Luigi Luciani

Luigi Luciani

Luigi Luciani (ur. 23 listopada 1840 w Ascoli Piceno, zm. 23 czerwca 1919 w Rzymie) – włoski fizjolog. Syn Serafino Lucianiego i Aurory Vecchi, siostrzeniec Candido Augusto Vecchiego (1813-1869).

Życiorys

W 1860 ukończył gimnazjum w rodzinnym mieście. W 1862 rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie w Bolonii. W 1864 przeniósł się na Uniwersytet w Neapolu. Epidemia cholery w tym mieście zmusiła go do powrotu na uczelnię w Bolonii. W 1868 ukończył studia z wyróżnieniem. Przez kolejne trzy lata pracował w laboratorium Luigi Velli. Od marca 1872 do listopada 1873 uczył się u Carla Ludwiga w Lipsku. Od 1873 do 1874 był Privatdozentem w Bolonii, od 1875 do 1880 profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie Parmeńskim. Od 1880 do 1882 był profesorem zwyczajnym fizjologii na Uniwersytecie w Sienie, od 1882 do 1893 we Florencji, od 1893 do 1917 na Uniwersytecie Sapienza w Rzymie. W 1895 został również wybrany na rektora Uniwersytetu w Rzymie. Zmarł w 1919 z powodu powikłań zakażenia dróg moczowych.

Osiągnięcia naukowe

Luciani jako pierwszy przedstawił graficzny zapis skurczów mięśnia sercowego i bloku przedsionkowo-komorowego[1]. Pamiętany jest też za prace nad funkcją móżdżku i lokalizacją ośrodków mózgu[2].

Odznaczenia

Wybrane prace

  • Vom vergleichenden organischen Pastizismus. 1864
  • Delle oscillazioni della pressione intratoracica e intraaddominale. Archivo per le scienze mediche, 1877
  • Cenni autobiografici. Archivio di fisiologia 19, ss. 319–349 (1921)

Przypisy

  1. Luigi Luciani and the Earliest Graphic Demonstration of Wenckebach Periodicity. Circulation. 2000;101:2662
  2. Luigi Luciani and the Localization of Brain Functions: Italian Research Within the Context of European Neurophysiology at the End of the Nineteenth Century
  3. a b c LUCIANI Luigi (wł.). senato.it. [dostęp 2015-05-12].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Luigi Luciani.jpg
Luigi Luciani