Lyman Lemnitzer

Lyman Louis Lemnitzer

generał
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1899 Honesdale (Pensylwania)
Data i miejsce śmierci	12 listopada 1988 Waszyngton
Przebieg służby
Lata służby	1920–1969
Siły zbrojne	United States Army
Stanowiska	Przewodniczący Kolegium Połączonych Szefów Sztabów Naczelny Dowódca Połączonych Sił Zbrojnych NATO w Europie
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, wojna koreańska
Odznaczenia

Portret gen. Lymana Louisa Lemnitzera

Lyman Louis Lemnitzer (ur. 29 sierpnia 1899 w Honesdale, zm. 12 listopada 1988 w Waszyngtonie) – generał armii amerykańskiej, Przewodniczący Kolegium Połączonych Szefów Sztabów (1960–1962), Naczelny Dowódca Połączonych Sił Zbrojnych NATO w Europie (1963–1969).

Życiorys

Urodził się 29 sierpnia 1899 w Honesdale, w stanie Pensylwania. W 1920 ukończył West Point i został przydzielony na swój wniosek do jednostki artylerii przybrzeżnej. Lemnitzer służył na Filipinach, gdzie rozpoczął swoją wojskową karierę^[1].

W czerwcu 1942 awansował na generała brygady i wkrótce potem został przydzielony do sztabu generała Eisenhowera^[1]. Współtworzył plany inwazji na Afrykę Północną i Sycylię; w listopadzie 1944 awansował do stopnia generała dywizji. Lemnitzer był jednym z wyższych oficerów, biorących udział w negocjacjach dotyczących kapitulacji Włoch oraz poddania się niemieckich wojsk w 1945.

Po zakończeniu II wojny światowej został przydzielony do działu strategicznego Kolegium Szefów Połączonych Sztabów^[1]. W 1950, w wieku 51 lat przeszedł szkolenie spadochronowe, następnie obejmując dowództwo nad 11 Dywizją Powietrznodesantową. W listopadzie 1951 został wysłany do Korei, gdzie dowodził 7 Dywizją Piechoty. W sierpniu 1952 został promowany na generała broni^[1].

Lemnitzer awansował na stopień generała i 8 Armii w marcu 1955. w lipcu 1957 został Szef Sztabu US Army, a we wrześniu 1960 został powołany na Przewodniczącego Kolegium Szefów Połączonych Sztabów^[1].

Jako przewodniczący Kolegium, Lemnitzer zajmował się sprawami nieudanej inwazji w Zatoce Świń oraz w początkowym zaangażowaniu amerykańskim w Wietnamie. Był również zobowiązany do złożenia zeznań przed Komisją Spraw Zagranicznych Senatu na temat jego wiedzy o działalności gen. Edwin Walkera, który został usunięty z armii za rzekome próby promowania swoich poglądów politycznych w wojsku.

W 1962, Lemnitzer zaaprobował plany operacji Northwoods, zakładającej przeprowadzenie przez CIA lub inne agencje rządowe ataków terrorystycznych w miastach USA; ataki te miały zwiększyć publiczne poparcie dla planowanej wojny przeciwko Fidelowi Castro na Kubie. Jeden z wariantów planu proponował rozpętanie kampanii terroru kubańskiego na obszarze Miami, innych miast Florydy, a nawet w samym Waszyngtonie^[2]. 3 marca 1962 Lemnitzer przedstawił plany Sekretarzowi Obrony, Robercie McNamarze. Nie wiadomo, w jaki sposób zareagował McNamara, ale trzy dni później prezydent Kennedy odpowiedział generałowi, że nie ma szans na to, by Ameryka podjęła działania wojskowe przeciwko Kubie. W przeciągu kilku miesięcy, po decyzji odmownej, Lemnitzer przestał być przewodniczącym Kolegium Szefów Połączonych Sztabów^[3].

W listopadzie 1962 Lemnitzer został mianowany Naczelnym Dowódcą Połączonych Sił Zbrojnych NATO w Europie oraz Naczelnym Dowódcą NATO w styczniu 1963.^[1]

Odszedł na emeryturę w lipcu 1969. W 1975 prezydent Gerald Ford powołał go na członka Komisji badającej działalność CIA na terenie Stanów Zjednoczonych (Komisja Rockefellera). Komisja miała zbadać czy Centralna Agencja Wywiadowcza naruszyła prawo amerykańskie, jak i jej domniemany udział w zabójstwie prezydenta Johna F. Kennedy’ego^[1].

Zmarł 12 listopada 1988 i został pochowany na Narodowym Cmentarzu w Arlington, wraz ze swoją żoną Katherine Tryon Lemnitzer (1901–1994).

Odznaczenia

Film

Postać Lymana Lemnitzera pojawia się w filmie Olivera Stone’a – JFK. Gra ją aktor John Seitz.

Przypisy