Mário de Andrade

Mário de Andrade
Mário Raul Morais de Andrade
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 października 1893
São Paulo

Data i miejsce śmierci

25 lutego 1945
São Paulo

Narodowość

brazylijska

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

modernizm

Ważne dzieła

Macunaíma

Faksymile
Okładka tomu poezji Andrade

Mário de Andrade, a właściwie Mário Raul Morais de Andrade (ur. 9 października 1893, São Paulo, zm. 25 lutego 1945, São Paulo) – brazylijski poeta, pisarz, krytyk i muzykolog. Był współtwórcą brazylijskiego modernizmu.

Życiorys

Mario Raul Morais de Andrade urodził się w São Paulo, 9 października 1893 r. Studiował w Ginásio do Carmo. W 1911 r. zapisał się do Conservatório Dramático e Musical de São Paulo na kursy gry na fortepianie i śpiewu, ukończył studia gry na fortepianie w 1917 r. W tym samym roku opublikował pierwsze eseje o sztuce, w gazetach i czasopismach oraz wydał pierwszy tom poezji Há uma gota de sangue em cada poema[1][2].

W 1922 r. został profesorem historii muzyki i estetyki muzycznej w Konserwatorium. Dwa lata później objął katedrę historii muzyki i fortepianu. W 1922 r. opublikował Paulicéia i zorganizował w Teatrze Miejskim w São Paulo Tydzień Sztuki Nowoczesnej, wydarzenie kulturalne, podczas którego zaprezentowano nowe pomysły i koncepcje dla sztuki brazylijskiej. Zapoczątkowało ono modernizm w Brazylii[1][2].

W 1928 r. powstały dwa najważniejsze utwory, powieść Macunaíma i Ensaio sobre a música brasileira, które stworzyły podstawy brazylijskiego nacjonalizmu muzycznego i stały się głównym odniesieniem teoretycznym dla kilku pokoleń kompozytorów. Rok później opublikował Compêndio de história da música (1929), później przepisany nazwą Pequena história da música (1942), a następnie Modinhas imperiais (1930). W Música, doce música (1933), zebrał pisma, konferencje i teksty krytyki muzycznej[1]. W 1934 r. został współautorem czasopisma „Revista Brasileira de Música”, uznawanego za pierwszy akademicko-naukowy magazyn muzyczny w Brazylii. Wydawany był początkowo przez Instituto Nacional de Música (INM). W 1931 r. w INM Andrade współpracował z Luciano Gallet i Antônio de Sá Pereira w celu opracowania i reformy programu nauczania[3].

W 1935 r. objął kierownictwo departamentu kultury w urzędzie miasta São Paulo. W tym samym roku otworzył Discoteca Pública Municipal oraz powołał do życia Quarteto Haydn, obecnie funkcjonujący jako kwartet smyczkowy Quarteto de Cordas da Cidade de São Paulo. W 1936 r. z jego inicjatywy powstał chór Coral Paulistano aby włączyć regionalną muzykę brazylijską do programu Theatro Municipal[4]. W tym samym roku powstało Sociedade de Etnografia e Folclore, w roku następnym zorganizowano I Congresso da Língua Nacional Cantada, w 1938 r. zainicjował powstanie Missão de Pesquisas Folclóricas które przeprowadziły badanie etnograficzne folkloru północnej i północno-wschodniej Brazylii[1][5].

Cândido Portinari, Antônio Bento, Mário de Andrade i Rodrigo Melo Franco, 1936

W 1936 r. na wniosek Gustavo Capanema opracował dla ministerstwa edukacji Serviço do Patrimônio Histórico e Artístico Nacional (SPHAN), dokument, który był podstawą ochrony dziedzictwa historycznego i artystycznego i utworzenia krajowej instytucji ochrony dziedzictwa. Dokument opracowany przez Andrade, został wykorzystany do przygotowania dekretu prezydenckiego podpisanego 30 listopada 1937 r.[6]

W 1938 r. przeprowadził się do Rio de Janeiro, gdzie objął stanowisko kierownika Instytutu Sztuki na Universidade do Distrito Federal, gdzie wykładał także filozofię i historię sztuki. W 1941 r. opublikował Música do Brasil. W 1944 r. Został uhonorowany przez Revista Brasileira de Música publikacją przedruku IX tomu Dzieł pełnych z okazji jego 50. urodzin. Mário de Andrade zmarł w São Paulo 25 lutego 1945 r.[1]

Wiele dzieł i pism Andrade zostało włączone do Dzieł pełnych, które rozpoczął w 1944 r., obejmujących 20 tomów. Wśród nich wyróżniają się Aspectos da Música Brasileira (tom XI), Música de Feitiçaria no Brasil (tom XIII) i Danças Dramáticas do Brasil (tom XVIII). Niepublikowane teksty były przez lata publikowane w Dicionário Musical Brasileiro (1989) i Introdução à Estética Musical (1995)[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Mario de Andrade. Academia Brasileira de Música. [dostęp 2020-07-11]. (port.).
  2. ↑ a b Mario de Andrade. Centro de Pesquisa e Documentação de História Contemporânea do Brasil. [dostęp 2020-07-11]. (port.).
  3. ↑ Revista Brasileira de Música. Portal de Periódicos da UFRJ. [dostęp 2020-07-11]. (port.).
  4. ↑ Coral Paulistano. Complexo Theatro Municipal de Sao Paulo. [dostęp 2020-07-11]. (port.).
  5. ↑ Barbato Júnior 2004 ↓, s. 31.
  6. ↑ Serviço do Patrimônio Histórico e Artístico Nacional. Centro de Pesquisa e Documentação de História Contemporânea do Brasil. [dostęp 2020-07-11]. (port.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Mario de Andrade Autografo.jpg
Mário de Andrade signature.
Paulicéia Desvairada.pdf
Livro de poemas do Mário de Andrade.
Mario de andrade 1928b.png
Mário de Andrade at age 35, 1928.