Luis Gabriel Rey

Luis Gabriel Rey
Pełne imię i nazwisko	Luis Gabriel Rey Villamizar
Data i miejsce urodzenia	20 lutego 1980 ; Bucaramanga
Wzrost	183 cm
Pozycja	napastnik
	Informacje klubowe
Klub	Morelia
Numer w klubie	18
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Aktualne na: 1 lipca 2016.; ↑ Aktualne na: 1 lipca 2016.;

Luis Gabriel Rey Villamizar (ur. 20 lutego 1980 w Bucaramandze) – kolumbijski piłkarz z obywatelstwem meksykańskim występujący na pozycji napastnika, obecnie zawodnik meksykańskiej Morelii.

Kariera klubowa

Rey pochodzi z miasta Bucaramanga, treningi piłkarskie rozpoczynając w amatorskiej drużynie Club Conucos. W późniejszym czasie przeniósł się do największego klubu w rodzinnej miejscowości – Atlético Bucaramanga, do którego seniorskiego zespołu został włączony jako dziewiętnastolatek przez szkoleniowca Norberto Peluffo. W Categoría Primera A zadebiutował w 1999 roku, nie zdołał jednak wywalczyć sobie pewnej pozycji w wyjściowej jedenastce. W 2000 roku klub został przejęty przez grupę meksykańskich biznesmenów na czele z José Antonio Garcíą – właścicielem przedsiębiorstwa Grupo Pegaso. Jako właściciel karty zawodniczej piłkarza sprowadził go on do Meksyku, gdzie gracz przez kilka sezonów reprezentował barwy drugoligowych ekip Lobos BUAP, Potros Zitácuaro i Jaguares de Acapulco. Wymienione zespoły pełniły rolę klubów filialnych zarządzanego przez Garcíę zespołu Atlante FC ze stołecznego miasta Meksyk.

W styczniu 2003 Rey, dzięki udanym występom na zapleczu najwyższego szczebla, został przeniesiony do drużyny Atlante FC. W jej barwach 12 stycznia 2003 w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Monterrey zadebiutował w meksykańskiej Primera División i od razu został podstawowym piłkarzem ekipy prowadzonej przez trenera Miguela Herrerę. Premierowego gola w lidze meksykańskiej strzelił 9 lutego tego samego roku w wygranej 3:1 konfrontacji z Pueblą. Szybko zaskarbił sobie miano rewelacji i jednego z najskuteczniejszych zawodników rozgrywek, a w jesiennym sezonie Apertura 2003 wywalczył tytuł króla strzelców ligi meksykańskiej z piętnastoma bramkami na koncie. Został tym samym pierwszym Kolumbijczykiem w historii ligi meksykańskiej, który osiągnął koronę najlepszego snajpera. Ogółem barwy Atlante reprezentował przez dwa lata, bez poważniejszych jednak sukcesów drużynowych.

Wiosną 2005 Rey został zawodnikiem zespołu Monarcas Morelia, gdzie spędził kolejne dwa i pół roku, będąc jedną z gwiazd ekipy. Nie potrafił jednak odnieść z nią większych osiągnięć, plasując się głównie w środku tabeli, zaś w późniejszym czasie razem ze swoim kolegą klubowym Rafaelem Márquezem Lugo przeniósł się do ówczesnego mistrza Meksyku – CF Pachuca (w ramach umowy między klubami w odwrotną stronę powędrował natomiast Luis Ángel Landín). Mimo częstej gry zawiódł jednak pokładane w nim oczekiwania, zdobywając tylko pięć bramek. W barwach Pachuki zanotował jednak pierwsze sukcesy zespołowe w karierze – w 2007 roku wraz z ekipą Enrique Mezy triumfował w rozgrywkach SuperLigi, a także wziął udział w Klubowych Mistrzostwach Świata (zajął na nich szóste miejsce).

W lipcu 2008 Rey powrócił do Atlante FC, tym razem mającego już siedzibę w miejscowości Cancún. W 2009 jako podstawowy napastnik wygrał z nim najbardziej prestiżowe rozgrywki Ameryki Północnej – Ligę Mistrzów CONCACAF, a bezpośrednio po tym po raz drugi w karierze podpisał umowę z drużyną Monarcas Morelia. Tam – regularnie występując w wyjściowym składzie – w 2010 roku po raz drugi w karierze wygrał SuperLigę, natomiast w wiosennym sezonie Clausura 2011 wywalczył wicemistrzostwo Meksyku. Jego wkład w ostatni z wymienionych sukcesów był jednak niewielki (zaledwie dwa gole w lidze), wobec czego zaraz potem zdecydował się odejść do niżej notowanego Jaguares de Chiapas z miasta Tuxtla Gutiérrez. Tam występował przez dwa lata, ugruntowując pozycję jednego z najbardziej bramkostrzelnych graczy w Meksyku. W międzyczasie otrzymał również meksykańskie obywatelstwo, w wyniku wieloletniego zamieszkiwania w tym kraju.

Latem 2013 Rey zasilił krajowego giganta i ówczesnego mistrza kraju – stołeczny Club América, gdzie z miejsca został kluczowym graczem linii ofensywnej, zastępując w tej roli sprzedanego Christiana Beníteza. W sezonie Apertura 2013, tworząc groźny duet napastników z Raúlem Jiménezem, zdobywając z drużyną prowadzoną przez Miguela Herrerę – swojego byłego trenera z Atlante – tytuł wicemistrza Meksyku. W sezonie Apertura 2014 wywalczył natomiast pierwszy w swojej karierze tytuł mistrza Meksyku, lecz sam odgrywał już wówczas drugoplanową rolę dla Oribe Peralty i notował głównie nieudane występy. Bezpośrednio po mistrzostwie został wystawiony na listę transferową i na zasadzie rocznego wypożyczenia przeniósł się do ekipy Puebla FC. W sezonie Clausura 2015 jako podstawowy zawodnik osiągnął z nią puchar Meksyku – Copa MX, a w tym samym roku wywalczył także krajowy superpuchar – Supercopa MX.

W styczniu 2016 Rey po raz trzeci przeszedł do Monarcas Morelia, tym razem udając się do tego klubu na wypożyczenie.

Kariera reprezentacyjna

W seniorskiej reprezentacji Kolumbii Rey zadebiutował za kadencji selekcjonera Francisco Maturany, 30 kwietnia 2003 w zremisowanym 0:0 meczu towarzyskim z Hondurasem. Premierowego gola w kadrze narodowej strzelił natomiast niemal równo rok później, 28 kwietnia 2004 w wygranym 2:0 sparingu z Salwadorem. Wystąpił w sześciu z osiemnastu spotkań wchodzących w skład eliminacji do Mistrzostw Świata 2006, w których trzykrotnie wpisał się na listę strzelców – w konfrontacjach z Peru (5:0), Chile (1:1) oraz Paragwajem (1:0), a jego drużyna nie zdołała się ostatecznie zakwalifikować na mundial. W 2007 roku został powołany przez Jorge Luisa Pinto na turniej Copa América, gdzie rozegrał jeden mecz i pozostawał rezerwowym swojej kadry, która odpadła ostatecznie już w fazie grupowej. Ogółem swój bilans w reprezentacji zamknął na czterech zdobytych bramkach w szesnastu spotkaniach.

Statystyki kariery

Klubowe

Klub	Sezon	Kraj	Rozgrywki	Liga		Puchar kraju		Międzynarodowe			Ogółem
Klub	Sezon	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Rozgrywki	Mecze	Gole	Mecze	Gole
Bucaramanga	1999		Primera A	b.d.	2	—		—			b.d.	2
Bucaramanga	2000		Primera A	b.d.	0	—		—			b.d.	0
BUAP	2000–2001		Ascenso MX	17	7	—		—			17	7
Zitácuaro	2001–2002			19	7	—		—			19	7
Acapulco	2002–2003			17	11	—		—			17	11
Atlante	2002–2003		Liga MX	21	10	—		—			21	10
	2003–2004			34	21	—		—			34	21
	2004–2005			21	12	—		—			21	12
Morelia	2004–2005			21	7	—		—			21	7
	2005–2006			36	11	3	0	—			39	11
	2006–2007			31	8	3	2	—			34	10
Pachuca	2007–2008			34	5	—		SL + CS + KMŚ	8	0	42	5
Atlante	2008–2009			37	10	—		SL + LMC	13	2	50	12
Morelia	2009–2010			35	11	—		CL	4	1	39	12
Morelia	2010–2011			33	4	—		SL	4	2	37	6
Chiapas	2011–2012			37	16	—		—			37	16
Chiapas	2012–2013			34	18	—		—			34	18
Club América	2013–2014			36	10	—		LMC	4	0	40	10
Club América	2014–2015			18	0	—		LMC	4	3	22	3
Puebla	2014–2015			17	3	1	1	—			18	4
Puebla	2015–2016			18	9	2	1	—			20	10
Morelia	2015–2016			14	2	—		—			14	2
Morelia	2016–2017			0	0	0	0	—			0	0
Ogółem
	Kolumbia			b.d.	2	—		—			b.d.	2
	Meksyk			530	182	9	4	SL + CS + KMŚ + LMC + CL	37	8	576	194
Ogółem				530<	184	9	4	SL + CS + KMŚ + LMC + CL	37	8	576<	196

Legenda:

Reprezentacyjne

Reprezentacja	Kraj	Rok	Towarzysko		Eliminacje		Turnieje			Ogółem
Reprezentacja	Kraj	Rok	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Rozgrywki	Mecze	Gole	Mecze	Gole
Kolumbia		2003	1	0	—		—			1	0
		2004	1	1	1	0	—			2	1
		2005	3	0	5	3	—			8	3
		2006	1	0	—		—			1	0
		2007	3	0	—		CA	1	0	4	0
Ogółem			9	1	6	3	CA	1	0	16	4

Legenda:

CA – Copa América

Linki zewnętrzne

Luis Gabriel Rey w bazie National Football Teams (ang.)
Luis Gabriel Rey, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-24] .
L. Rey, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-01-02] .

[1] Aktualne na: 1 lipca 2016.

[2] Aktualne na: 1 lipca 2016.

[a]

[b]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne