Luiza (radioodbiornik)

Luiza MOT-771
Typ	przenośne, tranzystorowe
Producent	Eltra
Państwo	Polska
Lata produkcji	1978–1979
Dane techniczne
Zakresy fal
UKF	65,5–73 MHz
Czułość użytkowa
UKF	< 10 μV
Inne
Moc wzm. (h≤7%)	1,2 W (4 Ω), znam.
Dane z RE Radioelektronik 4/79, o ile nie zaznaczono inaczej.

Luiza – przenośny, tranzystorowy, monofoniczny odbiornik radiowy produkowany pod koniec lat 70. XX w. przez Zakłady Radiowe UNITRA ELTRA z Bydgoszczy, przystosowany do odbioru tylko na falach UKF^[1].

Podstawowe dane techniczne

Źródło^[2]

• Zakresy fal: UKF 65,5–73,0 MHz.
• Czułość użytkowa: 10 µV, przy S/N = 26 dB.
• Próg ograniczania: 25 µV.
• Tłumienie sygnałów lustrzanych: 20 dB.
• Elektroakustyczna charakterystyka zniekształceń tłumieniowych: 315–5600 Hz.
• Znamionowa moc wyjściowa: 1,2 W.
• Zniekształcenia nieliniowe: 7%.
• Tłumienie modulacji AM: 20 dB.
• Stosunek sygnał/szum: 40 dB.
• Sygnał potrzebny do uzyskania mocy znamionowej: 20 µV.
• Zasilanie:
  • bateryjne: 9 V, 6 ogniw R20,
  • z sieci prądu przemiennego: 220 V – 50 Hz.

Budowa i wyposażenie

Odbiornik Luiza wyposażony jest w^[3]:

• dwa obrotowe potencjometry do regulacji siły głosu i barwy tonu,
• pokrętło strojenia,
• programator umożliwiający zaprogramowanie trzech stacji radiowych,
• gniazdo magnetofonowe DIN,
• gniazdo słuchawkowe / głośnika zewnętrznego typu Jack.

Konstrukcja odbiornika jest modułowa. Wszystkie płytki, gniazda, głośnik, programator, antena teleskopowa, transformator połączone są za pomocą złączy. Umożliwia to łatwy montaż i demontaż odbiornika^[1].

Wersje odbiornika

Wersją rozwojową Luizy był odbiornik Luiza 2 produkowany po 1979 roku. Różnica polegała na dodaniu zakresu fal długich^[4].

Przypisy