Lunar Orbiter 4

Lunar Orbiter 4
ilustracja
ZaangażowaniStany Zjednoczone Stany Zjednoczone
Indeks COSPAR1967-041A
Rakieta nośnaAtlas Agena D
Miejsce startuCape Canaveral Air Force Station, Stany Zjednoczone
Cel misjiKsiężyc
Orbita (docelowa, początkowa)
Okrążane ciało niebieskieKsiężyc
Perycentrum2706 km[1]
Apocentrum6111 km[1]
Okres obiegu721 min[1]
Nachylenie85,5[1]°
Czas trwania
Początek misji4 maja 1967 (22:25:00 UTC)
Data lądowania6 października 1967
Wymiary
Masa całkowita385,6[1] kg

Lunar Orbiter 4 – czwarta z bezzałogowych sond do badań Księżyca programu Lunar Orbiter. Satelita ten został zaprojektowany tak, aby wykorzystać to, iż jego trzej poprzednicy zakończyli już mapowanie terenu i wybór lokalizacji dla załogowych misji programu Apollo. Jego cel był bardziej ogólny – wykonanie systematycznego fotograficznego przeglądu obiektów na całej księżycowej powierzchni, aby powiększyć wiedzę naukową na temat ich natury, pochodzenia i procesów tam zachodzących. Zebrane przez niego dane miały posłużyć do wyboru miejsc do dokładniejszego zbadania przez przyszłe lądowniki i misje orbitalne. Lunar Orbiter 4 był także wyposażony w czujniki reagujące na promieniowanie kosmiczne i detektor mikrometeoroidów[1].

Przebieg misji

Start rakiety Atlas Agena D z sondą Lunar Orbiter 4 na pokładzie
Mare Orientale na zdjęciu wykonanym przez sondę Lunar Orbiter 4

Satelita został wystrzelony 4 maja 1967 o godzinie 22:25 GMT[1]. Próbnik ten 8 maja 1967 wszedł na orbitę okołoksiężycową o wys. 2710/6036 km, okresie orbitalnym 721 min oraz inklinacji 85,5° (był to pierwszy satelita Księżyca, który osiągnął orbitę biegunową). Dzięki takiemu usytuowaniu orbity w zasięgu kamer obserwacyjnych znalazło się aż 97% powierzchni Księżyca. Po raz pierwszy można było również uzyskać obrazy podbiegunowych obszarów satelity obserwowane z góry. Nowością było wykrycie przez kamery na „odwrotnej” stronie Księżyca doliny o rozmiarach 320×16 km – największego tego rodzaju obiektu na Księżycu. Kamery Lunar Orbitera rozróżniały obiekty, które miały rozmiary rzędu 60 metrów. 10 czerwca 1967 roku uruchomiono ponownie silniki hamujące, obniżając wysokość peryselenium orbity do 76 km, zaś aposelenium do 4560 km.

W sumie wykonano 419 fotografii wysokiej i 127 średniej rozdzielczości[1]. Większość danych była zbierana w celu przygotowania następnych misji.

Spadł na powierzchnię Księżyca 6 października 1967 pomiędzy 22-30°W[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Lunar Orbiter 4 (ang.). W: NSSDC Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2013-07-22].
  2. ↑ Edmund Staniewski: 15 lat podboju kosmosu. Warszawa: M.O.N., 1974, s. 147.
Program Lunar Orbiter
Lunar orbiter 1 (large).jpg

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Lunar orbiter 1 (large).jpg
Lunar orbiter 1 (large).
Mare Orientale.jpg
Lunar Orbiter 4 image of the Mare Orientale basin on the Moon. The basin forms a giant "bulls-eye" on the western limb of the Moon. Three distinct circular rings can be seen. The outer most is the Cordillera Mountain scarp, almost 900 km in diameter. The basin was formed by a giant impact early in the Moon's history. The north pole is towards the top.