Lulewice

Artykuł

54°2′48″N 15°57′0″E

- błąd

38 m

WD

54°3'N, 15°57'E

- błąd

2271 m

Odległość

392 m

Lulewice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

białogardzki

Gmina

Białogard

Wysokość

24 m n.p.m.

Liczba ludności (2007)

205

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

78-200

Tablice rejestracyjne

ZBI

SIMC

0302913

Położenie na mapie gminy wiejskiej Białogard
Mapa konturowa gminy wiejskiej Białogard, u góry znajduje się punkt z opisem „Lulewice”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Lulewice”
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego
Mapa konturowa powiatu białogardzkiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Lulewice”
Ziemia54°02′48″N 15°57′00″E/54,046667 15,950000

Lulewice (niem. Alt Lülfitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 205 mieszkańców.

Geografia

Wieś w układzie okolnicy, leży ok. 4 km na północ od Białogardu, ok. 450 m na zachód od drogi wojewódzkiej nr 166. Okolice wsi to pola uprawne, w odległości ok. 1 km w kierunku północnym przepływa Radew.

Historia

Wieś Lulewice (niem. również: Lullewitz, Lüllewitz lub Lüllfitz) po raz pierwszy wymieniona w roku 1276 r. W środku wsi stała szkoła. W roku 1333 biskup kamieński Fryderyk von Eickstedt nadał wieś kapitule katedralnej w Kołobrzegu. Już w roku 1454 miejscowość należała do Białogardu. Po wojnie trzydziestoletniej w połowie wieku XVII wieś zamieszkiwały 83 osoby. Wprowadzając pruska reformę administracyjną (1807 i 1816) dokonało się uniezależnienie wsi od miasta Białogard, co ostatecznie nastąpiło w 1848 roku. Według Ksiąg Gruntowych² z roku 1867 wieś została opisana w następujący sposób: "1 budynek szkolny, 31 domów, 38 budynków gospodarczych, 1 wiatrak, 38 koni (z czego 63 konie robocze), 296 krów (w tym 3 byki), 539 owiec, 168 świń (w tym 30 macior), 4 kozy, 33 ule", w owym czasie w Lulewicach było 206 mieszkańców w 41 rodzinach. Od roku 1882, po odłączeniu się Lulewiczek jako samodzielnej wsi, Lulewice stały się niezależną wsią. W 1912 r. podłączono wieś do sieci elektroenergetycznej. W 1925 roku w Lulewicach mieszkało 261 osób, w 1933 roku 222 a w roku 1939 wieś liczyła 721,1 hektarów, 220 mieszkańców w 51 gospodarstwach domowych. W roku 1945 ostatnim niemieckim sołtysem był Willi Venske.

Zabytki i ciekawe miejsca

W Lulewicach znajduje się nieczynny cmentarz założony w XIX wieku o pow. 0,70 ha, z zachowanym układem przestrzennym, w runie rośnie bluszcz, barwinek, śnieżyczka przebiśnieg, konwalia majowa, cis.

Budynek mieszkalny o konstrukcji ryglowej, stodoła i budynek bramny o konstrukcji ramowej (zagroda nr 11), stodoły o konstrukcji ramowej (zagroda nr 15 i 18), budynki mieszkalne o konstrukcji ryglowej (zagroda nr 19, 20 i 28), budynek bramny o konstrukcji ramowej (zagroda nr 25), budynek inwentarski o konstrukcji ramowej (zagroda nr 27).

Przyroda

Od drogi wojewódzkiej nr 166 do wsi po obu stronach drogi rośnie 30 lip drobnolistnych o obw. 210 - 436 cm, które tworzą aleję o długości 650 m[1].

W miejscowości znajdują się gniazda bociana białego.

300 m od wsi w kierunku Redlina, wśród pól nad Radwią znajduje się piękny użytek ekologiczny.

Gospodarka

Wieś zaopatrywana jest w wodę z ujęcia w Redlinie.

Turystyka

Przez wieś prowadzi lokalny nieoznaczony szlak turystyczny: Szlak pieszy wokół Białogardu.

W miejscowości jest miejsce poświęcone pamięci Jana Pawła II oraz wybudowana przez mieszkańców góra Golgota[2].

Kultura i sport

Ludowy Zespół Sportowy we wsi to „Sokół” Lulewice, należący do Gminnego Zrzeszenia LZS.

Komunikacja

W miejscowości znajduje się przystanek komunikacji autobusowej.

Przypisy

  1. „Starostwo Powiatowe”. Białogard. 
  2. Lulewice koło Białogardu mogą stać się miejscem kultu religijnego. Mieszkańcy wybudowali własną Golgotę (pol.). Głos Koszaliński. [dostęp 2009-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-28)].

Bibliografia

  • Plan Rozwoju Lokalnego Gminy Białogard na lata 2005-2013, Białogard, UG, 2005
  • Berghaus H. Landbuch des Herzogthums Kaschubien und der einverleibten Kreise der Neumark…, Die Kreise Fürstenthum Kamin und Belgard, Berlin, 1867 (de)

Media użyte na tej stronie

Białogard (gmina wiejska) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Białogard, Polska
West Pomeranian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of West Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 54.65 N
  • S: 52.58 N
  • W: 13.95 E
  • E: 17.10 E
Powiat białogardzki location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu białogardzkiego, Polska