Luis Enrique

Luis Enrique

Luis Enrique (2020)
Pełne imię i nazwisko	Luis Enrique Martínez García
Data i miejsce urodzenia	8 maja 1970 Gijón
Wzrost	180 cm
Pozycja	pomocnik / napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1981–1988 Sporting Gijón
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1988–1990 Sporting B 27 (5) 1989–1991 Sporting Gijón 36 (14) 1991–1996 Real Madryt 157 (15) 1996–2004 FC Barcelona 207 (73) W sumie: 427 (107)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1990–1991  Hiszpania U-21 5 (0) 1991–1992  Hiszpania U-23 14 (3) 1991–2002  Hiszpania 62 (12) 1999–2000  Asturia 2 (0) W sumie: 83 (15)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2008–2011 FC Barcelona B 2011–2012 AS Roma 2013–2014 Celta Vigo 2014–2017 FC Barcelona 2018–2019 Hiszpania 2019–2022 Hiszpania
Dorobek medalowy
Liga Narodów UEFA srebro Włochy 2020/2021

Luis Enrique, właśc. Luis Enrique Martínez García (ur. 8 maja 1970 w Gijón) – hiszpański piłkarz i trener piłkarski; zaliczony przez Pelégo do tzw. FIFA 100. Były selekcjoner reprezentacji Hiszpanii.

Życiorys

Po rozpoczęciu kariery w 1989 roku w Sportingu Gijón, Luis Enrique spędził większość swojej kariery w dwóch największych klubach hiszpańskich: Realu Madryt (1991–1996) oraz w FC Barcelonie (1996–2004). W 1996 roku nie przedłużył kontraktu z Realem (powodem był konflikt z zarządem klubu i kibicami) i przez wolny transfer przeniósł się do Barcelony. Przyjęty z rezerwą przez katalońskich kibiców, szybko wywalczył sobie zaufanie dzięki zaangażowaniu w grę. Przez 8 lat był jedną z największych gwiazd FC Barcelona. Bardzo szybko stał się jednym z największych antimadridistów w drużynie z Katalonii, co demonstrował każdorazowo po zdobyciu gola przeciwko Realowi Madryt.

Dla Reprezentacji Hiszpanii zagrał 63 mecze i strzelił 12 bramek. Grał na 3 Mistrzostwach Świata: 1994, 1998, 2002 oraz na Mistrzostwach Europy 1996. Był również w składzie złotej drużyny olimpijskiej z 1992 roku. Podczas Mistrzostw Świata 1994 w USA w meczu z Włochami, późniejszymi finalistami, został poturbowany przez jednego z rywali (Tasotti), który bezpardonowo złamał mu nos, co stało się jednym z bardziej pamiętnych momentów tych rozgrywek o Puchar Świata.

10 sierpnia 2004 roku, w wieku 34 lat, postanowił zakończyć piłkarską karierę.

19 czerwca 2008 roku został zaprezentowany jako trener FC Barcelony Atlètic.

8 czerwca 2011 roku został trenerem AS Roma. 8 czerwca 2012 roku zakończył pracę z włoskim klubem.

16 maja 2014 r. ogłosił, że opuszcza Celtę Vigo^[1]. Dwa dni później podpisał dwuletni kontrakt z FC Barceloną^[2]. Zastąpił na tym stanowisku Gerardo Martino.

17 maja 2015 r. zdobył swoje pierwsze mistrzostwo Hiszpanii jako trener. W przedostatniej kolejce ligi sezonu 2014/2015 jego zespół pokonał Atlético Madryt na wyjeździe 1:0 i przypieczętował 23. w historii klubu mistrzostwo kraju. 30 maja 2015 zdobył swój pierwszy puchar Hiszpanii jako trener. Jego zespół pokonał Athletic Bilbao 3:1 i to był 27. w historii klubu Puchar Króla. 6 czerwca 2015 roku wygrał Ligę Mistrzów pokonując Juventus Turyn 3:1. Po sezonie Enrique przedłużył kontrakt do 30 czerwca 2017 roku^[3]. 11 sierpnia 2015 r. wygrał ze swoim zespołem Superpuchar Europy pokonując Sevillę 5:4 po dogrywce. Było to 5. w historii zwycięstwo Barcelony w tych rozgrywkach. Jego zespół grał również w finale Superpucharu Hiszpanii, ale ostatecznie przegrał w dwumeczu 5:1. 20 grudnia 2015 r. zdobył Klubowe Mistrzostwo Świata pokonując w finale argentyński klub River Plate 3:0. 14 maja 2016 roku ponownie zdobył z Barceloną mistrzostwo Hiszpanii pokonując w ostatniej kolejce Primera División Granadę CF 3:0. Było to jego drugie mistrzostwo Hiszpanii w karierze trenerskiej i 24. mistrzostwo w historii klubu. 22 maja 2016 r. ponownie zdobył Puchar Króla. Jego zespół pokonał w finale Sevillę FC 2:0 po dogrywce. Był to jego drugi trenerski triumf w tych rozgrywkach i 28. w historii triumf Barcelony. 17 sierpnia 2016 roku dopisał do swojego dorobku swój pierwszy w karierze trenerskiej i 12. w historii klubu Superpuchar Hiszpanii. W dwumeczu finałowym Barcelona pokonała Sevillę FC 5:0 (2:0 i 3:0). 27 maja 2017 roku Enrique zdobył swoje 9 i ostatnie trofeum trenerskie w FC Barcelonie, którym został 3. w jego karierze trenerskiej i 29. w historii klubu Puchar Króla. W finale, który okazał się pożegnalnym meczem dla Enrique, FC Barcelona pokonała Deportivo Alavés 3:1.

1 marca 2017 ogłosił, że po zakończeniu sezonu 2016/2017 opuści stanowisko trenera Barcelony. 29 maja 2017 r. na tym stanowisku zastąpił go Ernesto Valverde.

9 lipca 2018 r. został nowym selekcjonerem reprezentacji Hiszpanii, zastępując na tym stanowisku Fernando Hierro^[4][5]. 19 czerwca 2019 z powodów rodzinnych zrezygnował z tej funkcji. Jak się później okazało, przyczyną była choroba córki, która zmarła 29 sierpnia 2019 r.^[6]. 19 listopada 2019 roku ponownie objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Hiszpanii^[7]. Po nieudanych Mistrzostwach Świata 2022 8 grudnia 2022 pożegnał się ze stanowiskiem selekcjonera.

Sukcesy

Piłkarz

Klub

Real Madrid CF

• La Liga: 1994–95
• Puchar Króla: 1992–93
• Superpuchar Hiszpanii: 1993

FC Barcelona

• La Liga: 1997–98,1998–99
• Puchar Króla: 1996–97,1997–98
• Superpuchar Hiszpanii: 1996
• Puchar Zdobywców Pucharów UEFA: 1996–97
• Superpuchar Europy UEFA: 1997

Reprezentacja

• Igrzyska Olimpijskie: 1992

Individual

• FIFA 100

Trener

FC Barcelona

• La Liga: 2014–15, 2015–16
• Puchar Króla: 2014–15, 2015–16, 2016–17
• Liga Mistrzów UEFA: 2014–15
• Superpuchar Europy: 2015
• Superpuchar Hiszpanii: 2016
• Klubowe Mistrzostwo Świata: 2015

Reprezentacja Hiszpanii

• III miejsce EURO 2020 (przegrany półfinał z Włochami),
• 1/8 finału Mistrzostw Świata 2022 (przegrana w 1/8 z Marokiem)

Indywidualne

• Trener sezonu w Primera División: 2014–15
• Najlepszy trener roku według World Soccer: 2015
• Trener Roku FIFA: 2015

Linki zwnętrzne

• Luis Enrique, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2022-09-17] .

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Z cyklu "Gwiazda tygodnia" – Luis Enrique (pol.)
• FIFA.com – FIFA Player Statistics: LUIS ENRIQUE. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-04)]. (ang.)