Lwowska Brygada Obrony Narodowej

Lwowska
Brygada Obrony Narodowej
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1937
Rozformowanie1939
Nazwa wyróżniającaLwowska
Dowódcy
Pierwszypłk Franciszek Polniaszek
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
obrona Lwowa
Organizacja
Dyslokacjagarnizon Lwów (OK VI)
Rodzaj sił zbrojnychWojsko
FormacjaObrona Narodowa
PodległośćDOK VI
Lwowska Brygada ON
Obrona Narodowa w 1939

Lwowska Brygada Obrony Narodowej – brygada Obrony Narodowej Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.

Historia brygady

Lwowska Brygada ON sformowana została w 1937 roku w składzie trzech batalionów: I Lwowskiego, II Lwowskiego i Brzeżańskiego oraz Oddziału Zwiadowców. Brygada podporządkowana została dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI. Dowódca brygady pełnił równocześnie obowiązki kierownika Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego oraz referenta dowódcy OK VI do spraw Obrony Narodowej. Dowództwo brygady mieściło się w siedzibie Okręgowego Urzędu WFiPW przy ul. Jabłonowskich 5 we Lwowie[1][2].

Wiosną 1939 roku sformowane zostały dwa kolejne bataliony ON: Sokalski i Tarnopolski. Wszystkie pododdziały zorganizowane zostały według etatu batalionu ON typ I.

W mobilizacji powszechnej na terenie OK VI utworzono Dowództwo Tarnopolskiej Półbrygady ON, któremu podporządkowane zostały bataliony ON: Sokalski, Tarnopolski i Złoczowski. We wrześniu do Brygady wcielono też Kobiecy Batalion Pomocniczej Służby Wojskowej[3].

Dowództwo brygady i I Lwowski Batalion ON walczyły w obronie Lwowa, organizując obronę w rejonie ulicy Stryjskiej. II Lwowski Batalion ON podporządkowany został dowódcy Grupy „Stryj”. O pozostałych pododdziałach brak danych. W kampanii wrześniowej brygada nie wystąpiła całością swoich sił.

Organizacja brygady

Obsada personalna dowództwa

Obsada personalna Dowództwa Lwowskiej Brygady ON we wrześniu 1939 roku[4]

  • dowódca brygady - płk dypl. piech. Franciszek Polniaszek †1940 Charków
  • zastępca dowódcy brygady - ppłk dypl. w st. sp. Kazimierz Galiński[5]
  • adiutant – kpt. piech. Stanisław Zawitkowski †1940 Kijów
  • oficer informacyjny – kpt. geogr. Józef Alfons Filip Woydyno (od 21 IX 1939)
  • zastępca oficera łączności – ppor. Ludwik Horynica (do 21 IX 1939 → dowódca kompanii zapasowej)
  • zastępca oficera łączności – por. Edward Kozłowski (od 21 IX 1939)
  • oficer broni – por. Włodzimierz Nowosad (do 21 IX 1939)
  • oficer broni – chor. Jan Mitelski (od 21 IX 1939)
  • intendent – mjr int. st. sp. Klemens Monsig (od 21 IX 1939)

Przypisy

  1. ↑ Informator 1939 ↓, s. 16.
  2. ↑ Dokumenty 1997 ↓, s. 95.
  3. ↑ Władysława Piechowska - Kobiety w KAMPANII POLSKIEJ - Kampania Polska 1939, www.1wrzesnia39.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  4. ↑ Dokumenty 1997 ↓, s. 258-259.
  5. ↑ [1] Ppłk dypl. w st. sp. Kazimierz Galiński został wyznaczony rozporządzeniem Biura Personalnego M.S.Wojsk. z dnia 4 września 1939 roku. Stanowiska nie objął. Poległ 26 września 1939 roku w Obronie Warszawy.

Bibliografia

  • Ilustrowany informator miasta Lwowa ze spisem miejscowości województwa lwowskiego na rok 1939. Juliusz Brunelik (red.). Lwów: Zdzisław Jaśkiewicz ; Juliusz Brunelik, 1939.
  • Polskie Siły Zbrojne w II wojnie światowej, tom I, Kampania wrześniowa 1939, cz. 1, Polityczne i wojskowe położenie Polski przed wojną, Londyn 1961
  • Stanisław Truszkowski: Z dziejów formacji Obrony Narodowej w siłach zbrojnych II Rzeczypospolitej, Wojskowy Przegląd Historyczny, nr 3/4 z 1969 i nr 1 z 1970
  • Tadeusz Jurga: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, 7. Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939: organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej Warszawa 1975
  • Dokumenty obrony Lwowa 1939. Artur Leinwand (oprac.). Warszawa: Instytut Lwowski, 1997. ISBN 83-910659-0-1.
  • Kazimierz Pindel: Obrona Narodowa 1937-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06301-X.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Obrona Narodowa w 1939.jpg
Obrona Narodowa w 1939
Lwowska Brygada ON.jpg
Lwowska Brygada ON