 1824 roku wystąpił w Wiedniu^[1]^[2], następnie wrócił do Neapolu, gdzie król Ferdynand I Burbon mianował go członkiem kapeli nadwornej^[2]. W 1827 roku wziął udział w wykonaniu Requiem W.A. Mozarta na pogrzebie Ludwiga van Beethovena w Wiedniu^[3]. W 1830 roku wystąpił jako Geronimo w Il matrimonio segreto Domenico Cimarosy^[2] w King’s Theatre w Londynie i odtąd do 1852 roku regularnie występował w tym teatrze^[1]^[2]. Od 1830 do 1852 roku związany był także z Comédie-Italienne w Paryżu^[1]. W 1852 roku występował w Petersburgu^[3]. Od 1854 do przejścia na emeryturę w 1856 roku występował w londyńskim Covent Garden Theatre^[2].

Jego głos osiągał skalę do 3 oktaw^[3]. Zasłynął przede wszystkim występami w operach buffa^[2]. Kreował m.in. rolę Massimiliana w Zbójcach Giuseppe Verdiego^[3], George’a Waltona w Purytanach Vincenzo Belliniego oraz tytułowe role w Don Pasquale i Marino Faliero Gaetano Donizettiego^[2]. W latach 1836–1837 uczył śpiewu księżniczkę Wiktorię (późniejszą królową)^[2].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 259. ISBN 978-83-224-3303-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2003. ISBN 978-0-02-865528-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 473. ISBN 978-0-19-957854-2.