Lytton Strachey

Ten artykuł od 2019-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Lytton Strachey

Data urodzenia	1 marca 1880
Data śmierci	21 stycznia 1932
Narodowość	angielska
Język	angielski
Alma Mater	Trinity College Uniwersytetu Cambridge
Dziedzina sztuki	literatura
Epoka	XIX, XX w.

Lytton Strachey i Dora Carrington

Giles Lytton Strachey (ur. 1 marca 1880, zm. 21 stycznia 1932) – angielski pisarz i krytyk. Zdobył sławę dzięki nowej formie biografistyki, w której psychologiczny wgląd i sympatia są połączone z lekceważeniem i kpiną.

Życiorys

Strachey urodził się w Londynie. Jego rodzicami byli Jane Strachey, wiodąca sufrażystka, i sir Richard Strachey, generał broni (ang. Lieutenant General) brytyjskich zbrojnych sił kolonialnych. Był jedenastym z trzynaściorga dzieci, a dziesiątym wśród tych, które dożyły wieku dorosłego, włączając jego siostrę Dorothy Strachey.

Od 1899 do 1905, studiował w Trinity College Uniwersytetu Cambridge. Dzięki członkostwu w Towarzystwie "Apostołów" zaprzyjaźnił się z: G.E. Moore'em, Johnem Maynardem Keynesem i Leonardem Woolfem, a także z osobami spoza "Apostołów": Thoby'm Stephenem i Clive'em Bellem, którzy wraz z siostrami Stephena: Vanessą Bell i Virginią Stephen (później Woolf) ostatecznie utworzyli Grupę Bloomsbury.

Od 1904 do 1914 recenzował książki i przeglądy dramatów dla magazynu "The Spectator", publikował poezję. Napisał ważną książkę dla krytyki literatury, "Landmarks in French Literature" (1912).

Podczas I wojny światowej był obdżektorem i spędzał dużo czasu z ludźmi o podobnych poglądach, jak lady Ottoline Morrell i członkowie Grupy Bloomsbury. Jego pierwszy wielki sukces i najbardziej znane osiągnięcie to "Eminent Victorians" (1918), kolekcja czterech krótkich biografii wiktoriańskich bohaterów. Z humorem, zaprezentował ich wady i to, co uważał za hipokryzję wiktoriańskiej moralności. W tym samym stylu napisał "Queen Victoria" (1921).

Umarł na (wtedy niezdiagnozowanego) raka żołądka w wieku 51 lat w swojej posiadłości na wsi, Ham Spray House, at Ham w Wiltshire.

Mimo że Strachey mówił otwarcie o swoim homoseksualizmie z przyjaciółmi z Bloomsbury (był nawet związany z Johnem Maynardem Keynesem)^[1], nie był to szeroko znany fakt do czasu publikacji w latach 1967–1968 biografii autorstwa Michaela Holroyda. Jego niezwykły związek z malarką Dorą Carrington (ona była w nim zakochana, lecz Strachey był zainteresowany jej mężem, Ralphem Partridge'em, jak i innymi młodymi mężczyznami) stał się tematem filmu "Carrington" (1995). Kuplet z tego okresu tak opisuje ich związek: "Lytton Strachey to gej, Dora biseksualistka/Życie jest dziwne, gdy jesteś intelektualistą" ("Lytton Strachey was gay, Dora was bisexual/Life is strange when you're an intellectual.") Jonathan Pryce otrzymał nagrodę Best Actor na festiwalu w Cannes za kreację Stracheya.

Listy Stracheya, edytowane przez Paula Levy'ego, zostały opublikowane w 2005 roku. Odkrywają, że zgodnie z ówczesną obyczajowością, jego zamiłowanie ograniczało się do młodzieńców. Jego pierwszą miłością był młody artysta Duncan Grant, i później jego listy ukazują zachwyt młodością: "Dziewczęca ekstaza kontrastuje z odrazą i rozczarowaniem, jak czarowni chłopcy pojawiający się na tych stronach (rzęsy długie na stopę i rozmarzony wyraz twarzy) dorastają, rozrastają się, zapuszczają brody i statkują się, żeniąc się lub sypiając z kobietami". ("Girlish rapture alternates with disgust and disillusionment as the ravishing boys who troop through these pages ("eyelashes a foot long and a dream of a face") regularly grow up, broaden out, sprout beards and settle down to marry and/or sleep with women.")

Książki

• Landmarks in French Literature (1912)
• Eminent Victorians: Cardinal Manning, Florence Nightingale, Dr. Arnold, General Gordon (1918)
• Queen Victoria (1921)
• Books and Characters (1922)
• Elizabeth and Essex: A Tragic History (1928)
• Portraits in Miniature and Other Essays (1931)
• Characters and Commentaries (ed. James Strachey, 1933)
• Spectatorial Essays (ed. James Strachey, 1964)
• Ermyntrude and Esmeralda (1969)
• Lytton Strachey by Himself: A Self Portrait (ed. Michael Holroyd, 1971)
• The Really Interesting Question and Other Papers (ed. Paul Levy, 1972)
• The Shorter Strachey (ed. Michael Holroyd and Paul Levy, 1980)
• The Letters of Lytton Strachey (ed. Paul Levy, 2005) ISBN 0-670-89112-6

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Lytton Strachey – dzieła w bibliotece Polona