Lwowskie dziecko
 Poświęcenie samochodu pancernego "Lwowskie dziecko" | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja | kołowa |
| Załoga | 6 |
| Historia | |
| Prototypy | 1920 |
| Egzemplarze | 1 |
| Dane techniczne | |
| Silnik | gaźnikowy, 4-cylindrowy, pojemność 5725 cm³, moc 32 - 33 KM |
| Pancerz | z nitowanych stalowych tarcz strzeleckich, grubości 3 - 9 mm |
| Długość | 6,2 m |
| Szerokość | 2 m |
| Wysokość | 3 m |
| Rozstaw osi | 3,96 m |
| Masa | 7 t |
| Moc jedn. | ok. 4,7 KM/T |
| Osiągi | |
| Prędkość | 30 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x działko Puteaux SA 18 kal. 37 mm 2 - 4 x karabin maszynowy Maxim wz. 08 kal. 7,92 mm | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
Lwowskie dziecko – polski, improwizowany samochód pancerny z okresu wojny polsko-bolszewickiej.
Historia
Prace nad nowym (po samochodzie pancernym Bukowski) pojazdem pancernym rozpoczęto w sierpniu 1920. Do budowy użyto samochodu ciężarowego Packard, a opancerzenia - niemieckich tarcz strzeleckich. Po czasie około jednego miesiąca samochód pancerny był gotowy.
Nie wiadomo, czy Lwowskie dziecko wziął udział w działaniach bojowych. Po wojnie znajdował się w 6 Dywizjonie Samochodowym. Jego dalsze losy nie są znane, został prawdopodobnie zezłomowany.
Bibliografia
- Janusz Magnuski: Samochody pancerne Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1993. ISBN 83-86028-00-9.
Linki zewnętrzne
- Samochód panc. "Lwowskie dziecko". weu1918-1939.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-25)].
- Lwowskie dziecko. Aviarmor. [dostęp 2012-09-28]. (ros.).
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Mjr. Piotr Rudzki, kpt. Jerzy Kulesza, kpt. Józef Jeszka, „Krótki rys historyczny powstania i pracy formacyj samochodowych”. Poświęcenie samochodu pancernego "Lwowskie Dziecko"