Lygistorrhinidae

Lygistorrhinidae
Hendel, 1936
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

muchówki

Podrząd

muchówki długoczułkie

Infrarząd

Bibionomorpha

(bez rangi)Mycetophiliformia
Nadrodzina

Mycetophiloidea

Rodzina

Lygistorrhinidae

Lygistorrhinidae – rodzina muchówek z podrzędu długoczułkich i infrarzędu Bibionomorpha.

Opis

Schemat użyłkowania skrzydła grzybiarkowatych. C – żyłka kostalna, Sc – żyłka subkostalna, od R1 i R5 – żyłki radialne, od M1 i M2 – żyłki medialne, CuA1 i CuA2 – żyłki anterokubitalne, h – żyłka barkowa

Muchówki o ciele długości od 3 do 5,5 mm i ubarwieniu od żółtego po ciemnobrązowe, czasem z przepasanym odwłokiem. Na głowie występują trzy przyoczka, z których środkowe jest wyraźnie mniejsze od bocznych. Długość smukłych czułków wynosi ⅔ długości tułowia z głową u samców oraz połowę długości tułowia z głową u samic. Zbudowane są one z trzonka, nóżki i 14-członowego biczyka. Aparat gębowy wykształcony jest w formie smukłego ryjka, który może mieć od ćwierci do połowy długości ciała. Warga dolna jest krótka, trójkątna[1], zaopatrzona w parę nieczłonowanych, smukłych, delikatnie oszczecinionych, osadzonych u nasady aparatu gębowego, ku szczytowi zwężonych głaszczków wargowych o długości ⅔ ryjka oraz parę dłuższych od nich[1][2] i krócej oszczecinionych labelli. Podgębie jest nagie, przejrzyste i smukłe[1].

Tułów ma krótkie szczecinki na antepronotum, postpronotum i skutum. Delikatne szczecinki na tarczce ustawione są w nieregularny, poprzeczny rządek. Pleury tułowia są nagie z wyjątkiem gęstych rzędów dwukrotnie dłuższych niż na tarczce szczecin na silnie wystających laterotergitach. Skrzydła mają błonę gęsto porośniętą wyraźnymi, mikroskopowymi włoskami. Użyłkowanie skrzydła cechuje żyłka subkostalna co najwyżej w ⅓ tak długa jak pierwsza żyłka radialna, brak żyłki radialnej R2+3, zanikła żyłka medialna z wyjątkiem zewnętrznych ⅔ jej pierwszej i drugiej gałęzi, zanikłe nasadowe ¾ żyłki kubitalnej CuA1, słabo zaznaczona tylna żyłka kubitalna oraz krótka żyłka analna[1]. Mniej lub bardziej wydłużona żyłka poprzeczna radialno-medialna ma przebieg skośny lub wzdłużny[3].

Odwłok jest u nasady silniej przewężony niż u Keroplatoidea i ma bardzo krótki ósmy segment[3]. U samicy charakteryzują go ponadto jednoczłonowe przysadki odwłokowe[1].

Biologia i występowanie

Przedstawiciele rodziny występują od Japonii po Australię, Sri Lankę i Kamerun oraz w Amerykach: od stanu Wirginia po Brazylię[1].

Stadia rozwojowe jak i siedlisko ich rozwoju nie zostały dotychczas poznane[1].

Systematyka

Lygistorrhinidae dawniej umieszczano jako podrodzinę Lygistorrhininae w obrębie grzybiarkowatcyh[1]. Współcześnie klasyfikuje się je wraz z grzybiarkowatymi w nadrodzinie Mycetophiloidea[3].

Należą tu 33 współczesne, opisane gatunki, sklasyfikowane w 7 rodzajach oraz kilka rodzajów wymarłych[4]:

  • †Archaeognoriste Blagoderov et Grimaldi, 2004[5]
  • Blagorrhina Hippa, Mattsson & Vilkamaa, 2005
  • Gracilorrhina Hippa, Mattsson & Vilkamaa, 2005
  • †Indorrhina Stebner et Grimaldi 2017[6]
  • Labellorrhina Hippa, Mattsson & Vilkamaa, 2005
  • †Lebanognoriste Blagoderov et Grimaldi, 2004[5]
  • †Leptognoriste Blagoderov et Grimaldi, 2004[5]
  • Loyugesa Grimaldi & Blagoderov, 2001
  • Lygistorrhina Skuse, 1890
  • Matileola Papp 2002
  • †Palaeognoriste Meunier, 1904[6]
  • †Parisognoriste Blagoderov et al. 2010[7]
  • †Plesiognoriste Blagoderov et Grimaldi, 2004[5]
  • †Protognoriste Blagoderov et Grimaldi, 2004[5]
  • Seguyola Matile, 1990

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h J. Richard Vockeroth: Lygistorrhinidae (Long-beaked Fungus Gnats). W: Manual of Central American Diptera. Vol. 1. Brian Victor Brown (red.). Ottawa: NRC Research Press, 2009. ISBN 978-0-660-19833-0.
  2. ↑ J. Richard Vockeroth: Mycetophilidae (Fungus Gnats). W: Manual of Central American Diptera. Vol. 1. Brian Victor Brown (red.). Ottawa: NRC Research Press, 2009. ISBN 978-0-660-19833-0.
  3. ↑ a b c Dalton de Souza Amorim, Eirik Rindal. Phylogeny of the Mycetophiliformia, with proposal of the subfamilies Heterotrichinae, Ohakuneinae, and Chiletrichinae for the Rangomaramidae (Diptera, Bibionomorpha). „Zootaxa”. 1535, 2007. 
  4. ↑ T. Pape, F.C. Thompson: Lygistorrhinidae. W: Systema Dipterorum in: Species 2000 & ITIS Catalogue of Life [on-line]. [dostęp 2018-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-01)].
  5. ↑ a b c d e Vladimir Blagoderov, David Grimaldi. Fossil Sciaroidea (Diptera) in Cretaceous ambers, exclusive of Cecidomyiidae, Sciaridae, and Keroplatidae. „American Museum Novitates”. 3433, s. 1–76, 2004. The American Museum of Natural History. 
  6. ↑ a b F. Stebner, D.A. Grimaldi.. Systematics, in Lygistorrhinidae (Diptera: Bibionomorpha: Sciaroidea) in early Eocene Cambay amber. „PeerJ”. 5, s. 1-25, 2017. 
  7. ↑ V. A. Blagoderov, H. Hippa, A. Nel.. Parisognoriste, a new genus of Lygistorrhinidae (Diptera: Sciaroidea) from the Oise amber with redescription of Palaeognoriste Meunier. „ZooKeys”. 50, s. 79-90, 2010. 

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Lygistorrhinidae wing veins.svg
Autor: Giancarlo Dessì, Licencja: CC BY-SA 3.0
Wing venation in fungus gnats of family Lygistorrhinidae (Diptera: Bibionomorpha).