Luis Carrero Blanco

Luis Carrero Blanco
ilustracja
Data i miejsce urodzenia4 marca 1904[1]
Santoña
Data i miejsce śmierci20 grudnia 1973
Madryt
Premier Hiszpanii
Okresod 6 czerwca 1973
do 20 grudnia 1973
Przynależność politycznaFalanga
PoprzednikFrancisco Franco
NastępcaTorcuato Fernandez Miranda
podpis
Pomnik Luisa Carrero Blanco w Santoña

Luis Carrero Blanco (ur. 4 marca 1904[1] w Santoña, zm. 20 grudnia 1973 w Madrycie[2]) – hiszpański wojskowy i polityk.

Życiorys

Wykształcenie

W 1918 wstąpił do hiszpańskiej Akademii Marynarki Wojennej, którą ukończył. W latach 1924-1926 brał udział w kampanii wojennej w Maroku.

Po wybuchu wojny domowej w 1936 znalazł się na terenach pod kontrolą republikanów. Zanim przedostał się na tereny opanowane przez nacjonalistów w czerwcu 1937, ukrywał się najpierw w ambasadzie Meksyku, a później Francji.

Kariera polityczna

Po zwycięstwie nacjonalistów, Carrero Blanco stał się jednym z najbliższych współpracowników generała Francisco Franco. Zaowocowało to mianowaniem na rządowe stanowisko w 1957. Rozpoczął się tym samym awans admirała po szczeblach kariery, zarówno wojskowej, jak i cywilnej. W 1963 został mianowany wiceadmirałem, a w 1966 admirałem. W latach 1967-1973 był zastępcą szefa Rady Państwa.

Premier Hiszpanii

Szczyt politycznej kariery nastąpił w czerwcu 1973, kiedy został mianowany premierem. Stał się tym samym pierwszym zastępcą Franco i był wskazywany przez komentatorów politycznych jako jego prawdopodobny następca.

Zamach ETA

Sześć miesięcy później Carrero Blanco zginął w zamachu bombowym zorganizowanym przez ETA. Uważa się, że jego śmierć przyspieszyła przejście z rządów autorytarnych do demokracji.

Opis zamachu:

Kościół jezuitów znajduje się zaledwie 300 metrów od jego domu na ulicy Serrano, ale admirał nigdy nie chodził tam piechotą. Jego limuzynę eskortował jeszcze jeden samochód z żołnierzami, który pojechał przodem. Konwój skręcił w uliczkę Claudio Coello, by jak co dzień wjechać na klasztorny dziedziniec obok kościoła. Ładunek zamontowany w studzience kanalizacyjnej zamachowcy odpalili precyzyjnie, pod dodge’em premiera. Siła wybuchu wyrzuciła dwutonowe auto na wysokość 25 metrów. Samochód przeleciał nad kamienicą, zawadził o dach i spadł na klasztorne patio[3].

Przypisy

  1. a b Laura Lara Martínez: Carrero Blanco, escritor: Bases ideológicas del pensamiento del almirante (hiszp.). W: Comunicaciones del I Encuentro de Jóvenes Investigadores en Historia Contemporánea de la AHC [on-line]. [dostęp 2014-06-23].
  2. Dulcie M. Ashdown Zabójcy królów, wyd. 2002, s. 265
  3. 20 December 1973: Spanish prime minister assassinated (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 2010-04-24].

Media użyte na tej stronie

Firma de Luis Carrero Blanco.svg
Firma de Luis Carrero Blanco.
Flag of Spain (1938–1945).svg
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bandera del régimen franquista según el escudo adoptado por el Decreto de 2 de febrero de 1938. Más información en [1]
Flag of Spain (1785–1873, 1875–1931).svg
Autor: previous version User:Ignaciogavira ; current version HansenBCN, designs from SanchoPanzaXXI, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Flag of Spain (1785-1873 and 1875-1931)
Flag of Spain (1931–1939).svg
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Spain during the Second Spanish Republic (1931-1939).
Luis Carrero Blanco, 1963 (cropped).jpg
Autor: Paco Marí , Licencja: CC BY-SA 3.0
* Título original: Franco y sus nietos en el Azor (2/4)
Flag of the First Spanish Republic.svg
Autor: Ignacio Gavira (original image), B1mbo (modifications), Licencja: CC BY-SA 2.5
The flag of the First Spanish Republic (1873–1874).