Luke Sutherland

Luke Sutherland

Luke Sutherland (2015)
Data i miejsce urodzenia	1971 Orkady
Instrumenty	skrzypce, gitara
Gatunki	Post-rock
Zawód	Muzyk, pisarz
Aktywność	od 1994
Powiązania	Long Fin Killie, Bows, Mogwai, Music A.M., Rev Magnetic

Luke Sutherland (ur. 1971 na Orkadach) – szkocki muzyk, członek kilku zespołów, znany ze współpracy z zespołem Mogwai (jako muzyk sesyjny). Jest również pisarzem.

Życiorys i twórczość

Luke Sutherland urodził się i wychowywał na Orkadach, a później w Blairgowrie. W 1994 roku, będąc studentem University of Glasgow założył zespół Long Fin Killie, z którym nagrał trzy albumy: Houdini (1995), Valentino (1996) i Amelia (1998)^[1]. Sutherland był główną postacią w zespole – wokalistą i multiinstrumentalistą, grającym na skrzypcach i gitarze. Pisał również teksty, niemal zawsze prowokacyjne, podejmujące, z literackim akcentem, temat homofobii i rasizmu. Long Fin Killie zdobył pewną popularność koncertując z takimi zespołami jak Throwing Muses, Pere Ubu i Medicine. Z powodu nieporozumień związanych z wytwórnią zakończył działalność krótko po wydaniu swojego ostatniego albumu w 1998 roku, a Sutherland założył swój kolejny zespół, Bows^[2]. W tym samym roku opublikował swoją debiutancką powieść, Jelly Roll, nominowaną do nagrody Whitbread Book Awards oraz sfilmowaną przez Channel 4^[1]. Również tym samym roku Sutherland zadebiutował jako muzyk sesyjny Mogwai, uczestnicząc w realizacji EP-ki No Education = No Future (Fuck the Curfew) (zagrał na skrzypcach w utworze „Christmas Steps”)^[3]. Utwór ten znalazł się następnie na wydanym rok później albumie Come On Die Young^[4].

Bows zadebiutował w 1999 roku singlem „Big Wings”, po którym wydał kolejny singiel „Blush” i debiutancki album, również zatytułowany Blush^[5].

W 2000 roku Sutherland wydał swoją kolejną powieść, Sweet Meat^[1]. Jego trzecia powieść, Venus As A Boy (z 2004 roku) traktuje obszernie o jego dzieciństwie, spędzonym na Orkadach, gdzie był jedynym Szkotem pochodzenia afrykańskiego^[6]. Również w 2004 roku założył zespół Music A.M.^[7], a pod koniec II dekady XXI wieku – kolejny, Rev Magnetic^[8].

W 2015 roku uczestniczył jako dodatkowy muzyk w koncertach Mogwai, ponieważ jeden z jego członków, John Cummings zdecydował się opuścić zespół, aby realizować własne projekty muzyczne^[9].

Dyskografia

Z Long Fin Killie

Lista według Discogs^[10]:

• Houdini (1995)
• Valentino (1996)
• Amelia (1998)

Z Bows

Lista według Discogs^[11]:

• Blush (1999)
• Cassidy (2001)

Z Music A.M.

Lista według Discogs^[12]:

• A Heart & Two Stars (2004)
• My City Glittered Like A Breaking Wave (2005)
• Unwound From The Wood (2006)

Z Rev Magnetic

• Versus Universe (2019)^[8]

Współpraca z Mogwai

• singiel „My Father My King” (2001, skrzypce)^[13]
• album Hardcore Will Never Die, But You Will (2011, skrzypce w „White Noise”, „Mexican Grand Prix” i „Too Raging To Cheers”, dodatkowa gitara w „Rano Pano”)^[14]
• EP Earth Division (2011, skrzypce w „Hound Of Winter”)^[15]
• album Atomic (2016, skrzypce w „Are You A Dancer?”)^[16]

Współpraca z innymi artystami

• Jomi Massage
• Speaker Bite Me
• RM Hubbert
• Lucrecia
• Lidh^[17]

Książki

• Jelly Roll (1998)
• Sweet Meat (2002)
• Venus as a Boy (2004)^[a]

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Andy Wood: Sutherland, Luke. W: (red.) Alison Donnell: Companion to Contemporary Black British Culture. New York: Routledge, 2002. ISBN 0-415-16989-5. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Luke Sutherland w bazie Discogs.com (ang.)
• Luke Sutherland w bazie IMDb (ang.)